www.szah.fora.pl

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 30 listopada
Całe Pismo jest natchnione przez Boga (2 Tym. 3:16).

Bóg posłużył się duchem świętym, żeby „tchnąć” swoje myśli w umysły pisarzy biblijnych. Kiedy czytamy Biblię i rozmyślamy o tym, co przeczytaliśmy, rady od Boga przenikają do naszego umysłu i serca. Te natchnione myśli pobudzają nas do wprowadzania w życiu zmian, żeby podobać się Jehowie (Hebr. 4:12). Ale chcąc w pełni korzystać z ducha świętego, musimy rezerwować czas na regularne studium Biblii oraz głęboko się zastanawiać nad tym, co czytamy. Tylko wtedy ta Księga będzie wpływać na nasze słowa i zachowanie. Musimy też brać udział we wspólnym wielbieniu Boga (Ps. 22:22). Duch Jehowy oddziałuje na nas właśnie na zebraniach (Obj. 2:29). Kiedy spotykamy się, żeby wielbić Boga, modlimy się o ducha świętego, śpiewamy pieśni oparte na Słowie Bożym i słuchamy pochodzących z tej Księgi pouczeń, które przekazują bracia zamianowani pod wpływem tego ducha. Ale żeby w pełni korzystać z jego działania, musimy przychodzić na zebrania przygotowani i w nich uczestniczyć.

ahmadeusz · Administrator

Grudzień
Środa 1 grudnia
Jest (...) czas milczenia (Kazn. 3:2, 7).

Jeśli nie będziemy kontrolować swojego języka, może to spowodować wiele szkód. Na przykład co, jeśli spotkasz kogoś, kto działa w kraju, w którym jest zakaz? Czy będziesz go wypytywać o różne szczegóły naszej działalności? Bez wątpienia masz dobre pobudki. Kochamy naszych braci i siostry i interesuje nas to, co się u nich dzieje. Chcemy też, żeby nasze modlitwy za nich były konkretne. Jednak jest to sytuacja, w której powinniśmy powstrzymać się od mówienia. Jeśli naciskamy kogoś, kto zna poufne szczegóły, pokazujemy, że brakuje nam miłości — zarówno do tej osoby, jak i do braci, którzy jej zaufali. Na pewno nie chcemy stwarzać dodatkowych problemów naszym braciom mieszkającym w krajach, gdzie nasza działalność jest zakazana. Na pewno też nikt, kto tam usługuje, nie będzie ujawniać szczegółów dotyczących tego, jak bracia głoszą i wielbią Jehowę.

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 2 grudnia
Z całą pewnością nie umrzecie (Rodz. 3:4).

Bóg nie chciał, by ludzie umierali. Ale żeby żyć wiecznie, musieli być Mu posłuszni. Adam i Ewa otrzymali od Boga jeden prosty zakaz: „Owoców z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo w dniu, w którym z niego zjesz, z całą pewnością umrzesz” (Rodz. 2:16, 17). Potem na scenę wkroczył Szatan. Posługując się wężem, wypowiedział do Ewy słowa będące dzisiejszym tekstem dziennym. Niestety, Ewa mu uwierzyła i zjadła owoc. Później to samo zrobił jej mąż (Rodz. 3:6). W ten sposób pojawiły się grzech i śmierć (Rzym. 5:12). Stało się tak, jak zapowiedział Bóg — Adam i Ewa umarli. Ale Szatan nie przestał kłamać na temat śmierci. Jakiś czas później zaczął rozpowszechniać inne kłamstwa. Należy do nich nauka, że w chwili śmierci umiera ciało, ale jakaś część człowieka żyje dalej w sferze duchowej. W kłamstwo to — różnie formułowane — uwierzyły niezliczone rzesze ludzi (1 Tym. 4:1).

ahmadeusz · Administrator

Piątek 3 grudnia
Kiedy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, myślałem jak dziecko, rozumowałem jak dziecko (1 Kor. 13:11).

