www.szah.fora.pl

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 18 lipca
Dzień Jehowy przyjdzie jak złodziej w nocy (1 Tes. 5:2).

Jehowa oczekuje, że w krótkim czasie, który pozostał do Jego „dnia”, będziemy gorliwie głosić. Powinniśmy być „zawsze bardzo zajęci dziełem Pańskim” (1 Kor. 15:5 Cool

. Kiedy Jezus wymieniał elementy znaku dni ostatnich, dodał: „Najpierw wszystkim narodom musi być głoszona dobra nowina” (Marka 13:4, 8, 10; Mat. 24:14). Tylko pomyśl: za każdym razem, kiedy wyruszasz do służby, masz udział w spełnianiu tego proroctwa! Z roku na rok dzieło głoszenia coraz bardziej się rozwija. Wspomnijmy chociażby o wzroście liczby głosicieli Królestwa na świecie w dniach ostatnich. W roku 1914 było ich 5155 w 43 krajach. Obecnie jest ich jakieś 8,5 miliona w 240 krajach. Mimo to nasza praca jeszcze się nie skończyła. Musimy nadal mówić innym, że tylko Królestwo Boże może rozwiązać problemy ludzkości (Ps. 145:11-13).

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 19 lipca
Pod każdym względem jesteście wzbogacani, żebyście pod każdym względem mogli być szczodrzy. A nasze działania związane z tą szczodrością przyczyniają się do tego, że inni dziękują Bogu (2 Kor. 9:11).

Jehowa posłużył się Barzillajem, żeby pomóc królowi Dawidowi, kiedy ten uciekał przed swoim synem Absalomem. Dawid i jego ludzie byli „głodni, zmęczeni i spragnieni”. Żeby ich nakarmić, Barzillaj, który był wtedy w podeszłym wieku, razem z innymi narażał swoje życie. Nie stwierdził, że skoro ma już swoje lata, nie może być dla Jehowy użyteczny. Wręcz przeciwnie, skorzystał ze wszystkiego, co miał, żeby pomóc sługom Bożym w potrzebie (2 Sam. 17:27-29). Jaka wypływa z tego lekcja? Bez względu na to, ile mamy lat, Jehowa może się nami posłużyć, żeby zaspokoić potrzeby współwyznawców z naszej okolicy lub z innych krajów, którzy nie mają podstawowych środków do życia (Prz. 3:27, 28; 19:17). Nawet jeśli nie możemy się o nich zatroszczyć osobiście, możemy przekazywać datki na ogólnoświatową działalność. Dzięki temu, kiedy zajdzie gdzieś taka potrzeba, będą środki na udzielenie pomocy (2 Kor. 8:14, 15). w19.10 s. 21, ak. 6

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 20 lipca
Bywają znajomi gotowi się nawzajem roztrzaskać, ale zdarza się przyjaciel bardziej przywiązany niż brat (Prz. 18:24).

Może być nam trudno otworzyć się przed innymi, jeśli w przeszłości ktoś nas zranił (Prz. 18:19). Możemy mieć też wrażenie, że nie mamy tyle czasu i sił, żeby dbać o utrzymywanie bliskich relacji z innymi. Nie powinniśmy jednak łatwo z tego rezygnować. Jeśli liczymy na to, że bracia będą nas wspierać w czasie prób, musimy już teraz nauczyć się im ufać i budować trwałe przyjaźnie. Niezbędne do tego jest mówienie innym o tym, co myślimy i czujemy (1 Piotra 1:22). Jezus pokazał, że ufa swoim przyjaciołom, kiedy otwarcie z nimi rozmawiał (Jana 15:15). Możesz go naśladować, mówiąc innym o swoich radościach, zmartwieniach lub rozczarowaniach. A jeśli będziesz uważnie słuchać, kiedy ktoś opowiada ci o sobie, może się okazać, że macie podobne poglądy, odczucia i cele życiowe. Jeśli będziesz wychodzić z inicjatywą, żeby życzliwie i szczerze rozmawiać z przyjaciółmi, wasza przyjaźń będzie się rozwijać (Prz. 27:9).

ahmadeusz · Administrator

Środa 21 lipca
Oto co mówi Wszechwładny Pan, Jehowa (Ezech. 2:4).

