| ahmadeusz |
| Administrator |
|
| |
| Dołączył: 07 Wrz 2015 |
| Posty: 2146 |
Przeczytał: 23 tematy
Ostrzeżeń: 0/7
|
Płeć: Mężczyzna |
|
|
 |
|
 |
|
W kulturze chrześcijańskiej za największego wroga ludzkości uważa się Szatana zwanego też Diabłem, Pradawnym Wężem, Ojcem Kłamstwa...
Świadczyć o tym mają liczne wersety. Są chrześcijanie, którzy wierzą w to - a przynajmniej tak nauczają - że za wężem, który według Biblii nakłonił ludzi do zła krył się Szatan. Trzeba tu koniecznie dodać, że wiara nie jest wiedzą, ale jest tym co myślimy na temat tego czego nie wiemy. Ktoś może mówić, że w coś wierzy, ale myśleć może coś innego. Szerzej kwestię wiary opisuję w książce zatytułowanej w Czysta wiara kontra wiara zbrukana.
Bardzo proszę powróćmy myślami do anioła Szatana i Biblii i pierwszej wzmianki o wężu kusicielu:
Rodzaju 3:1-5
A wąż był najostrożniejszy ze wszystkich dzikich zwierząt polnych, które uczynił Jehowa Bóg. Odezwał się więc do niewiasty: „Czy Bóg rzeczywiście powiedział, iż nie z każdego drzewa ogrodu wolno wam jeść?” Na to niewiasta rzekła do węża: „Z owocu drzew ogrodu jeść możemy.” Ale jeśli chodzi o jedzenie z owocu drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: ‚Nie wolno wam z niego jeść ani nie wolno wam się go dotknąć, żebyście nie umarli’”. Wtedy wąż rzekł do niewiasty: „Z całą pewnością nie umrzecie. Gdyż Bóg wie, że w tym samym dniu, w którym z niego zjecie, wasze oczy na pewno się otworzą i na pewno staniecie się podobni do Boga, będziecie znali dobro i zło”.
Co do poznania dobra i zła sprawa po dziś dzień wydaje się być nie rozstrzygnięta i temat ten rozwijam w książce zatytułowanej Drzewo poznania dobra i zła - totalne zamieszanie. Powróćmy myślami do Biblii i domniemanego anioła Szatana utożsamianego z wężem. Przeczytajmy jak dalej potoczyła się ta historia:
Rodzaju 3:6-13 (...)Niewiasta zatem zobaczyła, że drzewo to jest dobre, by mieć z niego pokarm, i że jest czymś upragnionym dla oczu — tak, to drzewo miało ponętny wygląd. Wzięła więc jego owoc i zaczęła jeść. Potem dała też trochę swemu mężowi, gdy był z nią, i on go jadł. Wtedy im obojgu otworzyły się oczy i zaczęli sobie uświadamiać, że są nadzy. Toteż pozszywali liście figowe i sporządzili sobie okrycia bioder. Później usłyszeli głos Jehowy Boga, chodzącego po ogrodzie o wietrznej porze dnia, i mężczyzna oraz jego żona ukryli się przed obliczem Jehowy Boga wśród drzew ogrodu. A Jehowa Bóg wołał na mężczyznę i mówił do niego: „Gdzie jesteś?” W końcu ten rzekł: „Usłyszałem twój głos w ogrodzie, lecz się zląkłem, gdyż byłem nagi i dlatego się ukryłem”. Na to on rzekł: „Kto ci powiedział, że jesteś nagi? Czyżbyś zjadł z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?” A mężczyzna odezwał się: „Niewiasta, którą dałeś, by była ze mną — ona dała mi owoc z drzewa i dlatego jadłem”. Wtedy Jehowa Bóg rzekł do niewiasty: „Cóżeś to uczyniła?” Niewiasta odpowiedziała: „Wąż — ten mnie zwiódł, więc jadłam”.
Ludzie dali się skusić po czym za karę wąż został ukarany. Pojawia się też pierwsze proroctwo biblijne wybiegające z czasem w przód:
Rodzaju 3:14, 15
I Jehowa Bóg przemówił do węża:
„Ponieważ to uczyniłeś, jesteś przeklęty wśród wszelkich zwierząt domowych i wśród wszelkich dzikich zwierząt polnych. Na brzuchu będziesz się poruszał i proch będziesz jadł przez wszystkie dni swego życia. I ja wprowadzę nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę i między twoje potomstwo a jej potomstwo. On rozgniecie ci głowę, a ty rozgnieciesz mu piętę”.
Z opisu tego można wnioskować, że wcześniej wąż mógł mieć nogi, które z czasem utracił a po sposobie odżywiania - jedzenie prochu przez wszystkie dni życia - można wnioskować, że potomstwem węża są dżdżownice.