Dzieci nie mają w pełni rozwiniętej zdolności myślenia, podejmowania decyzji oraz dostrzegania i unikania niebezpieczeństw. Dlatego łatwo je oszukać i wykorzystać. Osoby, które to robią, uczą dzieci niebezpiecznych kłamstw, na przykład że to one są winne tego, co się stało, że o tym, co je spotkało, nie wolno nikomu powiedzieć, że jeśli to zrobią, to i tak nikt nie uwierzy ani nie zareaguje, albo że kontakty seksualne między dorosłym a dzieckiem są czymś normalnym i świadczą o szczerej miłości. Takie kłamstwa mogą wypaczyć sposób myślenia dziecka i przez długie lata utrudniać mu dostrzeżenie prawdy. Pod ich wpływem może ono rosnąć w przekonaniu, że jest nieczyste i nie zasługuje na niczyją miłość ani wsparcie. Nic dziwnego, że szkody wyrządzone przez wykorzystywanie seksualne mogą dawać o sobie znać przez długie lata. Żyjemy w „dniach ostatnich” — w czasach, w których ludzie mieli być „pozbawieni naturalnych uczuć”, a ‛niegodziwi i oszuści coraz bardziej brnąć w zło’ (2 Tym. 3:1-5, 13).

ahmadeusz · Administrator

Sobota 4 grudnia
W ten sposób wypełnicie prawo Chrystusowe (Gal. 6:2).

W jaki sposób Jezus nauczał? Po pierwsze, tym, co mówił. Jego słowa miały moc, ponieważ wyjawiały prawdę o Bogu i prawdziwym celu życia oraz wskazywały, że tylko Królestwo Boże może uwolnić ludzi od cierpień (Łuk. 24:19). Po drugie, Jezus nauczał swoim przykładem. Tym, jak żył, pokazał uczniom, jakie życie oni powinni prowadzić (Jana 13:15). A kiedy Jezus nauczał? Robił to w trakcie swojej ziemskiej służby (Mat. 4:23). Robił to także krótko po zmartwychwstaniu. Na przykład gdy ukazał się dużej grupie naśladowców — mogącej liczyć ponad 500 osób — polecił im ‛pozyskiwać uczniów’ (Mat. 28:19, 20; 1 Kor. 15:6). Po wniebowstąpieniu Jezus jako głowa zboru nadal przekazywał uczniom wskazówki. Na przykład około 96 roku n.e. polecił apostołowi Janowi udzielić zachęt i rad namaszczonym chrześcijanom (Kol. 1:18; Obj. 1:1).

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 5 grudnia
Żebyście umieli ocenić, co naprawdę się liczy (Filip. 1:10).

Obecnie trudno jest zarobić na utrzymanie. Żeby zadbać o podstawowe potrzeby swoich rodzin, nasi bracia często muszą spędzać w pracy dużo czasu. Inni codziennie poświęcają kilka godzin na dojazdy. Wiele osób utrzymuje się, wykonując ciężką pracę fizyczną. Pod koniec dnia tacy bracia i siostry są wyczerpani. Ostatnią rzeczą, na którą mają ochotę, jest studiowanie. Mimo wszystko musimy znajdować czas, żeby studiować — naprawdę studiować — Słowo Boże oraz nasze publikacje. Zależy od tego nasza więź z Jehową oraz perspektywa na życie wieczne (1 Tym. 4:15, 16). W tym celu niektórzy wstają wcześnie rano i korzystają z tego, że w domu jest cicho, a ich umysł jest wypoczęty. Inni rezerwują sobie spokojną chwilę wieczorem i wtedy studiują oraz rozmyślają.

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 6 grudnia
Nie pozwólcie już, żeby kształtował was ten świat, ale się przemieniajcie przez przeobrażanie swojego umysłu (Rzym. 12:2).

