Niedziela 29 maja
Wszystko, co oddycha, niech wysławia Jah (Psalm 150:6).
Za sprawą okupu Jehowa wykupił życie każdej osoby w zborze (Marka 10:45; Dzieje 20:28; 1 Koryntian 15:21,22). Dlatego to bardzo stosowne, że na głowę zboru wyznaczył Jezusa, który złożył za nas ten okup. Jako nasza głowa Jezus ma prawo ustalać i egzekwować reguły, które dotyczą postępowania poszczególnych osób, rodzin i całego zboru (Galatów 6:2). Ale on robi coś więcej, niż tylko ustala reguły. Każdego z nas kocha i o każdego się troszczy (Efezjan 5:29). Siostry okazują szacunek Chrystusowi, kiedy stosują się do wskazówek przekazywanych przez zamianowanych mężczyzn. Bracia dowodzą, że dobrze rozumieją zasadę zwierzchnictwa, kiedy okazują siostrom szacunek. Kiedy wszyscy rozumieją i szanują zasadę zwierzchnictwa, w zborze panuje pokój. A co ważniejsze, przynosi to chwałę naszemu kochającemu niebiańskiemu Ojcu, Jehowie.
Post został pochwalony 0 razy
Poniedziałek 30 maja Dawid zapytał Jehowę (1 Samuela 30:8).
Poniedziałek 30 maja
Dawid zapytał Jehowę (1 Samuela 30:.
Pewnego razu, kiedy Dawid przebywał na wygnaniu, wyruszył ze swoimi ludźmi na wyprawę wojenną. W tym czasie wrogowie napadli na ich domy i uprowadzili ich rodziny. Dawid mógłby dojść do wniosku, że jako doświadczony wojownik sam potrafi obmyślić skuteczną strategię odbicia jeńców. Ale on szukał kierownictwa Jehowy. Zapytał Go: „Czy mam ścigać ten oddział grabieżców?”. Jehowa powiedział, że tak, i zapewnił Dawida, że mu się powiedzie (1 Samuela 30 wersety od 7 do 10). Czego możesz się nauczyć z tej sytuacji? Przed podjęciem jakiejś decyzji poproś o radę. Na przykład jeśli jesteś młody, porozmawiaj z rodzicami. Dobre rady każdy z nas może otrzymać od doświadczonych starszych. Jehowa im ufa i ty też możesz. Są Jego „darami” dla zboru (Efezjan 4:. Odniesiesz korzyść z naśladowania ich wiary i słuchania ich mądrych sugestii.
Post został pochwalony 0 razy
Wtorek 31 maja [Nic] nie zdoła nas oddzielić od miłości Boga
Wtorek 31 maja
[Nic] nie zdoła nas oddzielić od miłości Boga (Rzymian 8:38,39).
Żeby w czasie prób zachować lojalność, musimy polegać na Jehowie i regularnie się modlić oraz studiować Jego Słowo. Ale Jezus powiedział, że jeżeli nie wprowadzamy w czyn tego, czego się uczymy, przypominamy człowieka, który buduje dom na piasku. Ciężko pracuje, ale jego wysiłek idzie na marne. Dlaczego? Bo kiedy przyjdzie nawałnica, dom się zawali (Mateusza 7 wersety od 24 do 27). Podobnie może być z nami. Jeśli nie będziemy stosować w życiu tego, czego się uczymy, nasz wysiłek też pójdzie na marne. Gdy napotkamy jakieś trudności albo prześladowania i nasza wiara zostanie poddana próbie, nie będzie wystarczająco silna. Natomiast jeśli studiujemy i wprowadzamy w życie to, czego się dowiadujemy, to podejmujemy lepsze decyzje, jesteśmy spokojniejsi, a nasza wiara jest coraz silniejsza (Izajasza 48:17,1. I zawsze musimy pamiętać, że jedną z najważniejszych rzeczy jest przynoszenie chwały Jehowie. Możemy być pewni, że On nigdy nas nie opuści i że nigdy nie przestanie nas kochać — bez względu na to, co zrobiliby nam ludzie (Hebrajczyków 13:5,6).