Z proroctwa dowiadujemy się też, że potomstwo niewiasty - ludzi, będzie walczyć z potomstwem węża. Ktoś komuś ma rozgnieść głowę, a ktoś komuś piętę i w dalszej części tej książki powrócę do tego proroctwa.
Niektórzy chrześcijanie wiążą też z osobą Szatana przypowieść dotyczącą króla Babilonu:
Izajasza 13:1-14:27 (...)Wyrok przeciwko Babilonowi — to, co Izajasz, syn Amoca, ujrzał w wizji: „Na nagiej skalistej górze postawcie znak. Krzyczcie do nich, machajcie ręką, żeby weszli w bramy dla dostojników. Wydałem rozkaz tym, których wyznaczyłem. Aby wyrazić gniew, wezwałem swoich wojowników, a oni zuchwale się cieszą. Słuchajcie! Wrzawa w górach, coś jakby odgłos wielkiego tłumu! Słuchajcie! Zgiełk królestw, zgiełk zebranych narodów! Jehowa, Bóg Zastępów, zwołuje armię na wojnę. Z odległej krainy, z najdalszego miejsca pod niebem nadchodzi Jehowa z orężem swojego gniewu, żeby zniszczyć całą ziemię. Rozpaczajcie, bo dzień Jehowy jest bliski! Będzie to dzień, w którym Wszechmocny dokona zniszczenia. Dlatego wszystkie ręce opadną i każde serce będzie drżeć ze strachu. Ludzi ogarnia panika. Chwytają ich skurcze i bóle jak kobietę w czasie porodu. Przerażeni patrzą jeden na drugiego, a ich twarze płoną z powodu udręki. Nadchodzi dzień Jehowy — okrutny, pełen oburzenia i płonącego gniewu. Ziemia ta stanie się przerażającym widowiskiem i wszyscy grzesznicy zostaną z niej usunięci. Gwiazdy nieba oraz ich gwiazdozbiory nie będą jaśnieć swym światłem. Wschodzące słońce ściemnieje i księżyc przestanie świecić. Pociągnę świat do odpowiedzialności za jego zło, ukarzę niegodziwych za ich winy. Sprawię, że zniknie pycha zuchwałych, poniżę wyniosłość tyranów. Sprawię, że człowieka trudniej będzie znaleźć niż oczyszczone złoto, ludzi będzie mniej niż złota z Ofiru. Ja, Jehowa, Bóg Zastępów, potrząsnę niebem, zakołyszę ziemią i wytrącę ją z jej miejsca, gdy wyleję złość w dniu swojego płonącego gniewu. Każdy wróci do swojego ludu, ucieknie do swojego kraju, jak ucieka spłoszona gazela, jak rozbiega się trzoda bez pasterza. Każdy, kogo znajdą, zostanie przebity, każdy, kogo schwytają, zginie od miecza. Ich dzieci zostaną roztrzaskane na ich oczach. Ich domy zostaną splądrowane, a ich żony — zgwałcone. Posyłam przeciwko nim Medów, którzy srebro uważają za nic i nie pożądają złota. Swoimi łukami będą zabijać młodzieńców. Nie zlitują się nad owocem łona, nie okażą miłosierdzia dzieciom. Babilon, najwspanialsze z królestw, piękno i duma Chaldejczyków, stanie się jak Sodoma i Gomora, które Bóg zniszczył. Na zawsze pozostanie bezludny, nikt w nim nie zamieszka przez wszystkie pokolenia. Arab nie rozbije tam namiotu, a pasterz nie pozwoli odpoczywać swoim stadom. Będą tam leżeć zwierzęta pustynne. W domach zagnieżdżą się puchacze. Zamieszkają tam strusie i będą hasać dzikie kozły. W wieżach będą wyć zwierzęta. Szakale będą wyć w luksusowych pałacach. Czas Babilonu się przybliżył, jego dni nie zostaną przedłużone”. Jehowa okaże miłosierdzie Jakubowi, znowu wybierze Izraela i osiedli go w jego ziemi. Przyłączą się do niego cudzoziemcy, zwiążą się z potomkami Jakuba. Ludzie z innych narodów zaprowadzą lud Izraela z powrotem do jego ziemi. Izraelici zrobią z nich służących i służące w ziemi Jehowy. Zniewolą tych, którzy ich trzymali w niewoli, i podporządkują sobie tych, którzy zmuszali ich do pracy. W dniu, gdy Jehowa