Do takiej przemiany nie dochodzi samoistnie i nie odbywa się ona z dnia na dzień. Możliwe, że całymi latami będziemy musieli ‛dokładać wszelkich gorliwych starań’, żeby osiągnąć pożądany efekt (2 Piotra 1:5). Żeby zmienić to, kim jesteśmy wewnątrz, musimy dawać z siebie wszystko. Po pierwsze, ważna jest modlitwa. Powinniśmy się modlić podobnie jak psalmista, który prosił: „Boże, stwórz we mnie czyste serce i daj mi nowego, niezłomnego ducha” (Ps. 51:10). Musimy uznać potrzebę zmiany sposobu myślenia i poprosić Jehowę o pomoc. Po drugie, bardzo ważne jest rozmyślanie. Wnikając codziennie w Słowo Boże, musimy zastanawiać się nad tym, jakie myśli i uczucia powinniśmy zmienić (Ps. 119:59; Hebr. 4:12; Jak. 1:25). Koniecznie trzeba zwracać uwagę na to, czy w jakiejś dziedzinie nie poddaliśmy się wpływowi świeckiego myślenia. Musimy uczciwie przyznawać się do swoich słabości i pracować nad tym, żeby je przezwyciężyć.

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 7 grudnia
‛Róbcie jak najlepszy użytek ze swojego czasu’ (Efez. 5:16).

Gdy podejmiesz jakąś decyzję, ustal, kiedy zrobisz to, na co się zdecydowałeś, a później się tego trzymaj. Unikaj czekania na doskonały moment, bo może on nigdy nie nadejść (Kazn. 11:4). Uważaj, żeby mniej istotne sprawy nie zajęły ci czasu i nie pozbawiły cię sił potrzebnych na zrobienie tego, co naprawdę się liczy (Filip. 1:10). Jeśli to możliwe, wybierz czas, w którym nic cię nie będzie rozpraszać. Powiedz innym, że musisz się skupić. Zastanów się, czy nie wyłączyć telefonu i czy nie odłożyć na później sprawdzania e-maili albo powiadomień z serwisów społecznościowych. Rezultaty decyzji są jak cel podróży. Jeśli naprawdę chcesz do niego dotrzeć, nie możesz się poddawać, nawet kiedy okaże się, że zamknięto którąś z dróg i trzeba zmienić trasę. Tak samo jest z decyzjami: Jeśli skupisz się na rezultatach, nie poddasz się łatwo, kiedy pojawią się jakieś komplikacje albo trzeba będzie zmienić plan (Gal. 6:9).

ahmadeusz · Administrator

Środa 8 grudnia
Słowo Boże (...) jest zdolne rozpoznać myśli i zamiary serca (Hebr. 4:12).

Co powinno cię skłonić do podjęcia decyzji o chrzcie? Dzięki dokładnemu studium Biblii poznałeś Jehowę — Jego osobowość oraz sposób działania. To, czego się o Nim dowiedziałeś, ujęło cię za serce i sprawiło, że bardzo Go pokochałeś. Właśnie miłość do Jehowy powinna być głównym powodem, żeby przyjąć chrzest. Do decyzji o chrzcie powinny cię też pobudzać prawdy biblijne, w które uwierzyłeś. Pomyśl o poleceniu Jezusa, żeby pozyskiwać uczniów (Mat. 28:19, 20). Powiedział on, że osoby, które przyjmują chrzest, muszą to robić „w imię Ojca, Syna i ducha świętego”. Co to oznacza? Musisz z całego serca wierzyć w prawdy biblijne dotyczące Jehowy, Jego Syna oraz ducha świętego. Znajomość tych prawd ‛oddziałuje z mocą’ i może poruszać twoje serce.

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 9 grudnia
Ostrzegajcie nieporządnych, (...) wspierajcie słabych, wobec wszystkich bądźcie cierpliwi (1 Tes. 5:14).

