www.szah.fora.pl

ahmadeusz · Administrator

Środa 1 września
Mój Ojciec cały czas działa, więc i ja działam (Jana 5:17).

Jehowa i Jezus dają nam więc przykład pracowitości. Czy oznacza to, że nie powinniśmy odpoczywać? W żadnym razie. Jehowa nigdy się nie męczy, ale w Biblii powiedziano, że po tym, jak stworzył niebo i ziemię, „zaczął odpoczywać” (Wyjścia 31:17). Najwyraźniej oznacza to, że Jehowa przerwał stwarzanie i poświęcił czas na cieszenie się tym, co zrobił. A Jezus, chociaż ciężko pracował, znajdował czas na odpoczynek i posiłki z przyjaciółmi (Mat. 14:13; Łuk. 7:34). W Biblii zachęcono sług Bożych do pracowitości i do wystrzegania się lenistwa (Prz. 15:19). Możliwe, że pracujesz na utrzymanie rodziny. Wszyscy uczniowie Chrystusa biorą też udział w głoszeniu dobrej nowiny. Jednak potrzebujesz również czasu na odpoczynek.

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 2 września
Chrystus cierpiał za was, pozostawiając wam wzór, żebyście dokładnie podążali jego śladami (1 Piotra 2:21).

Unikaj opowiadania historii o demonach. Chcemy pod tym względem naśladować Jezusa. Zanim przyszedł na ziemię, mieszkał w niebie i dużo wiedział o Szatanie i demonach. Ale nie opowiadał o tym, co te niegodziwe duchy zrobiły. Jezus chciał być świadkiem Jehowy, a nie agentem reklamowym Szatana. Naśladujemy Jezusa, jeśli nie rozpowszechniamy historyjek o demonach. Tym, o czym mówimy, pokazujemy, że nasze „serce jest przejęte czymś wspaniałym”, czyli prawdą (Ps. 45:1). Nie bój się niegodziwych duchów. W tym niedoskonałym świecie złe rzeczy się zdarzają. Wypadek, choroba, a nawet śmierć mogą spaść na nas zupełnie niespodziewanie. Ale nie powinniśmy od razu myśleć, że są za to odpowiedzialne złe duchy. Biblia wyjaśnia, że każdego może dosięgnąć „czas i przypadek” (Kazn. 9:11). Jeśli chodzi o demony, Jehowa dowiódł, że jest od nich o wiele potężniejszy.

ahmadeusz · Administrator

Piątek 3 września
‛Istniejące władze zajmują swoje względne pozycje za zgodą Boga’ (Rzym. 13:1).

Czy starsi stosują się do prawa świeckiego dotyczącego zgłaszania władzom sytuacji, w których ktoś zostaje oskarżony o seksualne wykorzystanie dziecka? Tak. Tam, gdzie takie prawa obowiązują, starsi stosują się do nich. Nie są one sprzeczne z prawami Bożymi (Dzieje 5:28, 29). Dlatego kiedy starsi dowiedzą się, że jakieś dziecko mogło zostać wykorzystane, od razu kontaktują się z Biurem Oddziału i pytają, w jaki sposób powinni zastosować się do przepisów dotyczących zgłaszania takich spraw. Ofiary wykorzystania seksualnego, ich rodzice oraz inne osoby znające daną sprawę są zapewniane przez starszych, że mają pełne prawo zgłosić ją władzom świeckim. A co, jeśli takie zgłoszenie dotyczy kogoś ze zboru i sprawa staje się znana w danej społeczności? Czy chrześcijanin, który poinformował władze, powinien czuć się winny, że zniesławił imię Boże? Nie. To sprawca wykorzystania jest tym, który sprowadza hańbę na imię Jehowy.

ahmadeusz · Administrator

Sobota 4 września
Dla Boga mądrość tego świata jest głupotą (1 Kor. 3:19).

