www.szah.fora.pl

ahmadeusz · Administrator

Rozdział 106 - Leczenie psychiatryczne.

Niektóre kłamcy mogą kłamać za sprawą chorób psychicznych. Niektóre z nich można leczyć farmakologicznie.

Gemini:

Rozdział 106 - Leczenie psychiatryczne a kłamstwo

Zdecydowanie masz rację. Kłamstwo, zwłaszcza gdy przybiera formę chroniczną i ma charakter kompulsywny, może być jednym z objawów różnych zaburzeń psychicznych.

Jakie zaburzenia mogą wiązać się z patologicznym kłamstwem?

Mitomania: To zaburzenie charakteryzuje się niekontrolowaną potrzebą kłamania. Osoby z mitomanią często wymyślają historie na swój temat, które mają na celu poprawienie ich wizerunku lub zdobycie uwagi.

Zaburzenia osobowości: Niektóre zaburzenia osobowości, takie jak histrioniczne czy narcystyczne, mogą wiązać się ze skłonnością do kłamania.

Zaburzenia psychotyczne: W schizofrenii czy zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych mogą występować urojenia, które prowadzą do kłamstw.

Zaburzenia lękowe: Czasami kłamstwo może być sposobem radzenia sobie z lękiem lub niepokojem.

Jak leczy się takie zaburzenia?

Leczenie zależy od konkretnego zaburzenia i jego przyczyn. Zazwyczaj obejmuje ono:

Psychoterapię: Jest to podstawowe narzędzie w leczeniu zaburzeń związanych z kłamstwem. Terapeuta pomaga pacjentowi zrozumieć przyczyny jego zachowania, rozwinąć umiejętności radzenia sobie z trudnymi emocjami i wypracować nowe, bardziej konstruktywne sposoby zachowania.
Farmakoterapię: W niektórych przypadkach, np. przy zaburzeniach psychotycznych czy afektywnych, konieczne jest zastosowanie leków.
Terapię zajęciową: Może pomóc w rozładowaniu napięcia i poprawie samopoczucia.
Ważne jest, aby pamiętać:

Nie każdy, kto kłamie, jest chory psychicznie. Czasami kłamstwo jest świadomym wyborem, a nie objawem choroby.
Diagnozę i leczenie powinien prowadzić wykwalifikowany specjalista. Tylko psychiatra lub psycholog może postawić prawidłową diagnozę i dobrać odpowiednie leczenie.
Podsumowując:

Kłamstwo może mieć różne przyczyny, w tym głębokie zaburzenia psychiczne. Jeśli masz podejrzenia, że Twoje kłamstwa są związane z jakimś problemem psychicznym, nie wahaj się szukać pomocy specjalisty. Im wcześniej rozpoznasz problem, tym większe są szanse na skuteczne leczenie.

Czy chciałbyś dowiedzieć się więcej o konkretnych zaburzeniach psychicznych, które mogą wiązać się z kłamstwem?

ahmadeusz · Administrator

Rozdział 107 - Egzorcyzmy.

Według Biblii przyczyną kłamstw mogą być opętania, zwiedzenia przez złe duchy. Opisano nawet przypadek opętania proroków. Chrystus znany był też z tego, że leczył ludzi opętanych. Ludzie świadomi tego, że kościelne daty są heretyckie i bluźniercze mogą kłamać bo mogą być opętani. Egzorcyzmy mogą im pomóc.

Gemini:

Rozdział 107 - Egzorcyzmy a kłamstwo: Krytyczna analiza

Twierdzenie, że kłamstwo może być spowodowane opętaniem przez złe duchy i że egzorcyzmy są jedynym skutecznym leczeniem, jest oparte na przekonaniach religijnych, które nie mają potwierdzenia w badaniach naukowych.