Post został pochwalony 0 razy
Środa 1 czerwca Byliśmy zdecydowani nie tylko przekazać wam
Środa 1 czerwca
Byliśmy zdecydowani nie tylko przekazać wam dobrą nowinę od Boga, ale też oddać wam samych siebie (1 Tesaloniczan 2:.
Jeśli studiujemy z kimś Biblię, musimy okazywać mu szczere, osobiste zainteresowanie. Powinniśmy widzieć w nim przyszłego brata lub siostrę. Pewnie nie jest mu łatwo zerwać ze świeckim towarzystwem i wprowadzić zmiany potrzebne do tego, żeby zacząć służyć Jehowie. Skuteczny nauczyciel Słowa Bożego zapoznaje zainteresowanego z innymi osobami w zborze. Mogą one mieć na niego dobry wpływ i wspierać go pod względem duchowym i emocjonalnym. Chcemy, żeby każdy zainteresowany czuł, że ma w zborze swoje miejsce, że jest częścią naszej duchowej rodziny. Chcemy, żeby zaznał panującego wśród nas ciepła i miłości. Będzie mu wtedy łatwiej przestać przyjaźnić się z ludźmi, którzy na pewno nie pomogą mu pokochać Jehowy (Przysłów 13:20). A jeśli bliskie mu osoby się od niego odwrócą, będzie wiedział, że prawdziwych przyjaciół znajdzie w organizacji Jehowy (Marka 10:29,30; 1 Piotra 4:4).
Post został pochwalony 0 razy
Czwartek 2 czerwca Dano mi wszelką władzę w niebie i na ziem
Czwartek 2 czerwca
Dano mi wszelką władzę w niebie i na ziemi (Mateusza 28:1.
Przyjaźń z Jezusem jest niezbędna, jeśli chcemy być przyjaciółmi Jehowy. Dlaczego tak jest? Co najmniej z dwóch powodów. Po pierwsze, Jezus powiedział uczniom: „Ojciec was kocha, bo wy pokochaliście mnie” (Jana 16:27). Powiedział też: „Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze mnie” (Jana 14:6). Próba nawiązania przyjaźni z Jehową bez przyjaźni z Jezusem przypominałaby próbę wejścia do budynku z pominięciem drzwi. Podobnego przykładu użył sam Jezus, gdy nazwał siebie „bramą dla owiec” (Jana 10:7). Po drugie, Jezus doskonale odzwierciedla przymioty swojego Ojca. Oświadczył uczniom: „Kto widział mnie, widział też Ojca” (Jana 14:9). A zatem ważną częścią poznawania Jehowy jest analizowanie życia Jezusa. Im więcej o nim wiemy, tym bardziej go kochamy. A im silniejsza jest nasza przyjaźń z Jezusem, tym głębsza jest nasza miłość do jego Ojca.
Post został pochwalony 0 razy
Piątek 3 czerwca Odczuwam zadowolenie, gdy dla Chrystusa
Odczuwam zadowolenie, gdy dla Chrystusa znoszę słabości (...). Bo kiedy jestem słaby, wtedy jestem mocny (2 Kor. 12:10).
Czy jesteś przykuty do łóżka albo wózka inwalidzkiego? A może masz problemy z chodzeniem lub słaby wzrok? Jeśli tak, to czy możesz wytrwale biec drogą do życia razem z tymi, którzy są młodzi i zdrowi? Z pewnością! Wielu starszych i schorowanych chrześcijan wytrwale pełni służbę. Nie robią tego o własnych siłach. Czerpią je od Jehowy, słuchając zebrań przez telefon albo korzystając z nagranego programu. Biorą też udział w dziele pozyskiwania uczniów, głosząc lekarzom, pielęgniarkom i krewnym. Nigdy nie pozwól, żeby zniechęcenie z powodu fizycznych ograniczeń skłoniło cię do wniosku, że nie masz już sił biec w wyścigu po życie. Jehowa kocha cię za to, że od lat okazujesz wiarę i wytrwałość. Teraz potrzebujesz Jego wsparcia bardziej niż kiedykolwiek, a On cię nie opuści (Ps. 9:10). Przeciwnie, jeszcze się do ciebie przybliży.