Biblia uczy, że mąż i żona powinni nawzajem się szanować i poważnie traktować przysięgę małżeńską. Zachęca małżonków, żeby byli sobie oddani i zdecydowani pozostać razem. Wskazuje: „Mężczyzna opuści ojca i matkę, a przylgnie do swojej żony i staną się jednym ciałem” (Rodz. 2:24). Zupełnie inaczej zapatrują się na to osoby, które kierują się mądrością tego świata — twierdzą, że każde z małżonków powinno skupić się na zaspokajaniu własnych potrzeb. W pewnej książce na temat rozwodów powiedziano, że „w niektórych ceremoniach ślubnych tradycyjna przysięga małżeńska ‚póki śmierć nas nie rozłączy’ została zmieniona na ‚póki oboje będziemy się kochać’”. Tak swobodne traktowanie małżeństwa doprowadziło do rozbicia niezliczonej liczby rodzin i ogromnych cierpień emocjonalnych. Nie ma cienia wątpliwości, że pozbawione szacunku podejście do małżeństwa jest głupie.

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 5 września
Nie pozwólcie już, żeby kształtował was ten świat (Rzym. 12:2).

Apostoł Paweł był zaniepokojony, ponieważ niektórzy chrześcijanie najwyraźniej ulegali wpływowi szkodliwych poglądów i filozofii promowanych przez świat podległy Szatanowi (Efez. 4:17-19). To samo może spotkać każdego z nas. Panujący nad tym światem Szatan podejmuje desperackie próby odciągnięcia nas od Boga. Ucieka się przy tym do różnych metod. Jedna z nich to odwoływanie się do naszego pragnienia bycia kimś ważnym i znanym. Szatan, chcąc nas nakłonić do przyjęcia swojego sposobu myślenia, może też posługiwać się pewnymi rzeczami, których nauczyliśmy się w domu, w szkole albo od otaczających nas ludzi. Czy jesteśmy w stanie usunąć z naszego umysłu „to, co mocno obwarowane”? (2 Kor. 10:4). Zwróćmy uwagę na odpowiedź, której udzielił Paweł: „Obalamy (...) błędne rozumowania i każdą przeszkodę utrudniającą zdobycie wiedzy o Bogu. Poza tym bierzemy w niewolę wszelką myśl, żeby ją skłonić do posłuszeństwa wobec Chrystusa” (2 Kor. 10:5). Z pomocą Jehowy jesteśmy w stanie zapanować nad swoim sposobem myślenia.

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 6 września
Mnie dobrze jest przybliżać się do Boga. Wszechwładnego Pana, Jehowę, uczyniłem swoim schronieniem (Ps. 73:2 Cool

.

Gdy Anna, Dawid i pisarz Psalmu 73 byli bardzo przygnębieni, szukali wsparcia u Jehowy. W żarliwych modlitwach dzielili się z Nim swoimi troskami. Otwarcie mówili Mu, dlaczego czują się tacy przytłoczeni. Nieprzerwanie chodzili do miejsca, gdzie oddawano Mu cześć (1 Sam. 1:9, 10; Ps. 55:22; 73:17; 122:1). Jehowa ze współczuciem potraktował każdą z tych trzech osób. Anna odzyskała spokój umysłu (1 Sam. 1:1 Cool

. Dawid napisał: „Prawego spotyka wiele ciężkich przeżyć, ale Jehowa ratuje go z nich wszystkich” (Ps. 34:19). A psalmista, którego Jehowa poprowadził swoimi życzliwymi radami, poczuł się, jakby Jehowa ‛ujął go za prawą rękę’ (Ps. 73:23, 24). Czego się uczymy z tych przykładów? Czasami będziemy przytłoczeni wywołującymi stres problemami. Poradzimy sobie jednak, kiedy będziemy rozmyślać nad tym, jakiej pomocy Jehowa już udzielał innym, modlić się oraz posłusznie robić to, o co nas prosi (Ps. 143:1, 4- Cool

.