Obecnie przekazujemy ludziom dobrą nowinę o Królestwie i staramy się pozyskiwać uczniów. Ale w czasie wielkiego ucisku najwyraźniej to się zmieni. Prawdopodobnie będziemy przekazywać dobitne orędzie, które w Biblii przyrównano do wielkiego gradu (Obj. 16:21). Może będziemy ogłaszać, że świat Szatana już wkrótce zostanie zniszczony. Z czasem dowiemy się, co dokładnie będziemy głosić oraz w jaki sposób. Czy będziemy korzystać z tych samych metod, czy też z innych? Zobaczymy. W każdym razie możemy się spodziewać, że będziemy mieli zaszczyt odważnie obwieszczać wyroki Jehowy! (Ezech. 2:3-5). Można przypuszczać, że właśnie z powodu tego orędzia narody będą chciały uciszyć nas raz na zawsze. Już teraz podczas służby polegamy na Jehowie, ale wtedy będziemy potrzebować Jego wsparcia jeszcze bardziej. Możemy być pewni, że nasz Bóg doda nam sił, żebyśmy mogli wykonać Jego wolę (Mich. 3: Cool

. w19.10 s. 16, ak. 8, 9

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 22 lipca
Niektórzy odeszli od wiary (1 Tym. 6:10).

Zwrot ‛odchodzą od wiary’ [‛dają się odwieść od wiary’, NŚ, 1997] wskazuje, że zdobywanie rzeczy, których tak naprawdę nie potrzebujemy, mogłoby nas stopniowo coraz bardziej absorbować. Narazilibyśmy wtedy serce na „wiele bezsensownych i szkodliwych pragnień” (1 Tym. 6:9). A powinniśmy pamiętać, że te pragnienia to broń, którą Szatan usiłuje osłabić naszą wiarę. Wyobraźmy sobie, że mamy wystarczająco dużo pieniędzy, żeby kupić wiele różnych rzeczy. Jeśli zaczniemy kupować rzeczy, których tak naprawdę nie potrzebujemy, czy będzie w tym coś złego? Niekoniecznie. Ale zastanówmy się nad następującymi pytaniami: Nawet jeśli na coś nas stać, to czy naprawdę mamy czas i siły potrzebne, żeby tego później używać i o to dbać? Czy moglibyśmy się nadmiernie przywiązać do tego, co posiadamy? Czy to przywiązanie mogłoby sprawić, że zachowamy się jak młody człowiek, który odrzucił zaproszenie Jezusa, kiedy miał okazję poszerzyć zakres służby dla Boga? (Marka 10:17-22). O ileż lepiej prowadzić proste życie i poświęcać cenny czas i siły na spełnianie woli Bożej!

ahmadeusz · Administrator

Piątek 23 lipca
Pilny człowiek planuje i z całą pewnością zmierza do sukcesu (Prz. 21:5).

Bóg może ci dać „siły do działania” zgodnego z podjętą decyzją (Filip. 2:13). Dlatego módl się. Proś Jehowę o ducha świętego i potrzebne siły. Módl się wytrwale, nawet jeśli masz wrażenie, że odpowiedź nie nadchodzi. Jezus powiedział o zabieganiu o ducha świętego: „Stale więc proście, a otrzymacie” (Łuk. 11:9, 13). Poza tym zrób plan. Żeby doprowadzić do końca jakiekolwiek przedsięwzięcie, trzeba zrobić plan, a następnie zgodnie z nim działać. Tak samo jest z podejmowaniem decyzji. Wypisz sobie wszystko, co musisz zrobić, żeby ją zrealizować. Kiedy masz do wykonania coś skomplikowanego, podziel to na mniejsze zadania. W miarę ich wykonywania będziesz mógł zobaczyć, ile udało ci się już osiągnąć. Apostoł Paweł zachęcił Koryntian, żeby na dar dla potrzebujących odkładali coś „w pierwszym dniu każdego tygodnia” i żeby nie czekali z tym do jego przyjścia (1 Kor. 16:2). Dzielenie dużych prac na małe zadania może też sprawić, że nie będziesz się czuł przytłoczony.

ahmadeusz · Administrator

Sobota 24 lipca
Ci, którzy znają Twoje imię, będą Ci ufali. Nigdy nie opuścisz tych, którzy Cię szukają, Jehowo (Ps. 9:10).