Post został pochwalony 0 razy
Sobota 4 czerwca Wszystko to robię ze względu na dobrą
Wszystko to robię ze względu na dobrą nowinę, żeby dzielić się nią z innymi (1 Kor. 9:23).
Jakie tematy mógłbyś poruszyć z osobą religijną? Spróbuj znaleźć coś, co was łączy. Może ta osoba oddaje cześć tylko jednemu Bogu, uznaje Jezusa za Zbawiciela albo wierzy, że niedługo nastąpi koniec zła. Wykorzystaj te informacje, żeby przedstawić orędzie biblijne w sposób, który ją zainteresuje. Warto też pamiętać, że ludzie nie zawsze wierzą we wszystko, czego naucza ich religia. Dlatego nawet jeśli się dowiesz, jaką religię ktoś wyznaje, spróbuj ustalić, w co on sam wierzy. Jak zauważa misjonarz z Argentyny, niektórzy twierdzą, że uznają dogmat o Trójcy, ale w rzeczywistości nie wierzą, że Ojciec, Syn i duch święty są jednym Bogiem. Misjonarz ten wyjaśnia: „Kiedy to wiemy, dużo łatwiej nam znaleźć z rozmówcą wspólną płaszczyznę”. Staraj się dowiedzieć, w co ludzie naprawdę wierzą. Wtedy tak jak apostoł Paweł będziesz mógł ‛stać się wszystkim dla najróżniejszych ludzi’ (1 Kor. 9:19-22).
Wtedy twój lud ujdzie cało — każdy, kto jest zapisany w księdze (Dan. 12:1).
Chociaż przed nami czas wielkiej udręki, proroctwa spisane przez Daniela i Jana pokazują, że ci, którzy służą Jehowie i Jezusowi, mogą ze spokojem patrzeć w przyszłość. Daniel napisał, że ocaleje „każdy, kto jest zapisany w księdze”. Co robić, żeby zostać w niej zapisanym? Musimy dawać wyraźne dowody, że wierzymy w Jezusa, „Baranka Bożego” (Jana 1:29). Musimy też oddać życie Bogu i zostać ochrzczeni (1 Piotra 3:21). I musimy popierać Królestwo Boże, ze wszystkich sił pomagając innym poznać Jehowę. Teraz jest czas, żeby umacniać zaufanie do Jehowy i Jego organizacji. Teraz jest czas, żeby popierać Królestwo Boże. Jeśli to robimy, to zostaniemy ocaleni, kiedy przyjdzie ono unicestwić króla północy i króla południa.
Post został pochwalony 0 razy
Poniedziałek 6 czerwca Jehowo, Twoje imię trwa wiecznie
Adam i Ewa znali imię Boże, a także ważne prawdy dotyczące Tego, który je nosi. Rozumieli, że Jehowa jest Stwórcą, który dał im życie, piękny rajski dom oraz doskonałego współmałżonka (Rodz. 1:26-28; 2:1. Ale czy cały czas rozmyślali o wszystkim, co Jehowa dla nich zrobił? Czy rozwijali w sobie miłość i wdzięczność wobec Niego? Odpowiedź stała się jasna, kiedy wróg Boga poddał ich próbie. Szatan, posługując się wężem, zadał Ewie pytanie: „Czy Bóg rzeczywiście powiedział, że nie wolno wam jeść owoców ze wszystkich drzew ogrodu?” (Rodz. 2:16, 17; 3:1). W pytaniu tym Szatan przemycił subtelne kłamstwo, które przypominało sączącą się truciznę. Bóg powiedział, że Adam i Ewa mogą jeść owoce ze wszystkich drzew, z wyjątkiem jednego (Rodz. 2:9). Szatan sugerował, że Bóg wcale nie jest hojny. Ewa mogła się zastanawiać: „Czy Bóg nie zabrania mi czegoś dobrego?”.
Post został pochwalony 0 razy
Wtorek 7 czerwca Znoście jedni drugich i wspaniałomyślnie
Znoście jedni drugich i wspaniałomyślnie przebaczajcie sobie nawzajem (Kol. 3:13).