da ci wytchnienie od bólu, niepokoju i ciężkiej niewoli, w której się znalazłeś, wygłosisz przeciwko królowi Babilonu następującą szyderczą przypowieść: „Nie ma już tego, który poganiał innych do pracy! Skończyło się gnębienie! Jehowa połamał rózgę niegodziwców, laskę rządzących. Zniszczył tego, kto z furią ciągle zadawał narodom ciosy, tego, kto w gniewie je podbijał i bezlitośnie prześladował. Cała ziemia odetchnęła, jest wolna od niepokoju. Ludzie wykrzykują z radości. Nawet drzewa jałowcowe i cedry Libanu cieszą się z tego, co cię spotkało. Mówią: ‚Odkąd upadłeś, żaden drwal się nie zbliża, żeby nas ścinać’. Również grób jest poruszony, pragnie się z tobą spotkać, gdy przybędziesz. Z twojego powodu budzi bezsilnych w śmierci, wszystkich despotycznych przywódców ziemi. Sprawia, że wszyscy królowie narodów wstają ze swoich tronów. Wszyscy oni mówią do ciebie: ‚Czy i ty osłabłeś i stałeś się taki jak my? Twoją pychę i dźwięk twoich harf strącono do grobu. Larwy stały się twoim łóżkiem, a robaki przykryciem’. Runąłeś aż z nieba, jaśniejący, synu jutrzenki! Ty, który podbijałeś narody, zostałeś powalony na ziemię! Powiedziałeś sobie w sercu: ‚Wstąpię do nieba. Wyniosę swój tron ponad gwiazdy Boże i zasiądę na górze spotkania, na samych krańcach północy. Wzniosę się ponad szczyty chmur i stanę się taki jak Najwyższy’. Zostaniesz jednak strącony do grobu, do dołu, aż na samo jego dno. Ci, którzy cię zobaczą, będą się w ciebie wpatrywać, uważnie ci się przyglądać i mówić: ‚Czy to ten, który potrząsał ziemią, sprawiał, że królestwa drżały? Czy to ten, który zamieszkaną ziemię obracał w pustkowie, burzył miasta i nie pozwalał więźniom wrócić do domu?’. Wszyscy królowie narodów, wszyscy oni spoczywają w chwale, każdy we własnym grobowcu. Ale ty nie masz grobu, wyrzucono cię jak budzącą wstręt gałąź. Jesteś pokryty zabitymi, których przeszyto mieczem i wrzucono do dołu pełnego kamieni. Jesteś jak stratowany trup. Nie znajdziesz się z nimi w grobie, bo niszczyłeś swój własny kraj, zabijałeś swój własny lud. Nigdy już nie będzie się wspominać potomków złoczyńców. Zgotujcie rzeź jego synom za winy ich przodków, żeby nie zapanowali nad ziemią i nie napełnili jej miastami”. „Wystąpię przeciw nim” — oświadcza Jehowa, Bóg Zastępów. „Usunę imię Babilonu, jego ostatek, potomków, przyszłe pokolenia” — oświadcza Jehowa. „Zamienię go w siedlisko jeżozwierzy i w mokradła i wymiotę go miotłą unicestwienia”. Takie jest oświadczenie Jehowy, Boga Zastępów. Jehowa, Bóg Zastępów, przysiągł: „Jak zamierzyłem, tak się stanie, i co postanowiłem, to się spełni. Zmiażdżę Asyryjczyka w mojej ziemi, podepczę go na moich górach. Jego jarzmo zostanie zdjęte z mojego narodu, ciężar spadnie z karku mojego ludu”. Taką decyzję podjęto przeciwko całej ziemi. Oto ręka wyciągnięta przeciwko wszystkim narodom. Skoro Jehowa, Bóg Zastępów, podjął decyzję, kto może Mu przeszkodzić? Skoro Jego ręka jest wyciągnięta, kto może ją cofnąć?
AKOMODACJA— łac. accomodo przystosowuję; albo accomodatio = zastosowanie, przystosowanie — w teologii, zwłaszcza ascetycznej i homiletycznej oznacza przystosowanie niektórych tekstów Pisma św. do osób lub rzeczy, o których autor biblijny nie myślał. Jest to więc odejście od dosłownego, literalnego, tłumaczenia odnośnych tekstów biblijnych i zastosowanie ich czy przystosowanie do aktualnych potrzeb.