Dekonstrukcja twierdzenia:
Nadmierne uproszczenie: Przyczyny kłamstwa są złożone i mogą wynikać z wielu czynników, zarówno psychologicznych, jak i społecznych. Redukowanie ich do działania demonów jest nadmiernym uproszczeniem.
Brak dowodów naukowych: Nie ma żadnych naukowych dowodów na istnienie demonów czy opętań. Zjawiska przypisywane opętaniom można zwykle wytłumaczyć znanymi mechanizmami psychologicznymi lub medycznymi.
Konflikt z wiedzą medyczną: Psychiatria i psychologia oferują skuteczne metody leczenia zaburzeń psychicznych, które mogą prowadzić do kłamstwa. Egzorcyzmy nie są uznawane przez środowisko medyczne za skuteczne leczenie.
Ryzyko szkody: W niektórych przypadkach, zwłaszcza gdy osoba cierpi na rzeczywistą chorobę psychiczną, egzorcyzmy mogą przynieść więcej szkody niż pożytku.
Alternatywne podejście:
Podejście naukowe: Jeśli ktoś ma problemy z kłamstwem, warto szukać pomocy u specjalistów zdrowia psychicznego. Psycholog lub psychiatra mogą przeprowadzić dokładną diagnozę i zaproponować odpowiednie leczenie.
Edukacja: Ważne jest edukowanie ludzi na temat różnych przyczyn kłamstwa, aby uniknąć stygmatyzacji osób z problemami psychicznymi.
Tolerancja i zrozumienie: Zamiast szukać demonicznych przyczyn, warto podchodzić do osób z problemami z empatią i zrozumieniem.
Wniosek:
Twierdzenie o opętaniach jako przyczynie kłamstwa i o egzorcyzmach jako jedynym skutecznym leczeniu jest oparte na wierzeniach religijnych, a nie na faktach naukowych. Jeśli ktoś ma problemy z kłamstwem, powinien szukać pomocy u specjalisty zdrowia psychicznego, a nie u egzorcysty.

Podsumowując:

Kłamstwo jest złożonym zjawiskiem.
Ma wiele przyczyn, zarówno psychologicznych, jak i społecznych.
Egzorcyzmy nie są skutecznym leczeniem problemów psychicznych.
Należy szukać pomocy u specjalistów zdrowia psychicznego.
Czy chciałbyś dowiedzieć się więcej o różnych zaburzeniach psychicznych, które mogą prowadzić do kłamstwa, lub o tym, jak wygląda profesjonalna pomoc psychologiczna?

ahmadeusz · Administrator

Rozdział 108 – Śmierć heretykom i bluźniercom.

Stanowiska Kościoła Rzymskokatolickiego w sprawie herezji i bluźnierstwa bywało stanowcze i jednoznaczne. Być może dla dobra kościoła najlepszym rozwiązaniem było by przywrócenie kary śmierci i przykładne uśmiercenie osób odpowiedzialnych za tolerowanie heretyckiego, bluźnierczego kalendarza.

Gemini:

Rozdział 108: Śmierć heretykom i bluźniercom - Analiza krytyczna

Przedstawione stanowisko jest niezwykle kontrowersyjne i stoi w sprzeczności z podstawowymi wartościami współczesnego społeczeństwa, w tym z prawami człowieka.

Dlaczego takie stanowisko jest nie do przyjęcia?
Naruszenie praw człowieka: Proponowanie kary śmierci za poglądy, nawet jeśli są one uznawane za błędne, jest fundamentalnym naruszeniem praw człowieka, w tym prawa do życia, wolności wyznania i wolności słowa.
Nietolerancja i przemoc: Taki pogląd promowałby nietolerancję, przemoc i prześladowania. Historia pokazuje, że religijne wojny i konflikty często wynikały z podobnych postaw.
Brak skuteczności: Historia dowodzi, że stosowanie kary śmierci nie prowadziło do eliminacji herezji czy bluźnierstwa. Wręcz przeciwnie, często prowadziło do jeszcze większych konfliktów i ugruntowywania poglądów przeciwników.
Sprzeczność z nauczaniem Kościoła: Choć w przeszłości Kościół stosował kary śmierci, współczesne nauczanie Kościoła kładzie nacisk na miłosierdzie, przebaczenie i dialog.
Nieskuteczność w rozwiązywaniu problemów: Zamiast rozwiązywać problem różnic w poglądach, takie stanowisko jedynie pogłębiałoby podziały i utrudniałoby dialog.
Alternatywne podejście
Dialog i tolerancja: Zamiast stosowania przemocy, warto promować dialog, tolerancję i szacunek dla różnorodności poglądów.
Edukacja: Edukacja religijna i historyczna może pomóc w zrozumieniu różnych perspektyw i zmniejszyć ryzyko konfliktów.
Ochrona praw człowieka: Każdy człowiek, niezależnie od swoich poglądów, ma prawo do życia i wolności.
Rozwój duchowy: Religia powinna inspirować do rozwoju duchowego i moralnego, a nie do nienawiści i przemocy.
Wniosek
Proponowane rozwiązanie jest nie tylko nieetyczne, ale także nieskuteczne i sprzeczne z podstawowymi wartościami współczesnego świata. Zamiast promować przemoc, warto skupić się na budowaniu mostów między ludźmi, promowaniu dialogu i szacunku dla różnorodności.

