www.szah.fora.pl

ahmadeusz · Administrator

Sobota 14 maja
Ten, kto umarł, został uwolniony od grzechu (Rzymian 6:7).
Jehowa obiecuje, że pod panowaniem Chrystusa nikt nie powie: „Jestem chory” (Izajasza 33:24). Najwyraźniej więc zmartwychwstali otrzymają zdrowe ciała. Ale nie będą od razu doskonali. Gdyby tak było, ich bliscy mogliby ich nie rozpoznać. Wygląda na to, że podczas Tysiącletniego Panowania Chrystusa wszyscy ludzie będą dochodzić do doskonałości stopniowo. Po zakończeniu tego okresu, gdy wszystkie cele Królestwa Bożego będą już spełnione, Jezus przekaże władzę swojemu Ojcu (1 Koryntian 15 wersety od 24 do 28; Objawienie 20 wersety od 1 do 3). Wyobraź sobie, jak witasz swoich bliskich, którzy wrócili do życia. Czy ze szczęścia będziesz się śmiać, czy płakać? Czy z całego serca będziesz śpiewać pieśni wysławiające Jehowę? Jedno jest pewne: cudowny dar zmartwychwstania wzbudzi w tobie głęboką miłość do twojego troskliwego Ojca i Jego bezinteresownego Syna.

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 15 maja
Każdy ma od Boga własny dar — jeden taki, a drugi inny (1 Koryntian 7:7).
Apostoł Paweł zachęcał chrześcijan, żeby zastanowili się, czy nie mogą służyć Jehowie w stanie wolnym (1 Koryntian 7:8,9). Z pewnością nie uważał, że osoby nieżonate czy niezamężne są gorsze. Wybrał nawet nieżonatego Tymoteusza do wykonywania ważnych zadań (Filipian 2 wersety od 19 do 22). Nie byłoby więc właściwe ocenianie kwalifikacji jakiegoś brata jedynie na podstawie tego, czy jest żonaty, czy nie (1 Koryntian 7 wersety od 32 do 35,3 Cool

. Ani Jezus, ani Paweł nie uczyli, że chrześcijanin musi pozostać sam. Nie twierdzili też, że musi zawrzeć małżeństwo. Co więc powinniśmy myśleć o małżeństwie i stanie wolnym? Dobrze to ujęto w Strażnicy z 1 października 2012 roku: „Tak naprawdę jedno i drugie można nazwać darem od Boga. (...) Jeśli chodzi o stan wolny, Jehowa nie widzi w nim niczego, co by komuś uwłaczało lub musiało go martwić”. Pamiętając o tym, powinniśmy szanować miejsce, jakie w zborze mają bracia i siostry w stanie wolnym.

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 16 maja
O tym dniu i godzinie nie wie nikt (...), tylko sam Ojciec (Mateusza 24:36).
W niektórych krajach ludzie z zachwytem reagują na dobrą nowinę. Właśnie na to czekali! Gdzie indziej zainteresowanie Bogiem i Biblią jest niewielkie. A jak to wygląda tam, gdzie ty mieszkasz? Jakkolwiek by było, Jehowa oczekuje, że będziemy głosić, aż On sam uzna, że to dzieło zostało zakończone. W czasie wyznaczonym przez Jehowę przestaniemy głosić i wtedy „nadejdzie koniec” (Mateusza 24:14). Jezus przepowiedział, jakie wydarzenia i warunki na świecie będą charakteryzować dni ostatnie. Zdawał sobie sprawę, że mogą one odwracać uwagę jego naśladowców od głoszenia. Dlatego zachęcił: „Stale czuwajcie” (Mateusza 24:42). W czasach Noego ludzie byli zaaferowani różnymi codziennymi sprawami i nie zwrócili uwagi na głoszone przez niego orędzie. Podobne sprawy mogłyby zaprzątać głowę nam (Mateusza 24 wersety od 37 do 39; 2 Piotra 2:5). Musimy więc stale koncentrować się na zadaniu, które zlecił nam Jehowa.