Hioba 1:6-12 (...)I nadszedł dzień, gdy synowie prawdziwego Boga weszli, żeby stanąć przed Jehową, i również Szatan wszedł pośród nich. Wtedy Jehowa rzekł do Szatana: „Skąd przychodzisz?” Wówczas Szatan odpowiedział Jehowie, mówiąc: „Z wędrowania po ziemi i przechadzania się po niej”. A Jehowa rzekł jeszcze do Szatana: „Czy w swym sercu zwróciłeś uwagę na mego sługę Hioba, że nie ma na ziemi nikogo takiego jak on — mąż to nienaganny i prostolinijny, bojący się Boga i stroniący od zła?” Szatan odpowiedział na to Jehowie, mówiąc: „Czyż za nic Hiob boi się Boga? Czy ty sam nie posadziłeś żywopłotu wokół niego i wokół jego domu, i wokół wszystkiego, co ma dookoła? Pracy jego rąk pobłogosławiłeś, a jego dobytek mnoży się na ziemi. Ale dla odmiany wyciągnij, proszę, swą rękę i dotknij wszystkiego, co ma, i zobacz, czy nie będzie cię przeklinał prosto w twarz”. Jehowa rzekł więc do Szatana: „Oto wszystko, co ma, jest w twoim ręku. Tylko przeciw niemu samemu nie wyciągaj ręki!” Toteż Szatan odszedł sprzed osoby Jehowy.
1 Kronik 21:1-3 (...)A potem wystąpił Szatan przeciwko Izraelowi i pobudził Dawida, by policzył Izraela. Rzekł więc Dawid do Joaba oraz do dowódców ludu: „Idźcie, policzcie Izraela od Beer-Szeby aż po Dan i donieście mi, żebym znał ich liczbę”. Lecz Joab powiedział: „Oby Jehowa dodał do swego ludu sto razy tyle, ile ich jest. Czyż oni wszyscy, panie mój, królu, nie należą do mojego pana jako słudzy? Dlaczego mój pan tego pragnie? Czemuż miałby się stać dla Izraela przyczyną winy?”
1 Kronik 21:1-3 (...)A potem wystąpił Szatan przeciwko Izraelowi i pobudził Dawida, by policzył Izraela. Rzekł więc Dawid do Joaba oraz do dowódców ludu: „Idźcie, policzcie Izraela od Beer-Szeby aż po Dan i donieście mi, żebym znał ich liczbę”. Lecz Joab powiedział: „Oby Jehowa dodał do swego ludu sto razy tyle, ile ich jest. Czyż oni wszyscy, panie mój, królu, nie należą do mojego pana jako słudzy? Dlaczego mój pan tego pragnie? Czemuż miałby się stać dla Izraela przyczyną winy?”
Marka 1:9-13 (...)W owych dniach przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i został przez Jana ochrzczony w Jordanie. Natychmiast też, wychodząc z wody, ujrzał rozwarte niebiosa oraz ducha zstępującego na niego niczym gołąb; a z niebios dobiegł głos: „Tyś jest mój Syn, umiłowany; ciebie darzę uznaniem”. I natychmiast duch go przymusił, aby poszedł na pustkowie. Pozostawał więc na pustkowiu czterdzieści dni, kuszony przez Szatana, i był z dzikimi zwierzętami, aniołowie zaś usługiwali mu.
Marka 4:1-20 (...)I znowu zaczął nauczać nad morzem. A blisko niego zebrał się bardzo wielki tłum, toteż on wszedł do łodzi i siedział opodal na morzu, cały zaś tłum nad morzem był przy brzegu. Zaczął więc ich nauczać wielu rzeczy w przykładach i mówić do nich w swym nauczaniu: „Słuchajcie. Oto wyszedł siewca, by siać. A gdy siał, któreś nasiono padło przy drodze i przyleciały ptaki, i je zjadły. A inne nasiono padło na miejsce skaliste, gdzie oczywiście nie miało dużo gleby, i natychmiast wzeszło, bo nie miało głębokiej gleby. Ale po wzejściu słońca przypiekło się, a ponieważ nie miało korzenia, uschło. A inne nasiono padło między ciernie, a ciernie wyrosły i je zadusiły, i nie wydało plonu. Inne natomiast padły na wyborną glebę, a gdy wzeszły i wzrosły, zaczęły wydawać plon i rodziły trzydziestokrotnie i sześćdziesięciokrotnie, i stokrotnie”. I dodał to słowo: „Kto ma uszy, żeby słuchać, niech słucha”. A gdy został sam, ci wokół niego wraz z dwunastoma zaczęli go pytać o te przykłady. I przemówił do nich: „Wam dano świętą tajemnicę królestwa Bożego, ale dla tych na zewnątrz wszystko dzieje się w przykładach, żeby patrząc, patrzyli, a jednak nie widzieli, i słuchając, słyszeli, a jednak nie pojęli sensu ani w ogóle nie zawrócili i nie dostąpili przebaczenia”. Ponadto powiedział do nich: „Nie znacie tego przykładu, jakże więc zrozumiecie wszystkie inne przykłady? „Siewca sieje słowo. Ci więc są tymi przy drodze, gdzie jest siane słowo; ale gdy tylko je usłyszą, przychodzi Szatan i zabiera słowo, które zostało w nich zasiane. I podobnie są ci zasiani na miejscach skalistych: gdy tylko usłyszą słowo, z radością je przyjmują. Jednakże nie mają w sobie korzenia, lecz pozostają przez jakiś czas; a gdy ze względu na słowo powstaje ucisk lub prześladowanie, od razu się gorszą. Są jeszcze inni, zasiani między ciernie; są to ci, co usłyszeli słowo, ale troski tego systemu rzeczy i zwodnicza moc bogactwa, a także pragnienia pozostałych rzeczy wdzierają się i zaduszają słowo, i staje się ono bezowocne. W końcu zasianymi na wybornej glebie są ci, którzy słuchają słowa i przyjmują je przychylnie, i przynoszą plon trzydziestokrotny i sześćdziesięciokrotny, i stokrotny”.