Może nam się wydawać, że znamy Jehowę, ponieważ znamy Jego imię i wiemy o pewnych rzeczach, które powiedział i zrobił. Ale żeby naprawdę poznać Jehowę, trzeba czegoś więcej. Musimy poświęcić czas na uczenie się o Nim i o Jego wspaniałych cechach. Dopiero wtedy zaczniemy rozumieć, co skłania Jehowę do podejmowania określonych działań. Pomoże nam to też ocenić, czy Jehowie podobają się nasze poglądy, decyzje i postępowanie. Kiedy już zrozumiemy, jaka jest wola Jehowy względem nas, powinniśmy wprowadzić w życie to, czego się dowiedzieliśmy. Niektórzy mogą się śmiać z tego, że chcemy służyć Jehowie. Kiedy zaczynamy chodzić na zebrania, możemy spotkać się z jeszcze większym sprzeciwem. Ale jeśli ufamy Jehowie, On nigdy nas nie zawiedzie. Będziemy wtedy kłaść fundament pod przyjaźń z Bogiem — przyjaźń na całe życie. Czy naprawdę możemy tak bardzo przybliżyć się do Boga? Oczywiście, że tak!

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 25 lipca
Dzieci są darem od Jehowy (Ps. 127:3).

Rodzice mogą czasem czuć się przytłoczeni wyzwaniami związanymi z wychowywaniem dzieci. Ale dzieci to przecież dar od Jehowy. On zawsze jest gotowy ci pomóc. Chętnie słucha modlitw ojców i matek i odpowiada na nie przez Biblię, nasze publikacje oraz przykład i rady innych doświadczonych rodziców ze zboru. Chociaż rodzice zawsze będą kochać swoje dzieci, to na wychowanie ich mają jakieś 20 lat. Najlepsze, co w tym okresie mogą im dać, to miłość, czas i oparte na Biblii szkolenie. Każde dziecko zareaguje na nie inaczej. Jednak wiele dzieci wychowanych przez rodziców, którzy kochają Jehowę, podziela uczucia siostry z Azji o imieniu Joanna Mae. Mówi ona: „Jestem bardzo wdzięczna rodzicom, że karcili mnie i nauczyli kochać Jehowę. Nie tylko dali mi życie — dali mi sensowne życie” (Prz. 23:24, 25). Podobne odczucia ma wiele naszych braci i sióstr!

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 26 lipca
‛Pocieszajmy innych, bez względu na to, jaką próbę przechodzą — nieśmy im pocieszenie, które sami otrzymaliśmy od Boga’ (2 Kor. 1:4).

Zapewne bez trudu znajdziesz kogoś, kto potrzebuje pocieszenia. Powinniśmy wychodzić z inicjatywą, nawet jeśli mamy obawy. Na przykład możemy się obawiać, że nie będziemy wiedzieli, co komuś powiedzieć albo jak się zachować. Ale możemy go skutecznie pocieszyć, jeśli mu pokażemy, że nam na nim zależy. Im bliżej jesteśmy końca tego systemu rzeczy, tym gorsze są warunki na świecie i tym trudniejsze jest życie (2 Tym. 3:13). Oprócz tego potrzebujemy pocieszenia, bo jesteśmy niedoskonali i popełniamy błędy. Apostoł Paweł pozostał wierny Bogu aż do końca życia. Dzięki czemu? Między innymi dzięki pocieszeniu, które otrzymał od współwyznawców. Gdy naśladujemy takich chrześcijan, też pomożemy naszym braciom i siostrom wiernie służyć Jehowie (1 Tes. 3:2, 3).