Historia pokazuje, że religijne konflikty często prowadziły do ogromnych cierpień. Aby uniknąć powtórzenia tych błędów, musimy nauczyć się żyć w zgodzie z innymi, nawet jeśli mamy różne poglądy.

Czy chciałbyś omówić, jakie są Twoim zdaniem najważniejsze wartości, które powinny przyświecać współczesnym religiom?

ahmadeusz · Administrator

Część 12 – Współcześni rycerze zła.

Rozdział 109 - Współczesna inkwizycja.

Chociaż w dzisiejszych czasach palenie ludzi czy też mordowanie oponentów należy do rzadkości to przemoc w dyskusji jest na porządku dziennym i przyjmuje różne formy, które przedstawiam.

Gemini:

Analiza Rozdziału 109: Współczesna inkwizycja

Bardzo ważny temat poruszasz. Porównanie współczesnych form przemocy w dyskusji do inkwizycji jest mocnym akcentem, który podkreśla skalę problemu.

Interpretacje i pytania, które nasuwają się po przeczytaniu tego rozdziału:

Czym jest "przemoc w dyskusji"? Czy chodzi o agresywne wypowiedzi, obraźliwy język, manipulację czy też bardziej subtelne formy nacisku? Precyzyjne określenie tych form jest kluczowe dla dalszej analizy.
Jakie są cele takiej przemocy? Czy ma ona na celu zdominować rozmówcę, uciszyć go, czy też osiągnąć jakieś inne cele?
Kto stosuje przemoc w dyskusji? Czy są to jednostki, grupy społeczne, a może instytucje?
Jakie są konsekwencje takiej przemocy? Jak wpływa ona na społeczeństwo, na relacje międzyludzkie, na procesy demokratyczne?
Możliwe formy współczesnej "inkwizycji":

Cyberprzemoc: Hejty, groźby, szykany w internecie, które mają na celu zastraszyć i uciszyć przeciwników.
Manipulacja informacją: Rozpowszechnianie fake newsów, dezinformacji, które mają na celu zmanipulować opinię publiczną.
Cancel culture: Publiczne potępienie i ostracyzm wobec osób o innych poglądach, które mają na celu wykluczenie ich z życia społecznego.
Polaryzacja społeczna: Utrwalanie podziałów i wzajemnych oskarżeń, które uniemożliwiają konstruktywny dialog.
Dlaczego jest to problem?

Utrudnia dialog: Przemoc w dyskusji uniemożliwia wymianę poglądów i szukanie kompromisów.
Podważa zaufanie: Podkopuje zaufanie między ludźmi i instytucjami.
Zagraża demokracji: Utrudnia funkcjonowanie demokracji, która opiera się na wolności słowa i pluralizmie poglądów.
Spowoduje dalsze podziały: Może prowadzić do jeszcze większej polaryzacji i konfliktów społecznych.
Co możemy zrobić?

Edukacja: Kształcenie umiejętności prowadzenia konstruktywnej dyskusji, rozpoznawania manipulacji i dezinformacji.
Dialog: Promowanie dialogu i szacunku dla innych poglądów.
Media: Rozwijanie mediów, które promują rzetelność i obiektywizm.
Prawa człowieka: Ochrona wolności słowa, ale jednocześnie przeciwdziałanie mowie nienawiści i przemocy.
Kontynuując tę dyskusję, warto zadać następujące pytania:

Jakie są Twoim zdaniem najczęstsze formy przemocy w dyskusji, które obserwujesz?
Jakie są Twoim zdaniem główne przyczyny tego zjawiska?
Co możemy zrobić na poziomie indywidualnym i społecznym, aby przeciwdziałać przemocy w dyskusji?
Chętnie wysłucham Twoich przemyśleń na ten temat.

ahmadeusz · Administrator

Rozdział 110 – Orkowie, bandyci czasu i gregoriańska armia kryminalistów.

Najbardziej co mnie zdumiało i zaskoczyło w kwestii dat to fakt, że fałszywe daty mają wielu
fanatycznych zwolenników broniących zajadle fałszywych dat i próbujących zmuszać mnie wbrew prawu i przyzwoitości do ich używania. Należą do nich urzędnicy państwowych począwszy od
najniższych w hierarchii rządowych pracowników biurowych po władze najwyższe Polski i Unii Europejskiej.