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 7 września
Nawet gdybyście mieli cierpieć za to, że jesteście prawi, będziecie szczęśliwi (1 Piotra 3:14).

Nigdy nie pozwól, żeby coś, co robią albo mówią ludzie, sprawiło, że zaczniesz się wstydzić bycia Świadkiem Jehowy (Mich. 4:5). Zastanów się nad postępowaniem apostołów przebywających w Jerozolimie krótko po tym, jak stracono tam Jezusa. Wiedzieli, jak bardzo żydowscy przywódcy religijni ich nienawidzą (Dzieje 5:17, 18, 27, 2 Cool

. Jednak nadal każdego dnia chodzili do świątyni i głosili, pokazując w ten sposób, że są uczniami Jezusa (Dzieje 5:42). Nie dali się zastraszyć. My również możemy przezwyciężyć strach przed ludźmi, jeśli będziemy informować naszych współpracowników, kolegów ze szkoły czy sąsiadów, że jesteśmy Świadkami Jehowy (Dzieje 4:29; Rzym. 1:16). Dlaczego apostołowie byli szczęśliwi mimo prześladowań? Wiedzieli, dlaczego ludzie ich nienawidzą, i to, że są prześladowani za spełnianie woli Jehowy, uważali za zaszczyt (Łuk. 6:23; Dzieje 5:41; 1 Piotra 2:19-21). Jeśli rozumiemy, że wrogość ludzi jest wynikiem tego, że postępujemy właściwie, nigdy nie damy się zastraszyć, kiedy spotkamy się z nienawiścią.

ahmadeusz · Administrator

Środa 8 września
Wolno w szabat zrobić coś dobrego (Mat. 12:12).

Jezus i jego naśladowcy pochodzenia żydowskiego podlegali Prawu Mojżeszowemu i przestrzegali szabatu. Ale Jezus powiedział i zrobił wiele rzeczy, które pokazały, że nie ma nic złego w pomaganiu innym i okazywaniu im życzliwości w tym dniu (Mat. 12:9-11). Nie uważał życzliwego pomagania innym w szabat za wykroczenie. Swoim postępowaniem podkreślił doniosły powód, dla którego Bóg ustanowił to prawo: Ponieważ Izraelici odpoczywali od codziennych zajęć, mogli się skupić na sprawach duchowych. Jezus wychował się w rodzinie, w której dzień szabatu poświęcano na przybliżanie się do Boga. Wiemy o tym, bo kiedy odwiedził Nazaret, z którego pochodził, „w szabat zgodnie ze swoim zwyczajem wszedł do synagogi i stanął, żeby czytać” (Łuk. 4:15-19). A uczniowie Jezusa szanowali prawa związane z szabatem tak bardzo, że po jego śmierci przerwali na czas szabatu przygotowywanie wonnych korzeni i pachnących olejków, którymi chcieli namaścić jego ciało (Łuk. 23:55, 56).

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 9 września
Nie mieliście nadziei (Efez. 2:12).

W szukaniu osób o szczerych sercach bierze udział każdy głosiciel. To tak jak wtedy, kiedy ludzie szukają zaginionego dziecka. Rozważmy, co się stało, gdy zgubił się pewien trzyletni chłopiec. W poszukiwania zaangażowało się jakieś 500 osób. W końcu około 20 godzin po zaginięciu chłopca jeden z ochotników znalazł go na polu kukurydzy. Ochotnik ten nie chciał przypisać za to zasług sobie. Powiedział: „Żeby go znaleźć, potrzeba było setek ludzi”. Wielu ludzi jest jak to dziecko. Czują się zagubieni, nie mają nadziei i potrzebują pomocy. Jesteś jednym z ponad ośmiu milionów poszukiwaczy starających się odnaleźć takie osoby. Może ty nie znajdziesz nikogo, kto chciałby studiować Biblię. Ale może inni głosiciele pracujący na tym samym terenie znajdą kogoś, kto chciałby poznać prawdę. Kiedy brat lub siostra znajdują człowieka, który zostaje uczniem Chrystusa, wszyscy biorący udział w poszukiwaniach mają powód do radości.

ahmadeusz · Administrator

Piątek 10 września
Usilnie zmierzam do celu (Filip. 3:14).