Mateusza 24:23-25 (...)A jeśli ktoś wam powie: ‚Oto tu jest Chrystus!’ albo: ‚Tam!’, nie wierzcie. Bo powstaną fałszywi Chrystusowie oraz fałszywi prorocy i będą czynić wielkie znaki i dziwy, żeby — jeśli to możliwe — wprowadzić w błąd nawet wybranych. Oto was przestrzegłem.
Łukasza 22:1-6 (...)A zbliżało się Święto Przaśników, zwane Paschą. I naczelni kapłani oraz uczeni w piśmie szukali skutecznego sposobu, by się go pozbyć, bali się bowiem ludu. Lecz Szatan wszedł w Judasza zwanego Iskariotem, zaliczanego do dwunastu; i ten, odszedłszy, rozmawiał z naczelnymi kapłanami i przełożonymi świątyni o skutecznym sposobie wydania go im. Ci uradowali się i uzgodnili, że dadzą mu srebrne pieniądze. Zgodził się więc i zaczął szukać dobrej sposobności, żeby im go wydać z dala od tłumu.
Łukasza 22:31-33 „Szymonie, Szymonie, oto Szatan zażądał, żeby was przesiać jak pszenicę. Lecz ja błagałem za tobą, by twoja wiara nie ustała; a ty, gdy kiedyś wrócisz, umacniaj swych braci”. (...)
Łukasza 10:1-18 Następnie Pan wyznaczył siedemdziesięciu innych i posłał ich przed sobą po dwóch do każdego miasta i miejsca, do którego sam miał przyjść. Potem przemówił do nich: „Żniwo wprawdzie jest wielkie, lecz pracowników mało. Proście zatem Pana żniwa, aby wysłał pracowników na swe żniwo. Idźcie. Oto posyłam was jak baranki pomiędzy wilki. Nie noście sakiewki ani torby, ani sandałów, a po drodze nikogo nie bierzcie w objęcia na powitanie. Gdziekolwiek wejdziecie do domu, powiedzcie najpierw: ‚Pokój temu domowi’. I jeśli tam jest przyjaciel pokoju, wasz pokój spocznie na nim. Ale jeśli nie ma, wróci do was. Zostańcie więc w tym domu, jedząc i pijąc, co podadzą, bo pracownik jest godzien swej zapłaty. Nie przenoście się z domu do domu. „A gdziekolwiek wejdziecie do miasta i przyjmą was, jedzcie, co przed wami postawią, i chorych w nim leczcie, i mówcie do nich: ‚Przybliżyło się do was królestwo Boże’. Gdziekolwiek zaś wejdziecie do miasta i was nie przyjmą, wyjdźcie na jego szerokie ulice i powiedzcie: ‚Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął do naszych stóp, ścieramy przeciwko wam. Pamiętajcie jednak, że przybliżyło się królestwo Boże’. Mówię wam, że w owym dniu znośniej będzie Sodomie niż temu miastu. „Biada ci, Chorazynie! Biada ci, Betsaido! Gdyby bowiem potężne dzieła, które się dokonały w was, dokonały się w Tyrze i Sydonie, te już dawno okazałyby skruchę, siedząc w worze i popiele. Toteż na sądzie znośniej będzie Tyrowi i Sydonowi niż wam. A ty, Kafarnaum, czy może będziesz wywyższone do nieba? Zejdziesz do Hadesu! „Kto słucha was, ten słucha także mnie. A kto lekceważy was, ten lekceważy także mnie. Kto zaś lekceważy mnie, ten lekceważy również tego, który mnie posłał”. Potem siedemdziesięciu z radością powróciło, mówiąc: „Panie, nawet demony się nam podporządkowują, gdy używamy twego imienia”. Na to rzekł do nich: „Zobaczyłem Szatana, jak już spadł z nieba niczym błyskawica.
Obj. 12:9
Zrzucony więc został wielki smok, pradawny wąż, zwany Diabłem i Szatanem, który wprowadza w błąd całą zamieszkaną ziemię; zrzucony został na ziemię, a z nim zostali zrzuceni jego aniołowie.