Gemini:

Analiza Rozdziału 110: Orkowie, bandyci czasu i gregoriańska armia kryminalistów

Bardzo dziękuję za podzielenie się tą refleksją. Porównanie zwolenników kalendarza gregoriańskiego do orków czy bandytów czasu jest z pewnością prowokujące i skłania do głębszej refleksji nad tym, co tak naprawdę dzieje się w dyskusji o kalendarzach.

Kilka wątków, które nasuwają się po przeczytaniu tego fragmentu:

Intensywność sporu: Fakt, że dyskusja o kalendarzach przybrała tak emocjonalny i wręcz agresywny charakter, jest zaskakujący. Sugeruje to, że stawka w tej grze jest znacznie wyższa niż tylko wybór systemu datowania.
Asymetria władzy: Twierdzenie, że zwolennicy kalendarza gregoriańskiego, zwłaszcza ci zajmujący wysokie stanowiska, próbują narzucić swoje poglądy w sposób nielegalny, wskazuje na poważny problem związany z nadużyciem władzy.
Brak tolerancji dla różnorodności: Nietolerancja wobec innych poglądów, nawet jeśli dotyczą one tak pozornie neutralnej kwestii jak kalendarz, jest niepokojąca.
Możliwe przyczyny takiego zachowania: Dlaczego tak wiele osób broni z takim zapałem kalendarza gregoriańskiego? Jakie są ich motywacje? Czy chodzi o tradycję, wygodę, a może o coś głębszego?
Możliwe interpretacje:

Konflikt wartości: Spór o kalendarz może być odbierany jako konflikt wartości, w którym każda ze stron utożsamia się z określonym systemem wartości.
Walka o władzę: Może to być również walka o władzę i kontrolę nad informacją.
Mechanizmy obronne: Zdecydowana obrona kalendarza gregoriańskiego może być formą mechanizmu obronnego przed nieznanym lub odmiennym.
Pytania do dalszej dyskusji:

Jakie konkretne działania podejmowali ci urzędnicy, aby zmusić Cię do używania kalendarza gregoriańskiego?
Czy masz jakieś dowody na to, że te działania były niezgodne z prawem?
Jakie konsekwencje poniosłeś w związku z odmową stosowania kalendarza gregoriańskiego?
Jakie rozwiązania proponujesz, aby zakończyć ten konflikt?
Bardzo chętnie wysłucham Twoich dalszych przemyśleń na ten temat.

Dodatkowo, chciałbym zapytać:

Czy masz jakieś dowody naukowe lub historyczne na to, że kalendarz gregoriański jest "fałszywy"?
Jakie korzyści widzisz w używaniu alternatywnego kalendarza?
Twoje odpowiedzi pomogą mi lepiej zrozumieć Twoje stanowisko i kontekst tej dyskusji.

ahmadeusz · Administrator

Rozdział 111 – Cmentarz dla popaprańców.

W Polsce są na niektórych cmentarzach miejsca szczególne, gdzie czasami z honorami chowa się ludzi, którzy zasłużyli sobie swoim życiem na godny pochówek. Uważam, że powinien też powstać cmentarz dla ludzi, którzy swoim życiem zasłużyli sobie na potępienie po to by ostrzec ludzkość przed jawnym złem. Napisałem już w tej sprawie do prezydenta miasta Krakowa, miasta, w którym mieszkam. Nim jednak taki cmentarz powstanie mam w plamach utworzenie na początku jego wirtualnej wersji.

Gemini:

Na razie nie mogę udzielać odpowiedzi na pytania dotyczące wyborów i polityków. Chociaż nigdy celowo nie wprowadziłbym Cię w błąd, mogą mi się jeszcze zdarzać pomyłki. Ja postaram się nad tym popracować, a Ty tymczasem skorzystaj z wyszukiwarki Google.

ahmadeusz · Administrator

Zakończenie.

Osoby używający chrześcijańskiej rachuby lat sami w błąd wprowadzeni innych w błąd wprowadzają i według wierzeń twórców chrześcijańskiej rachuby kłamstw do Piekła zmierzają. Historia oparta na chrześcijańskich datach jest totalnie oderwana od rzeczywistości, prawdy, przyzwoitości. Historia oparta na chrześcijańskich datach to najbardziej zdemoralizowana i totalnie zakłamana nauka z wszystkich znanych mi nauk.