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 17 maja
Wszyscy, którzy pragną z oddaniem służyć Bogu i żyć w jedności z Chrystusem Jezusem, będą prześladowani (2 Tymoteusza 3:12).
Szatan „pała wielkim gniewem” i nie mamy się co oszukiwać, że uda nam się tego gniewu uniknąć (Objawienie 12:12). W bliskiej przyszłości wszystkich nas czekają próby wiary. Już niedługo nastanie „wielki ucisk, jakiego jeszcze nie było od początku świata” (Mateusza 24:21). W tym okresie nasza działalność może zostać zakazana. Mogą się też od nas odwrócić członkowie rodziny (Mateusza 10:35,36). Czy tak jak król Asa będziesz wtedy ufać Jehowie i wierzyć w Jego pomoc? (2 Kronik 14:11). Jehowa przygotowuje nas na te przyszłe wydarzenia. Za pośrednictwem „niewolnika wiernego i roztropnego” karmi nas duchowym „pokarmem we właściwym czasie”, co pomaga nam wytrwale Mu służyć (Mateusza 24:45). Jednak każdy z nas musi osobiście budować niezachwianą wiarę w Jehowę (Hebrajczyków 10:38,39).

ahmadeusz · Administrator

Środa 18 maja
Serce króla jest w ręku Jehowy jak strumienie wody. Kieruje On je tam, gdzie chce (Przysłów 21:1).
Gdy jest to zgodne z zamierzeniem Jehowy, może On za pośrednictwem swojego potężnego ducha wpłynąć na przedstawicieli władzy, żeby wykonali Jego wolę. Ludzie mogą wykopać kanał i zmienić kierunek strumienia tam, gdzie zaplanują. Podobnie Jehowa może posłużyć się swoim duchem, żeby zmienić sposób myślenia urzędników państwowych. Może ich pobudzić, by postąpili zgodnie z Jego wolą i podjęli decyzje na korzyść Jego sług (por. Ezdrasza 7:21,25,26). A co my możemy robić? Możemy modlić się „za królów i wszystkich zajmujących wysokie stanowiska”, kiedy podejmują decyzje mające wpływ na nasze życie i służbę (1 Tymoteusza 2:1,2; Nehemiasza 1:11). Poza tym tak samo jak pierwsi chrześcijanie możemy ‛żarliwie modlić się do Boga’ za naszych uwięzionych braci i siostry (Dzieje 12:5: Hebrajczyków 13:3).

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 19 maja
Pozyskujcie uczniów wśród ludzi ze wszystkich narodów. Chrzcijcie ich (Mateusza 28:19).
Jeśli ktoś, z kim studiowałeś, zostaje ochrzczony, z pewnością jest to dla ciebie ekscytujące przeżycie! (1 Tesaloniczan 2:19,20). Nowo ochrzczeni są naszym „listem polecającym” — ich postępy dowodzą, że zarówno ci, którzy z nimi studiowali, jak i cały zbór, wykonali dobrą pracę (2 Koryntian 3 wersety od 1 do 3). Ostatnio zaobserwowano, że w ciągu czterech lat co miesiąc na całym świecie prowadzono około 10000000 studiów biblijnych. W tym czasie każdego roku ochrzczonymi uczniami Chrystusa zostawało średnio ponad 280000 osób. Czy możemy coś zrobić, żeby jeszcze więcej zainteresowanych przyjmowało chrzest? Dopóki Jehowa okazuje ludziom cierpliwość, chcemy ze wszystkich sił im pomagać, żeby jak najszybciej robili postępy i zgłaszali się do chrztu. Nie ma czasu do stracenia! (1 Koryntian 7:29a; 1 Piotra 4:7).

ahmadeusz · Administrator

Piątek 20 maja
Bóg przeciwstawia się wyniosłym, ale pokornym okazuje niezasłużoną życzliwość (Jak. 4:6).

Król Saul nie posłuchał Jehowy. A kiedy prorok Samuel wprost mu o tym powiedział, nie przyznał się do błędu. Próbował się usprawiedliwiać, bagatelizując powagę sytuacji i zrzucając winę na innych (1 Sam. 15:13-24). Zresztą podobnie zachował się już wcześniej (1 Sam. 13:10-14). Niestety, pozwolił, żeby jego serce stało się wyniosłe. Nie skorygował swojego sposobu myślenia, dlatego Jehowa go zganił i odrzucił. Jeśli nie chcemy być tacy jak Saul, powinniśmy zadać sobie pytania: „Czy nie mam tendencji do szukania wymówek, kiedy natknę się w Słowie Bożym na jakąś radę? Czy nie bagatelizuję skutków nieposłuszeństwa? Czy za swoje czyny nie zrzucam winy na innych?”. Jeżeli na któreś z tych pytań odpowiadamy twierdząco, musimy skorygować swój sposób myślenia i nastawienie. W przeciwnym razie moglibyśmy stać się tak wyniośli, że Jehowa przestałby nas uważać za swoich przyjaciół.