Bywa, że ktoś ze sług Jehowy czuje się zraniony przez współwyznawcę. Apostoł Paweł przyznał, że czasami mamy uzasadniony „powód do narzekania” na brata czy siostrę. Być może nawet zostaliśmy potraktowani niesprawiedliwie. Gdybyśmy nie byli ostrożni, w naszym sercu pojawiłaby się uraza. Rozgoryczenie mogłoby sprawić, że oddalimy się od ludu Jehowy. Brat z Ameryki Południowej o imieniu Pablo został fałszywie oskarżony o popełnienie grzechu i stracił przywilej służby. Jak zareagował? Mówi: „Byłem rozżalony i stopniowo odsunąłem się od zboru”. Zdarza się też, że ktoś ma wyrzuty sumienia z powodu popełnionego w przeszłości grzechu i nie czuje się godny Bożej miłości. Nawet jeśli okazał skruchę, może uważać, że nie zasługuje już na to, by należeć do ludu Bożego. Co myślisz o braciach i siostrach, którzy znaleźli się w którejś z tych sytuacji?
Post został pochwalony 0 razy
Środa 8 czerwca Roztropny widzi niebezpieczeństwo i się
Roztropny widzi niebezpieczeństwo i się kryje (Prz. 22:3).
Musimy wiedzieć, co mogłoby nam zaszkodzić, i zdecydowanie się tego wystrzegać (Hebr. 5:14). Na przykład staramy się mądrze wybierać rozrywkę. W filmach i programach telewizyjnych często pokazuje się niemoralne zachowania. Obrażają one Boga i z całą pewnością przynoszą szkodę. Unikamy więc takiej rozrywki, bo mogłaby stopniowo osłabić naszą miłość do Boga (Efez. 5:5, 6). Potrzebujemy też rozeznania, żeby tak jak Tymoteusz umieć rozpoznawać kłamstwa szerzone przez odstępców, którzy próbują podkopać nasze zaufanie do braci i do organizacji Jehowy (1 Tym. 4:1, 7; 2 Tym. 2:16). Taka propaganda mogłaby osłabić naszą wiarę. Nie możemy dać się jej oszukać. Posługują się nią „ludzie, którzy mają skażone umysły, którzy przestali rozumieć prawdę”. Ich celem jest wywołanie „sporów o słowa” (1 Tym. 6:4, 5). Chcą, żebyśmy uwierzyli w ich kłamstwa i stali się podejrzliwi wobec naszych braci.
Post został pochwalony 0 razy
Czwartek 9 czerwca Szukaj korzyści nie swojej własnej
‛Szukaj korzyści nie swojej własnej, lecz drugiego’ (1 Kor. 10:24, NŚ, 1997).
Mąż i żona powinni się nawzajem kochać i szanować (Efez. 5:33). Biblia zachęca nas do dawania, a nie do brania (Dzieje 20:35). Co może pomóc małżeństwu okazywać sobie miłość i szacunek? Pokora. Sprawia ona, że wiele chrześcijańskich małżeństw jest szczęśliwszych. Mąż o imieniu Steven mówi: „Jesteście zespołem i musicie współpracować, szczególnie jak pojawią się problemy. Zamiast myśleć: ‚Co jest najlepsze dla mnie?’, będziecie myśleć: ‚Co jest najlepsze dla nas?’”. Tak samo uważa jego żona Stephanie: „Nikt nie chce żyć z wrogiem”. Dodaje też: „Kiedy dochodzi do nieporozumienia, staramy się ustalić przyczynę. Potem się modlimy, szukamy odpowiednich zasad biblijnych i rozmawiamy. Walczymy z problemem, a nie ze sobą”. Gdy mąż i żona nie myślą o sobie więcej niż należy, odnoszą z tego wiele korzyści.
Post został pochwalony 0 razy
Piątek 10 czerwca Robiłem w judaizmie większe postępy
Robiłem w judaizmie większe postępy niż wielu moich rówieśników z mojego narodu (Gal. 1:14).