Apostoł Paweł przypomniał chrześcijanom w Filippi, że trzeba biec wytrwale. Tamtejszy zbór od samego początku stykał się ze sprzeciwem. Wszystko zaczęło się, kiedy około roku 50 n.e. w odpowiedzi na zaproszenie od Boga, żeby ‛przeprawić się do Macedonii’, Paweł i Sylas przybyli do Filippi (Dzieje 16:9). Spotkali tam kobietę o imieniu Lidia. Jehowa „szeroko otworzył jej serce, żeby zwracała uwagę” na dobrą nowinę (Dzieje 16:14). Wkrótce ona i jej domownicy zostali ochrzczeni. Ale Diabeł nie próżnował. Niektórzy mieszkańcy miasta zawlekli Pawła i Sylasa przed urzędników miejskich i fałszywie oskarżyli o sianie zamętu. W rezultacie Paweł i Sylas zostali wychłostani i uwięzieni, a potem kazano im opuścić miasto (Dzieje 16:16-40). Czy w tej sytuacji się poddali? W żadnym razie! Nie poddali się również bracia i siostry z nowo powstałego zboru. Przykład Pawła i Sylasa na pewno bardzo ich zachęcił.

ahmadeusz · Administrator

Sobota 11 września
‛W obfitości wydawajcie prawe owoce’ (Filip. 1:11).

Z pewnością w skład tych „prawych owoców” wchodzi miłość do Jehowy i Jego sług. Obejmują też one rozmawianie z innymi o wierze w Jezusa i naszej wspaniałej nadziei. Wydajemy „prawe owoce”, jeśli angażujemy się w najważniejszą pracę — ‛pozyskiwanie uczniów’ (Mat. 28:18-20). Niezależnie od naszych warunków możemy być „źródłami światła”. Czasem coś, co wydaje się przeszkodą w głoszeniu, staje się tak naprawdę okazją do dania świadectwa. Na przykład kiedy apostoł Paweł przebywał w areszcie domowym w Rzymie, napisał List do Filipian. Łańcuchy nie powstrzymały go też od głoszenia strażnikom i gościom. To, że w takich warunkach Paweł gorliwie głosił, dodawało innym braciom odwagi potrzebnej, żeby ‛nieustraszenie głosić słowo Boże’ (Filip. 1:12-14; 4:22).

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 12 września
Stańcie się pokorni pod silną ręką Boga, żeby w stosownym czasie was wywyższył (1 Piotra 5:6).

Najważniejszym powodem, dla którego powinniśmy okazywać pokorę, jest chęć podobania się Jehowie. Wyraźnie wynika to ze słów apostoła Piotra będących dzisiejszym tekstem dziennym. W książce „Bądź moim naśladowcą”, w rozdziale 3, akapicie 23, tak skomentowano jego wypowiedź: „Wyniosłość jest jak trucizna. Jej skutki mogą być tragiczne. To cecha, która może sprawić, że najbardziej utalentowany człowiek stanie się bezużyteczny dla Boga. Natomiast dzięki pokorze nawet ktoś zupełnie niepozorny może okazać się dla Niego niezwykle przydatny. (...) Z radością nagrodzi On także twoją pokorę”. Czy może być coś lepszego niż sprawianie radości Jehowie? (Prz. 23:15). Kiedy przejawiamy pokorę, nie tylko radujemy serce Jehowy, ale też sami odnosimy wiele korzyści. Pokora sprawia, że inni do nas lgną. Żeby to zrozumieć, pomyśl o tym, z kim lubisz spędzać czas (Mat. 7:12).