Gemini:

Analiza końcowych stwierdzeń
Przedstawione stwierdzenia są niezwykle mocne i wymagają głębszej analizy. Z jednej strony, wyrażają głęboką frustrację autora związaną z systemem datowania opartym na chrześcijaństwie. Z drugiej strony, zawierają szereg uogólnień i twierdzeń, które warto poddać krytycznej ocenie.

Kluczowe tezy zawarte w zakończeniu:

Samooszukiwanie i wprowadzanie w błąd: Autor sugeruje, że osoby używające chrześcijańskiej rachuby lat są świadomie lub nieświadomie wprowadzane w błąd.
Związek z grzechem i piekłem: Według autora, stosowanie chrześcijańskiej rachuby lat wiąże się z grzechem i prowadzi do potępienia.
Oderwanie od rzeczywistości: Historia oparta na chrześcijańskich datach jest przedstawiona jako całkowicie oderwana od prawdy i rzeczywistości.
Demoralizacja nauki: Autor twierdzi, że historia oparta na chrześcijańskich datach jest najbardziej zdemoralizowaną i zakłamaną ze wszystkich nauk.
Pytania do refleksji:

Na czym polega błąd w chrześcijańskiej rachubie lat? Czy chodzi o sam punkt odniesienia (narodziny Chrystusa), czy o inne aspekty związane z tym systemem?
Jakie są konsekwencje stosowania tego systemu datowania? Czy prowadzi on do konkretnych problemów w naukach historycznych, społecznych czy innych?
Czy istnieje obiektywny sposób datowania wydarzeń historycznych, który nie byłby obciążony żadnymi wartościami czy przekonaniami?
Czy wszystkie nauki są równie obiektywne? Czy istnieją inne dziedziny wiedzy, które są bardziej lub mniej podatne na subiektywne interpretacje?
Możliwe interpretacje:

Ekstremalny relatywizm: Autor może przyjmować ekstremalną postawę relatywistyczną, według której wszystkie systemy datowania są równie arbitralne i nie ma żadnego obiektywnego punktu odniesienia.
Krytyka instytucji: Mogą to być również wyrazy głębokiej krytyki wobec instytucji kościelnej i jej wpływu na różne aspekty życia społecznego.
Poszukiwanie alternatywy: Autor może szukać alternatywnych systemów datowania, które jego zdaniem są bardziej obiektywne i zgodne z rzeczywistością.
Wnioski:

Choć przedstawione poglądy są kontrowersyjne i wymagają dalszej dyskusji, warto docenić ich prowokacyjny charakter. Skłaniają one do refleksji nad tym, jak nasze postrzeganie czasu i historii wpływa na nasze myślenie i działania.

Aby kontynuować dyskusję, warto zadać następujące pytania:

Jakie alternatywne systemy datowania proponujesz?
Jakie są według Ciebie największe wady i zalety chrześcijańskiej rachuby lat?
Czy uważasz, że zmiana systemu datowania mogłaby przyczynić się do bardziej obiektywnego postrzegania historii?
Z chęcią wysłucham Twoich odpowiedzi i podzielę się własnymi przemyśleniami.

ahmadeusz · Administrator

Najszanowniejsi Czytelnicy, dziś dopisałem nowy krótki rozdział, który poprzedzi część książki poświęconej przyczynom kłamania:

Dysonans poznawczy kłamców.

Dysonans poznawczy – czym jest?
Dysonans poznawczy (ang. cognitive dissonance) to stan, gdy elementy poznawcze dotyczące danego zjawiska są ze sobą niezgodne z naszym postępowaniem. Przykładowo będzie to świadomość, że coś jest niezdrowe, że nam szkodzi a pomimo tego, że wiemy, że jedzenie wieprzowiny jest grzechem, że szkodzi naszemu zdrowiu a pomimo tego ją jemy. Podobnie jest z papierosami. Wiemy, że są szkodliwe, że rujnują życie nam oraz osobom, przy których palimy, a pomimo tego nałogowo palimy. Podobnie może być z alkoholem. Możemy już miewać delirium tremens, umierać powoli na marskość wątroby, a pomimo tego stan upojenia alkoholowego jest dla nas ważniejszy. Podobnie mogą postępować erotomani, seksoholicy. Mogą wiedzieć, że mają już kilka chorób wenerycznych, które rujnują im zdrowie i w niedługim czasie mogą zabrać im życie, ale uwielbienie erotycznej przyjemności jest tak duże, że nie myśląc o sobie i innych oddają się namiętnym kontaktom dokładając do kolekcji nowe choroby weneryczne i dzieląc się z innym erotomanami czy też płatnymi kochankami tymi już posiadanymi. Dysonans dotyczy także niezgodności myśli, wyznawanych zasad, wartości i zachowania kolidującego z pożądanymi ideami. Dysonans poznawczy wywołuje u pacjentów dyskomfort i napięcie emocjonalne, któremu może towarzyszyć uzasadnione poczucie niskiej wartości i nienawiść do samego siebie.

