www.szah.fora.pl

ahmadeusz · Administrator

Co do tego co się stało w Smoleńsku jedno jest pewne, katastrofa smoleńska zaowocowała pojawieniem się tak zwanych Hien Smoleńskich, bogacących się na nieszczęściu. Temat omawia mój 27 list otwarty do Prezydenta - zatytułowana Hieny Smoleńskie żerujące na tragicznej śmierci.

W pamięci jednak utkwiły nagłówki z tak zwanej Gazety Polskiej typu ZNAMY PRADĘ O SMOLEŃSKU, TO BYŁ WYBUCH TERMOBARYCZNY. Dowody na rosyjską zbrodnię w Smoleńsku. PODŁOŻYLI ŁADUNKI W DWÓCH TUPOLEWACH. W tym, w którym latał Tusk, nie zostały odpalone.

Wróg Ludu, prawdy, Boga, zdrowego rozsądku i rodzaju ludzkiego, redaktor naczelny tak zwanej Gazety Polskiej w swoim felietonie zatytułowanym ZNAMY PRADĘ O SMOLEŃSKU napisał między innymi:

"... Zaraz po tragedii zaczęła się akcja dezinformacyjna prowadzona przez polskie i rosyjskie władze (...) W Polsce Polsce rozpętano wręcz nieprawdopodobną nagonkę na wszystkich tych, którzy zgłaszali jakiekolwiek wątpliwości w tej sprawie. Resztki niepokornych dziennikarzy usunięto z mediów publicznych. Zastraszano naukowców i ośmieszano polityków badających uczciwie sprawę. Do kampanii dezinformacyjnej włączyli się dziennikarze zarówno z prawej jak i lewej strony. Ten sojusz kłamców, mimo dzielących ich różnic w wielu innych sprawach, trwa do dzisiaj i na nowo ujawnił się i na nowo ujawnił się po rozpoczęciu prezentacji raportu państwowej komisji kierowanej przez Antoniego Macierewicza."

ahmadeusz · Administrator

By lepiej zrozumieć temat warto zaznajomić się z tym czym są wybuchy termobaryczne. Znalazłem między innymi takie informacje na ten temat:

"Bomba paliwowo-powietrzna – bomba lotnicza, składająca się z paliwa lub materiału wybuchowego, który jest rozpylany w powietrzu. Zapalnik powoduje zapłon i wybuch aerozolu. Paliwem mogą być np. węglowodory ciekłe i gazowe, pyły metali, materiały wybuchowe oraz różne mieszaniny. Broń tego typu określana jest także mianem bomby termobarycznej (od greckich słów thermós (θερμός = "gorący") – temperatura i baros (βάρος = "ciężar") – ciśnienie), bomby próżniowej, a w krajach anglosaskich nosi ona oznaczenia HITs (od ang. high-impulse thermobaric weapon – broń termobaryczna dużej mocy), FAE lub FAX (od ang. fuel-air explosives – paliwowo-powietrzny materiał wybuchowy). Bomby tego typu mają większą moc burzącą niż konwencjonalne bomby o tej samej masie. Największą bombą tego typu jest rosyjska konstrukcja, znana jako „ojciec wszystkich bomb”, która według źródeł rosyjskich ma siłę wybuchu odpowiadającą 44 ton TNT.

Działanie bomby
Zasada działania bomby paliwowo-powietrznej polega na rozpyleniu w powietrzu materiału wybuchowego przy pomocy małego ładunku, a następnie zainicjowanie jego eksplozji. Bomba zawiera ładunek lotnej cieczy (węglowodory, tlenek etylenu, tlenek propylenu i inne) lub stałego materiału wybuchowego w postaci bardzo drobnego proszku, czasem również rozdrobnionego metalu. Pierwszy zapalnik w postaci małego ładunku wybuchowego powoduje rozerwanie skorupy bomby i rozpylenie głównego ładunku wybuchowego w powietrzu. Po krótkim czasie (kilka milisekund) potrzebnym na powstanie aerozolu drugi zapalnik powoduje eksplozję tak powstałej chmury. Nowe typy bomb paliwowo-powietrznych mają tylko jeden ładunek inicjujący, który jednocześnie rozpyla materiał wybuchowy i detonuje go.
Bomba paliwowo-powietrzna zawierająca 100 kg materiału wybuchowego generuje energię porównywalna z eksplozją 1200 kg trotylu. Skuteczność rażenia bomb tego typu jest bardzo wysoka i przewyższa 3-5 razy skuteczność rażenia bomb takiej samej wagi i wielkości z ładunkiem trotylowym.

Zastosowanie bojowe
Lotnicze bomby paliwowo-powietrzne wielokrotnie wykorzystywane były podczas wojny w Wietnamie. Używane były między innymi do niszczenia kryjówek Wietkongu i wrogich baz. Tego typu broń wykorzystywana była również w czasie pierwszej wojny w Zatoce Perskiej oraz podczas wojny w Iraku.