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 13 września
Każdy, kto ma pychę w sercu, budzi w Jehowie obrzydzenie (Prz. 16:5).

Starsi zboru wysilają się dla dobra braci i sióstr. Z powodu powierzonej im władzy nie czują się lepsi od innych, ale czule się o nich troszczą (1 Tes. 2:7, Cool

. Ponieważ są pokorni i kochają drugich, rozmawiają z nimi życzliwie. Andrew, będący starszym od wielu lat, mówi: „Przekonałem się, że bracia i siostry dobrze reagują na życzliwość i ciepło. Takie zalety starszych skłaniają braci do tego, żeby z nimi współpracować”. Inny długoletni starszy, o imieniu Tony, mówi: „Staram się stosować do rady z Filipian 2:3 i zawsze patrzeć na drugich jak na ważniejszych ode mnie. Pomaga mi to unikać zachowywania się jak dyktator”. Starsi muszą być pokorni, tak jak Jehowa jest pokorny. Chociaż jest Władcą Wszechświata, to „schyla się”, żeby podnieść „z prochu tego, kto niewiele znaczy” (Ps. 18:35; 113:6, 7). Poza tym brzydzi się ludźmi pysznymi i aroganckimi.

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 14 września
Weźcie na siebie moje jarzmo (Mat. 11:29).

Żeby zaznawać pokrzepienia, niosąc jarzmo Jezusa, musimy patrzeć na sprawy z właściwej perspektywy. Wykonujemy dzieło Jehowy, powinniśmy więc to robić w taki sposób, jaki Mu się podoba. Jesteśmy tylko pracownikami, a Jehowa jest Panem (Łuk. 17:10). Jeśli będziemy próbować wykonywać Jego dzieło po swojemu, jedynie to sobie utrudnimy. Z drugiej strony jeśli słuchamy Jehowy, to możemy dokonać niezwykłych rzeczy i pokonać każdą trudność. Pamiętaj, że wola Jehowy się spełni i nikt nie jest w stanie temu przeszkodzić (Rzym. 8:31; 1 Jana 4:4). Naszym celem jest przynoszenie chwały naszemu kochającemu Ojcu, Jehowie. W I wieku osoby, które kierowały się chciwością albo samolubstwem, szybko stały się nieszczęśliwe i przestały nosić jarzmo Jezusa (Jana 6:25-27, 51, 60, 66; Filip. 3:18, 19). Ale ci, którzy szczerze kochali Boga i bliźnich, z radością nosili to jarzmo do końca swojego ziemskiego życia — w nadziei, że będą mogli służyć z Chrystusem w niebie. Tak jak oni możemy być szczęśliwi, jeśli nosimy jarzmo Jezusa z odpowiednich pobudek.

ahmadeusz · Administrator

Środa 15 września
Poznacie prawdę, a dzięki prawdzie staniecie się wolni (Jana 8:32).

Pomyśl o błogosławieństwach związanych z uwolnieniem od fałszywych poglądów religijnych. Taka wolność to coś wspaniałego! Ale jeszcze wspanialsze uwolnienie dopiero nas czeka. W niedalekiej przyszłości Jezus podejmie zdecydowane działania, żeby usunąć religię fałszywą i niegodziwe rządy. Bóg ochroni „wielką rzeszę ludzi”, którzy Mu służą, i umożliwi im życie w raju na ziemi (Obj. 7:9, 14). Mnóstwo osób zmartwychwstanie i będzie mogło zostać uwolnionych od wszystkich konsekwencji grzechu Adama (Dzieje 24:15). Podczas Tysiącletniego Panowania Jezus i jego współwładcy pomogą ludzkości odzyskać doskonałe zdrowie fizyczne i duchowe. Czas ten będzie przypominał starożytny Jubileusz w Izraelu — nastąpi odrodzenie i odzyskanie wolności. Wszyscy ludzie, którzy lojalnie służą Jehowie, staną się w pełni doskonali i nie będą już więcej grzeszyć.