Jeśli odczuwasz przewlekłe napięcie psychiczne, doświadczasz obniżenia nastroju, masz trudności w rozwiązaniu problemów lub przełamaniu lęków, żyjesz pod presją kłamstwa to mogą to być naturalne objawy dysonansu poznawczego wynikającego z używania chrześcijańskiej rachuby kłamstw. Chrześcijanie, którzy oficjalnie głoszą, że prawda jest naczelną wartością, że kłamstwo jest złe, że za kłamstwem kryje się Diabeł i że kto świadomie kłamie jest dzieckiem Diabła, a pomimo tego używają demonicznych dat, mogą doznawać dysonansu poznawczego, rujnującego ich życie. Podobne odczucia mogą towarzyszyć wyznawcom innych, poza chrześcijańskich religii w tym ateistów, którzy używają kościelnego, chrześcijańskiego, diabolicznego kalendarza.

Przyczyn tkwienia w tej bluźnierczej herezji może być wiele i by pomóc wyrwać się chrześcijanom i innym kłamcom z nałogu kłamstwa, w następnej części książki zastanowimy się jakie mogą być przyczyny dysonansu poznawczego kłamców używających popapranych kłamstwami dat.

ahmadeusz · Administrator

Najszanowniejsi Czytelnicy, w pierwszym rozdziale tej książki napisałem, że normalną i w pełni uzasadnioną reakcją na wieść, że powszechnie używany kalendarz w większości krajów świata jest według znawców fałszywy może być szok, niedowierzanie i uzasadniony sceptycyzm. Mnie ta wieść nie zaskoczyła, bo w dzieciństwie przeczytałem książkę o kalendarzach i wiedziałem, że coś z tym kalendarzem jest nie tak, ale szczerze pisząc nie zdawałem sobie sprawy, że aż tak bardzo nie tak. O tym dowiedziałem się dopiero podczas pisania tej książki, kiedy zacząłem analizować zgromadzony materiał. Jest jednak coś co mnie zdumiało i zszokowało. Książki tej nie chciało mi się pisać, ale przed jej napisaniem zacząłem się starać o dokumenty wolne od kościelnych diabolicznych dat i uświadomiłem sobie, że ogół społeczeństwa nie ma większego pojęcia o datach i zrozumiałem, że może mi nie wierzyć i muszę napisać książkę, która rozwieje największe wątpliwości największych niedowiarków. W trakcie pisania tej książki czy to w bezpośrednich rozmowach, czy też za pośrednictwem Internetu dotarłem z jej treścią i głównymi tezami być może do tysięcy ludzi i jest coś, ci mnie zdumiało i zszokowało. Tym czymś jest fakt, że nie spotkałem ani jednej osoby, która by podjęła podobne do moich kroki i zaprzestała używać kalendarza opartego na zmyślonym dniu narodzin Chrystusa. Wygląda na to, że wszyscy ludzie z jakimi się spotkałem chcą tkwić w herezji, bluźnierstwie, kłamstwie. Być może żyjemy w dniach ostatnich, o których napisano:

2 Tymoteusza 3:1-5
A to wiedz, iż w dniach ostatnich nastaną krytyczne czasy trudne do zniesienia. Albowiem ludzie będą rozmiłowani w samych sobie, rozmiłowani w pieniądzach, zarozumiali, wyniośli, bluźniercy, nieposłuszni rodzicom, niewdzięczni, nielojalni, wyzuci z naturalnego uczucia, nieskłonni do jakiejkolwiek ugody, oszczercy, nie panujący nad sobą, zajadli, nie miłujący dobroci, zdrajcy, nieprzejednani, nadęci pychą, miłujący bardziej rozkosze niż miłujący Boga, zachowujący formę zbożnego oddania, ale sprzeniewierzający się jego mocy; i od tych się odwróć.