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 27 lipca
Poddałeś próbie tych, którzy podają się za apostołów (Obj. 2:2).

Chrześcijanie namaszczeni duchem nie oczekują specjalnego traktowania (Filip. 2:2, 3). Wiedzą, że kiedy Jehowa ich namaścił, nie dał o tym znać wszystkim innym. Dlatego nie są zaskoczeni, jeśli niektórzy nie od razu w to wierzą. Pomazańcy zdają sobie sprawę z ważnego faktu: Biblia zachęca, żeby nie wierzyć bezkrytycznie osobom, które twierdzą, że otrzymały od Boga szczególne zadania. Ponieważ namaszczeni chrześcijanie nie chcą kierować na siebie uwagi, nie mówią o swojej nadziei osobom, które spotkali po raz pierwszy. A już na pewno się tym nie przechwalają (1 Kor. 4:7, Cool

. Nie wyszukują też innych pomazańców, żeby dyskutować z nimi o swojej nadziei albo tworzyć zamknięte grupy studium Biblii (Gal. 1:15-17). Gdyby tak postępowali, zbór nie byłby zjednoczony. Sprzeciwialiby się wręcz działaniu ducha świętego, który pomaga ludowi Bożemu zachowywać pokój i jedność (Rzym. 16:17, 1 Cool

.

ahmadeusz · Administrator

Środa 28 lipca
Gdy się to zacznie dziać, wyprostujcie się i podnieście głowy, bo zbliża się wasze wyzwolenie (Łuk. 21:2 Cool

.

Ludzie, których religie zostaną zniszczone, mogą być oburzeni, że Świadkowie Jehowy dalej praktykują swoją religię. Możemy sobie tylko wyobrażać, jaką falę wrogości w pewnym momencie to wywoła, chociażby w mediach społecznościowych. Narody i ich władca, Szatan, będą nas nienawidzić za to, że jako jedyni nie przestaliśmy czcić Boga. Narody uświadomią sobie, że nie udało im się usunąć wszystkich religii, i skupią na nas całą swoją uwagę. Właśnie wtedy wystąpią w roli Goga z Magog. Zjednoczą się i przypuszczą zmasowany atak na sług Jehowy (Ezech. 38:2, 14-16). Kiedy myślimy o tym wszystkim, możemy czuć niepokój, bo wielu rzeczy nie wiemy. Ale jedno jest pewne: nie musimy się bać wielkiego ucisku. Jehowa poda nam wskazówki, dzięki którym będziemy mogli uratować życie (Ps. 34:19).

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 29 lipca
Jehowo, mój Boże, jak wiele wspaniałych rzeczy uczyniłeś i jak liczne są Twoje zamysły wobec nas! (Ps. 40:5).

Nie tylko odczuwamy wdzięczność wobec Jehowy, ale też wyrażamy ją słowami i czynami. To bardzo nas odróżnia od wielu ludzi w tym świecie, którzy nie cenią wszystkiego, co robi dla nich Bóg. Powszechny brak wdzięczności jest wręcz jednym z dowodów, że żyjemy „w dniach ostatnich” (2 Tym. 3:1, 2). Nie możemy pozwolić, żeby nam się to udzieliło! Jehowa pragnie, żeby między Jego dziećmi panowała zgoda. Miłość, którą darzymy się nawzajem, dowodzi, że jesteśmy prawdziwymi naśladowcami Chrystusa (Jana 13:35). Zgadzamy się z psalmistą, który napisał: „Jak to dobrze i miło, gdy bracia mieszkają ze sobą w jedności!” (Ps. 133:1). Kiedy kochamy naszych braci i siostry, pokazujemy, że kochamy Jehowę (1 Jana 4:20). Jak to miło być częścią rodziny, której członkowie są „jedni dla drugich życzliwi” i okazują „serdeczne współczucie”! (Efez. 4:32).

ahmadeusz · Administrator

Piątek 30 lipca
Jehowa zwrócił uwagę na Annę (1 Sam. 2:21).