Użytkownicy
Na wyposażeniu lotnictwa wojskowego znajdują się obecnie m.in. następujące typy bomb paliwowo-powietrznych: GBU-43/B MOAB, CBU-73B, CBU-72 (Stany Zjednoczone), АВБПМ, ODAB-1000 (Rosja), FAACB (Chiny) i LBPP-100 (Polska)."

ahmadeusz · Administrator

Podkomisja do Ponownego Zbadania Wypadku Lotniczego przedstawia wyniki badań przeprowadzonych w sprawie katastrofy samolotu Tu-154M PLF101 Polskich Sił Powietrznych... PODKOMISJA DO PONOWNEGO ZBADANIA WYPADKU LOTNICZEGO
W SKŁADZIE:
Przewodniczący /–/ Antoni MACIEREWICZ
I Zastępca /–/ Kazimierz NOWACZYK
II Zastępca /–/ Wiesław BINIENDA
Sekretarz /–/ Marta PALONEK
Członkowie:
1) /–/ Janusz BUJNOWSKI
2) /–/ Wojciech FABIANOWSKI
3) /–/ Marcin GUGULSKI
4) /–/ Paweł Jacek JABCZYŃSKI
5) /–/ Jacek KOŁOTA
6) /–/ Andrzej ŁUCZAK
7) /–/ Beata MAJCZYNA
Cool

/–/ Bogdan NIENAŁTOWSKI
9) /–/ Grzegorz SZULADZIŃSKI
10) /–/ Aleksandra ŚLIWOSKA
11) /–/ Janusz WIĘCKOWSKI
12) /–/ Tomasz ZIEMSKI
13) /–/ Krystyna ZIENIUK
Bomba termobaryczna:
Badania w laboratoriach polskich, brytyjskich i amerykańskich wykazały obecność materiałów wybuchowych na szczątkach samolotu Tu-154M nr 101 i na częściach samolotu Tu-154M nr 102. Dotyczy to także obecności materiałów wybuchowych na fragmentach samolotu, zidentyfikowanych
przez Podkomisję jako te, które znajdowały się w centrum wybuchu. Ustalona została obecność:
RDX (heksogen), PNT (pentryt), TNT (trotyl). Badania wykonano na próbkach pobranych w latach 2011–2012 przez zespół polskich i rosyjskich ekspertów pod kierownictwem prokuratury oraz w roku 2021 przez Podkomisję. Analizy potwierdzają, że mógł to być ładunek termobaryczny. (...) Kolejne eksperymenty – wybuchy ładunku termobarycznego w obiekcie imitującym przestrzeń pasażerską, przeprowadzone przez Podkomisję na modelu w skali 1:1 części pasażerskiej samolotu Tu-154M, pokazują, że rozpad jak ten zaobserwowany w Smoleńsku może być efektem detonacji ładunków wybuchowych. Całość prac konstrukcyjnych modelu zrealizowały Wojskowe Zakłady Lotnicze nr 1 w Łodzi, z użyciem materiałów i rozwiązań konstrukcyjnych, wiernie oddających przekrój kadłuba (wycinka przestrzeni pasażerskiej) nad centropłatem tupolewa Tu-154M. Detonacja ładunku termobarycznego umieszczonego w obiekcie imitującym przestrzeń pasażerską samolotu Tu-154M spowodowała całkowite zniszczenie konstrukcji i poszycia oraz powstania odłamków o różnej wielkości i rozrzuconych na różną odległość (szczegółowy rozkład odłamków zawiera odrębnie sporządzony raport-sprawozdanie z oględzin, stanowiący Załącznik 27 do Raportu). Niektóre z odłamków zostały wbite w ziemię, co świadczy o dużej energii wyrzutu i prędkości spadania (dokonano pomiaru prędkości odłamków opisanego w odrębnym raporcie pomiarowym). Mimo gwałtowności zjawiska nagranie szybką kamerą pozwoliło stwierdzić – zgodnie z teorią przebiegu wybuchu ładunku termo barycznego – wytworzenie trwającej długo fali ciśnienia o umiarkowanej intensywności, która może propagować się wzdłuż długich zamkniętych elementów konstrukcyjnych. W przypadku eksperymentu świadczy o tym całościowe wypchnięcie tylnej ściany pionowej obiektu, podobne do wypchniętej części ogonowej w przypadku smoleńskim. Podłoga obiektu została pofragmentowana z uszkodzeniem stalowej ramy. Fotele zostały wyrwane z mocowania konstrukcji i przesunięte do części tylnej obiektu,
a siedziska zniszczone. Zaobserwowano również elementy poszycia całkowicie pozbawione nitów mocujących blachę do wręg i podłużnic, pofałdowanie blachy poszycia oraz charakterystyczny skutek zrywania łączenia podłużnic pomiędzy wręgami, stwierdzony w części ogonowej samolotu Tu-154M nr 101 na zdjęciach z wrakowiska. (...)
Rekonstrukcja zniszczenia samolotu Tu-154M
Fala uderzeniowa, jaka powstaje na skutek eksplozji, powoduje udarowe obciążenia termomechaniczne metalowych elementów. Gdy spowodowane zostanie wtedy pęknięcie/rozerwanie blachy, to swobodny koniec tak powstałej wstęgi metalu poddawany jest działaniu dużych sił bezwładnościowych, podczas gdy jej drugi koniec podlega więzom głównego arkusza. Skutkuje to uformowaniem się ciasno zwiniętych zwojów. (...)
Analogiczne zniszczenia i deformacje uzyskała Podkomisja podczas eksperymentu wybuchu ładunku termobarycznego w konstrukcji rurowej z materiału identycznego z tym, z jakiego wykonany był kadłub Tu-154M. (...)