Jana 14:30 (...)Już nie będę wiele z wami mówił, bo nadchodzi władca świata. A on nic we mnie nie ma,
2 Koryntian 11:14, 15 (...)Szatan ciągle się przeobraża w anioła światła. Nic zatem wielkiego, jeśli również jego słudzy ciągle się przeobrażają w sług prawości. Ale ich koniec będzie według ich uczynków.
Dzieje 4:32-5:11 (...)A całe owo mnóstwo tych, którzy uwierzyli, miało jedno serce i jedną duszę i nikt nie mówił, że to, co posiada, jest jego własnością, lecz wszystko mieli wspólne. Apostołowie zaś z wielką mocą w dalszym ciągu dawali świadectwo o zmartwychwstaniu Pana Jezusa; i na nich wszystkich w obfitej mierze spoczywała niezasłużona życzliwość. Istotnie, nikt wśród nich nie był w potrzebie; bo wszyscy posiadacze pól lub domów sprzedawali je i przynosili równowartość tego, co sprzedali, i składali u stóp apostołów. Każdemu zaś przydzielano tyle, ile potrzebował. Tak też Józef, któremu apostołowie nadali przydomek Barnabas, co w tłumaczeniu znaczy Syn Pocieszenia, Lewita rodem z Cypru, posiadający połać ziemi, sprzedał ją, przyniósł pieniądze i złożył je u stóp apostołów. Jednakże pewien mężczyzna imieniem Ananiasz, wraz z Safirą, swoją żoną, sprzedał posiadłość i za wiedzą żony potajemnie zatrzymał część zapłaty, a tylko część przyniósł i złożył u stóp apostołów. Ale Piotr rzekł: „Ananiaszu, dlaczego Szatan cię ośmielił, byś postąpił fałszywie wobec ducha świętego i potajemnie zatrzymał część zapłaty za pole? Dopóki pozostawało u ciebie, czyż nie pozostawało twoim i czy po sprzedaniu nie mogłeś dalej tym rozporządzać? Dlaczego postanowiłeś w swym sercu tak uczynić? Postąpiłeś fałszywie nie wobec ludzi, lecz wobec Boga”. Usłyszawszy te słowa, Ananiasz upadł i skonał. I wielka bojaźń ogarnęła wszystkich, którzy o tym słyszeli. A młodsi mężczyźni wstali, owinęli go w płótna i wyniósłszy, pogrzebali. Po upływie około trzech godzin weszła jego żona, nie wiedząc, co się wydarzyło. Piotr rzekł do niej: „Powiedz mi, czy oboje za tyle sprzedaliście to pole?” Ona rzekła: „Tak, za tyle”. Piotr więc powiedział do niej: „Dlaczego oboje uzgodniliście między sobą, żeby wystawić na próbę ducha Jehowy? Oto stopy tych, którzy pogrzebali twego męża, są u drzwi; oni też ciebie wyniosą”. Natychmiast upadła u jego stóp i skonała. Gdy młodzieńcy weszli, znaleźli ją martwą i wyniósłszy, pogrzebali ją obok jej męża. Toteż wielka bojaźń ogarnęła cały zbór oraz wszystkich, którzy o tym słyszeli.
1 Koryntian 7:1-5 (...)A jeśli chodzi o sprawy, o których napisaliście, dobrze jest, gdy mężczyzna nie dotyka kobiety; jednakże ze względu na szerzenie się rozpusty niech każdy mężczyzna ma własną żonę i niech każda kobieta ma własnego męża. Mąż niech oddaje żonie, co się jej należy, a żona niech czyni podobnie mężowi. Żona nie sprawuje władzy nad swoim ciałem, tylko jej mąż; podobnie też mąż nie sprawuje władzy nad swoim ciałem, tylko jego żona. Nie pozbawiajcie się tego wzajemnie, chyba że za obopólną zgodą, na wyznaczony czas, aby poświęcić czas na modlitwę i znowu się zejść, tak by was Szatan nie kusił ze względu na wasz brak wstrzemięźliwości.
1 Tesaloniczan 3:5 Kiedy więc nie mogłem już dłużej czekać, posłałem Tymoteusza, żeby się dowiedział, czy pozostajecie wierni, czy Kusiciel w jakiś sposób was nie skusił, bo wtedy nasz trud okazałby się daremny.