W służbie dla Jehowy nie powinniśmy polegać na własnych siłach lub zdolnościach. Apostoł Paweł odebrał staranne wykształcenie. Jego nauczycielem był Gamaliel — jeden z najbardziej poważanych przywódców żydowskich tamtych czasów (Dzieje 5:34; 22:3). Wśród Żydów Paweł był powszechnie szanowany. Powiedział: „Robiłem w judaizmie większe postępy niż wielu moich rówieśników z mojego narodu” (Dzieje 26:4). Ale Paweł nie polegał na sobie. Chętnie zrezygnował ze wszystkiego, co w oczach innych mogło go czynić wielkim (Filip. 3:. Kiedy został naśladowcą Jezusa, spotkało go wiele przeciwności. Jego rodacy go znienawidzili (Dzieje 23:12-14). Mimo że miał rzymskie obywatelstwo, Rzymianie pobili go i wtrącili do więzienia (Dzieje 16:19-24, 37). Co więcej, Paweł boleśnie przekonał się o swoich słabościach (Rzym. 7:21-25). Ale zamiast pozwalać, żeby przeciwnicy albo własne słabości ograniczały go w służbie, ‛odczuwał zadowolenie’. Dlaczego? Właśnie wtedy, kiedy był słaby, czuł w swoim życiu oddziaływanie ducha Jehowy (2 Kor. 4:7; 12:10).
Post został pochwalony 0 razy
Sobota 11 czerwca Kto we mnie wierzy, dokona takich dzieł
Kto we mnie wierzy, dokona takich dzieł jak ja, a nawet większych (Jana 14:12).
W dzisiejszych czasach nie ma dla nas ważniejszej sprawy od głoszenia dobrej nowiny. Jezus zapowiedział, że jego naśladowcy będą zajmować się tą działalnością na znacznie większą skalę niż on i jeszcze długo po jego śmierci. Po zmartwychwstaniu za sprawą cudu zapewnił im niezwykle obfity połów. Przypomniał im przy tej okazji, że ‛łowienie ludzi’ jest ważniejsze niż jakiekolwiek inne zajęcie (Jana 21:15-17). Tuż przed wstąpieniem do nieba poinformował swoich uczniów, że działalność, którą rozpoczął, będzie prowadzona daleko poza granicami Izraela (Dzieje 1:6-. A kilkadziesiąt lat później pokazał apostołowi Janowi w wizji, co się wydarzy „w dniu Pańskim”. Dał mu zobaczyć taką porywającą scenę: „Wiecznotrwała dobra nowina” była głoszona „każdemu narodowi, plemieniu, językowi i ludowi” (Obj. 1:10; 14:6). Nie ulega wątpliwości, że wolą Jehowy jest, byśmy uczestniczyli w tym ogólnoświatowym dziele do samego końca.
Post został pochwalony 0 razy
Niedziela 12 czerwca Dzięki wierze Abraham, gdy został
Dzięki wierze Abraham, gdy został poddany próbie, niejako złożył Izaaka w ofierze (Hebr. 11:17).
Sytuacja rodzinna Abrahama była daleka od ideału. Jego ukochana żona, Sara, nie mogła mieć dzieci. Z tym gorzkim rozczarowaniem musieli sobie radzić przez kilkadziesiąt lat. W końcu Sara dała Abrahamowi swoją służącą Hagar jako nałożnicę, żeby urodziła dziecko, które mogliby wychowywać. Ale kiedy Hagar zaszła w ciążę i miała urodzić Ismaela, zaczęła pogardzać Sarą. Atmosfera stała się tak napięta, że Sara zmusiła Hagar do ucieczki (Rodz. 16:1-6). W końcu Sara zaszła w ciążę i urodziła Abrahamowi syna, któremu nadał on imię Izaak. Abraham kochał obu swoich synów. Ale był zmuszony odprawić Ismaela razem z matką, ponieważ ten źle traktował Izaaka (Rodz. 21:9-14). Wiele lat później Abraham otrzymał od Jehowy polecenie, żeby złożyć Izaaka w ofierze (Rodz. 22:1, 2; Hebr. 11:17-19). W obu wypadkach musiał zaufać, że Jehowa spełni obietnice dotyczące jego synów.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 30 z 32Idź do strony Poprzedni1, 2, 3 ... 29, 30, 31, 32Następny