Jehowa posłał aniołów nie tylko po to, żeby ostrzegli Lota, ale także po to, żeby pomogli mu uciec przed czekającą Sodomę katastrofą (Rodz. 19:12-14, 17). Czasem my także możemy ostrzec naszego brata, że to, co robi, sprowadzi na niego problemy. Nawet jeśli nie od razu stosuje oparte na Biblii rady, bądźmy cierpliwi. Naśladujmy tamtych dwóch aniołów. Zamiast rezygnować i odsunąć się od brata, szukajmy praktycznych sposobów udzielenia mu pomocy (1 Jana 3:1 Cool

. Może trzeba będzie go niejako wziąć za rękę i pomóc mu zastosować otrzymane rady. Jehowa mógł się skupić na słabościach Lota. Zamiast tego natchnął apostoła Piotra, żeby napisał, że był to człowiek prawy (Ps. 130:3). Czy możemy naśladować Jego podejście do Lota? Jeśli koncentrujemy się na zaletach braci i sióstr, będziemy wobec nich bardziej cierpliwi. A oni będą wtedy bardziej skłonni przyjąć pomoc, którą im oferujemy.

ahmadeusz · Administrator

Piątek 10 grudnia
Każdy (...) poniesie swój własny ciężar (Gal. 6:5).

Jeśli tam, gdzie mieszkasz, władze wprowadziły zakaz naszej działalności, możesz zacząć się zastanawiać, czy nie lepiej byłoby przeprowadzić się do kraju, w którym cieszymy się wolnością. Jest to osobista decyzja, której nikt nie może podjąć za ciebie. Pomocne może być rozważenie tego, jak w obliczu prześladowań postąpili chrześcijanie z I wieku. Uczniowie z Jerozolimy rozproszyli się po całej Judei i Samarii, a niektórzy dotarli aż do Fenicji, na Cypr i do Antiochii (Mat. 10:23; Dzieje 8:1; 11:19). Jednak kiedy nadeszła inna fala prześladowań, apostoł Paweł postanowił nie opuszczać terenu, na którym działalność głoszenia spotykała się z silnym sprzeciwem (Dzieje 14:19-23). Czego uczymy się z tych relacji? Każda głowa rodziny musi sama zdecydować, czy się przeprowadzić, czy nie. Wcześniej należy z modlitwą przemyśleć sytuację rodziny i wszelkie skutki przeprowadzki — zarówno dobre, jak i złe. Nie powinniśmy krytykować innych za to, jaką podjęli decyzję.

ahmadeusz · Administrator

Sobota 11 grudnia
Żeby mogli żyć wiecznie, muszą poznać Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa (Jana 17:3).

Jezus polecił nam ‛iść i pozyskiwać uczniów wśród ludzi ze wszystkich narodów’ (Mat. 28:19). Poza nauczeniem kogoś, czego od swoich uczniów wymaga Jezus, musimy mu też pomóc zrozumieć, jakie życie powinien prowadzić prawdziwy chrześcijanin. Musimy cierpliwie mu pomagać stosować w życiu zasady biblijne. Niektórym ludziom udaje się zmienić sposób myślenia i zwyczaje w kilka miesięcy. Ale innym zajmuje to dużo więcej czasu. Pewien misjonarz w Peru przekonał się, że w służbie warto być cierpliwym. Mówi: „Przestudiowałem dwie książki z mężczyzną o imieniu Raúl. Ale nadal musiał on dokonać wielu zmian. Nie układało mu się w małżeństwie, używał wulgarnego języka, a jego dzieci go nie szanowały. Regularnie przychodził na zebrania, więc dalej go odwiedzałem, żeby pomagać jemu i jego rodzinie. Ponad trzy lata po tym, jak się spotkaliśmy po raz pierwszy, udało mu się sprostać wymaganiom stawianym kandydatom do chrztu”.