ahmadeusz · Administrator

Sobota 21 maja
Pamiętaj (...) o swoim Wspaniałym Stwórcy w okresie młodości, zanim nadejdą przygnębiające dni oraz lata, o których powiesz: „Nie podobają mi się” (Kaznodziei 12:1).
Młodzi, zdecydujcie, komu będziecie służyć. Musicie studiować Biblię i ‛sami się przekonać’, kim jest Jehowa, jakie jest Jego zamierzenie i jak Jego wola dotyczy was osobiście (Rzymian 12:2). Będziecie mogli wtedy podjąć najważniejszą decyzję w swoim życiu — decyzję o tym, żeby Mu służyć (Jozuego 24:15). Jeśli regularnie czytacie i studiujecie Biblię, będziecie Go coraz bardziej kochać i mieć coraz silniejszą wiarę. Postawcie spełnianie woli Jehowy na pierwszym miejscu. Świat Szatana obiecuje, że jeśli będziecie wykorzystywać swoje zdolności do realizowania własnych celów, da wam to szczęście. Ale tak naprawdę ci, którzy skupiają się na materialistycznych celach, ‛ściągają na siebie wiele udręk’ (1 Tymoteusza 6:9,10). Słuchajcie Jehowy i postawcie spełnianie Jego woli na pierwszym miejscu, a wtedy ‛będziecie działać mądrze” i odniesiecie prawdziwy sukces (Jozuego 1: Cool

.

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 22 maja
Muszę głosić dobrą nowinę o Królestwie Bożym, bo po to zostałem posłany (Łukasza 4:43).
W I wieku naszej ery Jezus głosił dobrą nowinę, która dawała nadzieję całej ludzkości. Polecił swoim uczniom, żeby kontynuowali tę działalność i głosili „aż do najdalszego miejsca na ziemi” (Dzieje 1: Cool

. Oczywiście nie byliby w stanie wykonywać tej pracy o własnych siłach. Potrzebowali wsparcia ducha świętego — „wspomożyciela”, którego obiecał im Jezus (Jana 14:26; Zachariasza 4:6). Naśladowcy Jezusa otrzymali tego ducha w dniu Pięćdziesiątnicy 33 roku. Z jego pomocą natychmiast zaczęli głosić i w krótkim czasie na dobrą nowinę pozytywnie zareagowało tysiące osób (Dzieje 2:41; 4:4). Kiedy pojawił się sprzeciw, uczniowie nie ulegli strachowi, ale zwrócili się o wsparcie do Boga. Modlili się: „Pomóż swoim niewolnikom odważnie głosić Twoje słowo”. Zostali wtedy napełnieni duchem świętym i dalej ‛odważnie głosili słowo Boże’ (Dzieje 4 wersety od 18 do 20,29,31).

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 23 maja
Chrystus zgodnie z Pismami umarł za nasze grzechy, (...) a trzeciego dnia zgodnie z Pismami wskrzeszony (1 Koryntian 15:3,4).
Co nas upewnia o tym, że Jehowa naprawdę wskrzesił Jezusa? Zmartwychwstanie Jezusa potwierdziło wielu naocznych świadków (1 Koryntian 15 wersety od 5 do 7). Pierwszym, którego wymienił apostoł Paweł, był Kefas, czyli Piotr. To, że Piotr widział wskrzeszonego Jezusa, poświadczyła grupa uczniów (Łukasza 24:33,34). Poza tym pewnego razu zobaczyło go „Dwunastu”, czyli apostołowie. Następnie Chrystus „ukazał się jednocześnie ponad 500 braciom”, prawdopodobnie podczas radosnego spotkania w Galilei wspomnianego w Ewangelii według Mateusza 28 wersety od 16 do 20. Ukazał się też Jakubowi — najwyraźniej swojemu przyrodniemu bratu, który wcześniej w niego nie wierzył (Jana 7:5). Kiedy jednak zobaczył go po zmartwychwstaniu, nabrał przekonania, że jest on Mesjaszem. Co ciekawe, gdy około 55 roku naszej ery Paweł pisał list do Koryntian, wielu naocznych świadków ciągle żyło. Dlatego każdy, kto miał wątpliwości, mógł osobiście z nimi porozmawiać.