2 Koryntian 2:11 (...)żeby nie przechytrzył nas Szatan. Bo przecież dobrze znamy jego zamiary.
Efezjan 6:10-19 Na koniec zachęcam was: Wciąż umacniajcie się za sprawą Pana i Jego potężnej siły. Nałóżcie całą zbroję od Boga, żeby pozostać niezachwiani wobec przebiegłych działań Diabła. Bo walczymy nie z krwią i ciałem, ale z rządami, władzami, władcami tego świata ciemności, armią niegodziwych duchów w niebiosach. Z tego powodu nałóżcie całą zbroję od Boga, żeby w złym czasie móc stawić opór i — wyposażeni we wszystko — trwać niezachwianie. A zatem trwajcie niezachwianie, przepasani pasem prawdy, mając na sobie napierśnik prawości i na nogach buty gotowości do głoszenia dobrej nowiny o pokoju. Oprócz tego wszystkiego zawsze miejcie ze sobą wielką tarczę wiary, którą zdołacie zagasić wszystkie płonące strzały Niegodziwca. Noście też hełm wybawienia i miecz ducha, czyli słowo Boże, i przy każdej okazji zwracajcie się do Boga w każdej formie modlitwy i błagania, poddając się pod wpływ ducha Bożego. W związku z tym stale czuwajcie. I nieustannie zanoście błagania za wszystkich świętych. (...)
Objawienie 2:12, 13 (...)A do anioła zboru w Pergamonie napisz: To mówi ten, który ma ostry, długi miecz obosieczny: ‚Wiem, gdzie mieszkasz — tam, gdzie jest tron Szatana; a jednak trzymasz się mocno mego imienia i nie zaparłeś się wiary we mnie nawet za dni Antypasa, świadka mojego, wiernego, który został zabity u was, gdzie mieszka Szatan.
Objawienie 19:11-20:3 I ujrzałem niebo otwarte, a oto biały koń. A siedzący na nim, zwany Wiernym i Prawdziwym, w prawości sądzi i prowadzi wojnę. Jego oczy to ognisty płomień, a na jego głowie wiele diademów. Ma napisane imię, którego nie zna nikt prócz niego, i jest przyobleczony w wierzchnią szatę spryskaną krwią, a imię, którym go zwą, brzmi Słowo Boga. Również wojska, które były w niebie, podążały za nim na białych koniach, odziane w biały, czysty, delikatny len. A z jego ust wychodzi ostry, długi miecz, aby mógł nim uderzyć narody, i będzie je pasł rózgą żelazną. On też depcze winną tłocznię gniewu srogiego zagniewania Boga Wszechmocnego. A na swej szacie wierzchniej, mianowicie na udzie, ma napisane imię: Król królów i Pan panów. Ujrzałem również anioła stojącego w słońcu; i zawołał donośnym głosem, i powiedział do wszystkich ptaków, które latają środkiem nieba: „Chodźcie tutaj, zgromadźcie się na wielką wieczerzę Boga, żeby jeść ciała królów i ciała dowódców wojskowych, i ciała siłaczy, i ciała koni i tych, którzy na nich siedzą, i ciała wszystkich, tak wolnych, jak i niewolników, i małych, i wielkich”. I ujrzałem bestię oraz królów ziemi i ich wojska zgromadzone, aby stoczyć wojnę z siedzącym na koniu i z jego wojskiem. I pochwycono bestię, a wraz z nią fałszywego proroka, dokonującego przed nią znaków, którymi wprowadzał w błąd tych, co otrzymali znamię bestii, i tych, co oddają cześć jej wizerunkowi. Oboje zostali żywcem wrzuceni do ognistego jeziora, płonącego siarką. A pozostali byli pozabijani długim mieczem siedzącego na koniu, mieczem, który wychodził z jego ust. I wszystkie ptaki nasyciły się ich ciałami. I ujrzałem anioła zstępującego z nieba z kluczem od otchłani i wielkim łańcuchem w swej ręce. I schwytał smoka, pradawnego węża, którym jest Diabeł i Szatan, i związał go na tysiąc lat. I wrzucił go do otchłani, i zamknął ją, i nad nim opieczętował, żeby już nie wprowadzał w błąd narodów, aż się skończy tysiąc lat. Potem ma być wypuszczony na krótki czas.
Objawienie 20:7-10 (...)A gdy tylko się skończy tysiąc lat, Szatan zostanie wypuszczony ze swego więzienia i wyjdzie, by wprowadzić w błąd narody na czterech narożnikach ziemi, Goga i Magoga, aby je zgromadzić na wojnę. Liczba ich jak piasek morza. I wystąpili na szerokość ziemi, i okrążyli obóz świętych i miasto umiłowane. Ale z nieba zstąpił ogień i ich pożarł. A Diabeł, który ich wprowadzał w błąd, został wrzucony do jeziora ognia i siarki, gdzie już się znajdowali zarówno bestia, jak i fałszywy prorok; i będą męczeni dzień i noc na wieki wieków.
Księga Halmana 16:22
22. I ludzie zmyślali wiele więcej, co było niecne i niemądre. I Szatan pobudzał ich bezustannie do czynienia zła i rozsiewał pogłoski doprowadzając do sporów w całym kraju, aby znieczulić ich serca wobec tego, co dobre, i wobec tego, co ma nastąpić.