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 12 grudnia
Wytężajcie siły (Łuk. 13:24).

Pomyśl o tym, na jakie wysiłki zdobywał się apostoł Paweł, kiedy pisał do Filipian. Przebywał wtedy w areszcie domowym w Rzymie. Jego możliwości głoszenia były więc mocno ograniczone. Ale był zajęty świadczeniem odwiedzającym go ludziom i pisaniem listów do odległych zborów. Wiedział, że tak jak Chrystus musi wysilać się do samego końca. Porównał życie chrześcijanina do wyścigu (1 Kor. 9:24-27). Człowiek biorący udział w wyścigu skupia się na mecie i unika rzeczy, które mogłyby go rozproszyć. Na przykład uczestnik biegu miejskiego może biec po ulicach pełnych sklepów i innych atrakcji. Czy zatrzyma się, żeby obejrzeć wystawy sklepowe? Na pewno nie, jeśli chce wygrać! W naszym wyścigu po życie my też musimy unikać wszystkiego, co mogłoby nas rozproszyć. Jeśli tak jak Paweł będziemy skupieni na celu i damy z siebie wszystko, to zdobędziemy nagrodę!

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 13 grudnia
Stale zwracaj uwagę na siebie i swoje nauczanie. (...) Dzięki temu wybawisz zarówno siebie, jak i tych, którzy cię słuchają (1 Tym. 4:16).

Kiedy postanowiliśmy być posłuszni Bogu, w naszym życiu i poglądach wiele się zmieniło. Naszym krewnym może być trudno pogodzić się z tymi zmianami. Często pierwszą rzeczą, którą zauważają, jest to, że nie obchodzimy już z nimi świąt religijnych albo że przestaliśmy się angażować w politykę. Z początku niektórzy członkowie rodziny mogą się za to na nas rozgniewać (Mat. 10:35, 36). Ale nie powinniśmy ich przekreślać. Gdybyśmy przestali im pomagać w zrozumieniu naszych wierzeń, oznaczałoby to w gruncie rzeczy, że uznaliśmy ich za niegodnych życia wiecznego. Jehowa nie upoważnił nas do osądzania ludzi — to zadanie powierzył Jezusowi (Jana 5:22). Jeśli będziemy cierpliwi, możliwe, że nasi krewni z czasem zechcą posłuchać dobrej nowiny. Musimy być zdecydowani, ale jednocześnie taktowni, nawet kiedy przechodzimy próby (1 Kor. 4:12b). Może upłynąć trochę czasu, zanim krewni w pełni zrozumieją, jak ważne jest dla nas służenie Jehowie. w19.08 s. 17,

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 14 grudnia
Do wszystkiego mam siłę dzięki Temu, który mnie umacnia (Filip. 4:13).

„Kiedy myślę o tym, przez co przeszedłem, to wiem, że nie dałbym rady tego znieść o własnych siłach”. Czy zdarzyło ci się kiedyś powiedzieć coś takiego? Wielu z nas przyzna, że tak. Może walczyłeś z poważną chorobą albo straciłeś kogoś bliskiego. Patrząc wstecz, jesteś przekonany, że byłeś w stanie przetrwać każdy kolejny dzień tylko dzięki temu, że Jehowa poprzez swojego ducha udzielił ci „niezwykłej siły” (2 Kor. 4:7-9). Ducha świętego potrzebujemy również, żeby opierać się wpływowi otaczającego nas niegodziwego świata (1 Jana 5:19). Poza tym musimy zmagać się z „armią niegodziwych duchów” (Efez. 6:12). Duch święty pomaga nam w ten sposób, że dodaje nam sił potrzebnych do wykonywania naszych obowiązków mimo trudności. Apostoł Paweł polegał na „mocy Chrystusa”, dlatego czuł, że nawet w trudnych sytuacjach może zarówno pracować na swoje utrzymanie, jak i służyć Jehowie (2 Kor. 12:9).