Przyczyna zmartwień Anny nie zniknęła od razu. Anna dalej musiała mieszkać z Peninną w jednym domu. I Biblia nic nie mówi o tym, żeby Peninna się zmieniła. Anna najprawdopodobniej musiała nadal znosić jej kąśliwe słowa. Mimo to odzyskała wewnętrzny spokój. Zostawiła sprawy w rękach Jehowy i już więcej się nie zamartwiała. Pozwoliła, żeby Jehowa ją pocieszył i ukoił. A z czasem dzięki Jehowie urodziła kilkoro dzieci! (1 Sam. 1:2, 6, 7, 17-20). My też możemy odzyskać spokój wewnętrzny, choćbyśmy nie byli w stanie usunąć przyczyny naszych zmartwień. Nawet jeśli żarliwie się modlimy i regularnie chodzimy na zebrania, niektóre problemy nie znikną. Ale z przeżyć Anny uczymy się, że nic nie przeszkodzi Jehowie w ukojeniu naszego znękanego serca. Jehowa nigdy o nas nie zapomni i prędzej czy później nagrodzi naszą wytrwałość (Hebr. 11:6).

ahmadeusz · Administrator

Sobota 31 lipca
Podziel się wiedzą z mądrym, a stanie się jeszcze mądrzejszy (Prz. 9:9).

Starsi nie powstrzymują się od wskazania komuś zasad biblijnych, które pomogą mu postępować mądrze. Dlaczego to takie ważne, żeby potrafili odezwać się, kiedy to niezbędne? Rozważmy przykład arcykapłana Helego. Miał on dwóch synów, których bardzo kochał. Jednak nie szanowali oni Jehowy. Wykonywali odpowiedzialne zadania — usługiwali w przybytku jako kapłani. Niestety nadużywali swojej władzy, rażąco lekceważyli ofiary dla Jehowy i jawnie dopuszczali się niemoralności (1 Sam. 2:12-17, 22). Zgodnie z Prawem Mojżeszowym zasługiwali na śmierć. Mimo to pobłażliwy Heli zwracał im uwagę bardzo delikatnie i pozwalał, żeby kontynuowali swoją służbę (Powt. Pr. 21:18-21). Co myślał o tym Jehowa? Zapytał Helego: „Dlaczego swoich synów szanujesz bardziej niż mnie?”. Jehowa zdecydował, że niegodziwi synowie Helego mają umrzeć (1 Sam. 2:29, 34).

ahmadeusz · Administrator

Sierpień
Niedziela 1 sierpnia
Ten, który mnie posłał, jest ze mną. Nie zostawił mnie samego (Jana 8:29).

Jezus zachowywał spokój wewnętrzny mimo prześladowań, ponieważ wiedział, że jeśli wytrwa, sprawi Ojcu radość. Okazywał Mu posłuszeństwo nawet wtedy, kiedy było to trudne. Kochał Ojca i służenie Mu było dla niego najważniejsze. Zanim przyszedł na ziemię, był „mistrzowskim wykonawcą” u boku Jehowy (Prz. 8:30). A w czasie pobytu na niej gorliwie uczył innych o swoim Ojcu (Mat. 6:9; Jana 5:17). Wykonywanie tej pracy sprawiało mu wielką radość (Jana 4:34-36). Naśladujemy Jezusa, kiedy okazujemy Jehowie posłuszeństwo i jesteśmy „zawsze bardzo zajęci dziełem Pańskim” (1 Kor. 15:5 Cool

. Jeśli ‛pilnie zajmujemy się słowem’, łatwiej nam patrzeć na nasze problemy z właściwej perspektywy (Dzieje 18:5, NŚ, 1997). Na przykład podczas głoszenia często spotykamy osoby, które są w gorszej sytuacji niż my. Ale kiedy rozwijają miłość do Jehowy i zaczynają stosować Jego rady, ich życie zmienia się na lepsze i stają się szczęśliwsze. Za każdym razem, kiedy to obserwujemy, upewniamy się, że Jehowa się o nas zatroszczy.