1 Księga Nefiego 14:3,4,7,9-12
3. A wielki dół, wykopany dla nich przez ten wielki i występny kościół założony przez diabła i jego dzieci, aby mógł sprowadzać dusze ludzi do piekła, ten wielki dół wykopany, aby zniszczyć ludzi, wypełni się tymi, którzy go
wykopali, że zginą - mówi Baranek Boży - ale nie ich dusze, które zostaną wtrącone do piekła bez końca.
4. Jest to zgodne z niewolą diabła, a także zgodne ze sprawiedliwością Boga wobec tych, którzy czynią zło i to, co jest występkiem w Jego oczach.
7. Oto nadchodzi czas – mówi Baranek Boży - gdy dokonam wielkiego i cudownego dzieła pośród ludzi, dzieła, które będzie wieczne w każdym wypadku, albowiem zostaną oni przekonani do pokoju i życia wiecznego, albo
padną ofiarą znieczulenia swych serc i swego zaślepienia, że dostaną się w niewolę diabła i zostaną zniszczeni docześnie i duchowo według niewoli diabła, o której mówiłem.
9. I powiedział mi: Spójrz na ten wielki i występny kościół, macierz niegodziwości, którego założycielem jest diabeł.
10. I powiedział mi: Istnieją tylko dwa kościoły: jeden jest kościołem Baranka Bożego, a drugi kościołem diabła, dlatego ktokolwiek nie należy do kościoła Baranka Bożego, należy do tego wielkiego kościoła, który jest macierzą niegodziwości i nierządnicą całego świata.
11. I ujrzałem nierządnicę całego świata rozsiadającą się na wielu wodach, i miała ona rządy nad całym światem, pośród wszystkich narodów, plemion i różnojęzycznych ludów.
12. I ujrzałem kościół Baranka Bożego, którym byli święci Boga, i był on nieliczny, a jego władnie na świecie było niewielkie z racji zła i niegodziwości nierządnicy rozsiadającej się na wielu wodach, jednakże widziałem, że
był on także na całym świecie.
Pierwsza Księga Nefiego 22:15-17,22,23,26,
15. Tak mówi prorok: Szybko nadchodzi czas, gdy szatan nie będzie miał więcej władzy nad sercami ludzi, albowiem niedługo wszyscy dumni i czyniący zło będą niczym ścierń, i nadchodzi dzień, gdy zostaną spaleni.
16. Nadchodzi czas, gdy gniew Boga przeleje się na wszystkich ludzi, albowiem nie pozwoli, aby niegodziwi zniszczyli sprawiedliwych.
17. Zachowa więc sprawiedliwych swoją mocą, nawet jeśli w swym wielkim gniewie będzie musiał spalić ich wrogów. Sprawiedliwi nie mają się więc czego obawiać, gdyż tak mówi prorok: Zostaną oni uratowani, nawet jeśli ich ratunek będzie musiał nastąpić przez ogień.
22. I sprawiedliwi nie potrzebują się obawiać, gdyż to nie oni zostaną zawstydzeni, ale królestwo diabła utworzone pośród śmiertelnych.
23. Szybko nadchodzi czas, gdy wszystkie kościoły utworzone dla zysku, zdobycia władzy nad ludźmi i popularności świata, ludzie, których dążeniem jest rozpusta ciała, to, co ma wartość tylko dla świata, i czynienie
wszelkiego zła, innymi słowy wszyscy, którzy należą do królestwa diabła, będą potrzebowali obawiać się i drżeć ze strachu. Oni to zgodnie ze słowami proroka zostaną poniżeni, będą korzyć się w prochu i zostaną spaleni niczym ścierń.
26. I ze względu na sprawiedliwość Jego ludu szatan będzie bezsilny. Będzie w niewoli przez wiele lat nie mając władzy nad sercami ludzi, bo żyć będą sprawiedliwie i Święty Bóg Izraela będzie nimi rządził. |
|
Najszanowniejsi czytelnicy, żyjemy w czasach, w których za sprawą niegodziwych ludzi kłamstwo w wielu krajach jest wszechobecne i ma wielu obrońców, zwolenników, popleczników. Kłamstwo jest też jednym z najpoważniejszych grzechów głównych. W moim zestawieniu umieściłem je na 4 miejscu za grzechem złej wiary, za grzechem głupoty i za grzechem ignorancji. Kłamstwem też przede wszystkim posługują się wszelkiej maści oszuści by nas wykorzystać lub skrzywdzić. W tym zestawieniu postanowiłem przedstawić największych znanych mi zwodzicieli, propagatorów kłamstwa po to by przed nimi ostrzec ludzkość.