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 24 maja
Jehowo, będziesz go wspierał na łożu boleści (Psalm 41:3).
Kiedy mamy problemy zdrowotne, a szczególnie kiedy cierpimy na przewlekłą chorobę, może nam być trudno myśleć pozytywnie. Dlatego szukamy wsparcia u Jehowy. Chociaż teraz Jehowa nas cudownie nie uleczy, to nas pociesza i dodaje nam sił, żebyśmy mogli trwać (Psalm 94:19). Na przykład może pobudzić naszych współwyznawców, żeby pomogli nam w pracach domowych. Może też ich pobudzić, żeby się z nami modlili. A nam może przypomnieć pocieszające myśli ze swojego Słowa, między innymi wspaniałą nadzieję na nadchodzący nowy świat, w którym nie będzie już chorób ani bólu (Rzymian 15:4). Jednak możemy poczuć się zniechęceni, bo nasze możliwości udziału w służbie są ograniczone. Laurel, siostra z USA, spędziła 37 lat w żelaznym płucu. Chorowała na raka, przeszła poważne operacje i cierpiała na przewlekłe choroby skóry. Ale nawet te okoliczności nie zamknęły jej ust. Głosiła pielęgniarkom i innym, którzy się nią opiekowali. W rezultacie pomogła poznać prawdę co najmniej 17 osobom!

ahmadeusz · Administrator

Środa 25 maja
Jehowa jest po mojej stronie, nie będę się bał. Co może mi zrobić człowiek? (Psalm 118:6).
Apostoł Paweł potrzebował wsparcia. Kiedy około roku 56 przybył do Jerozolimy i pewnego razu poszedł do świątyni, tłum go stamtąd wywlekł i próbował zabić. Następnego dnia Paweł stanął przed Sanhedrynem i mało brakowało, a wrogowie ‛by go rozszarpali’ (Dzieje 21 wersety od 30 do 32; 22:30; 23 wersety od 6 do 10). W tamtej chwili mógł się zastanawiać: „Ile jeszcze będę musiał znieść?”. Jakie wsparcie otrzymał? Następnej nocy stanął przy nim Jezus i powiedział: „Nie bój się! Bo jak dawałeś o mnie dokładne świadectwo w Jerozolimie, tak musisz również dać świadectwo w Rzymie” (Dzieje 23:11). Zachęta w samą porę! Jezus pochwalił Pawła za dawanie świadectwa w Jerozolimie. I obiecał mu, że cało dotrze do Rzymu, gdzie dalej będzie głosił. Po tym zapewnieniu Paweł musiał się poczuć bezpiecznie jak dziecko utulone w ramionach ojca

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 26 maja
Nadzieja, którą mamy, (...) jest pewna i niewzruszona (Hebrajczyków 6:19).
Nadzieja na przyjście Królestwa Bożego jest dla nas „kotwicą dla duszy” — pozwala nam zachować równowagę mimo różnych wyzwań i zmartwień. Rozmyślaj o obietnicach Jehowy dotyczących przyszłości, kiedy to negatywne myśli nie będą nas już dręczyć (Izajasza 65:17). Wyobrażaj sobie siebie w nowym świecie, w którym panuje pokój i w którym już nic nie wywołuje w nas stresu (Micheasza 4:4). Twoja nadzieja stanie się jeszcze bardziej żywa, kiedy będziesz opowiadać o niej innym. Dlatego z całych sił bierz udział w głoszeniu i pozyskiwaniu uczniów. Dzięki temu będziesz mieć „całkowitą pewność nadziei aż do końca” (Hebrajczyków 6:11). Im bliższy jest koniec tego świata, tym więcej czeka nas wyzwań i zmartwień. Będziemy mogli sprostać tym wyzwaniom i zachować spokój — nie dzięki własnym siłom, ale dzięki zaufaniu do Jehowy. Pokazujmy więc swoimi czynami, że wierzymy słowom Jehowy: „Zachowujcie spokój i okazujcie zaufanie — to będzie waszą siłą” (Izajasza 30:15).

ahmadeusz · Administrator

Piątek 27 maja
Jehowa okazuje głębokie współczucie (Jakuba 5:11).
Zwróćmy uwagę, że w Liście Jakuba 5:11 tkliwe uczucia Jehowy powiązano z innym Jego przymiotem, który nas do Niego zbliża — miłosierdziem (Wyjścia 34:6). Jehowa okazuje nam miłosierdzie między innymi w ten sposób, że przebacza nam nasze błędy (Psalm 51:1). Ale w Biblii miłosierdzie obejmuje dużo więcej niż przebaczanie. To silne uczucie, które rodzi się w czyimś wnętrzu na widok cierpienia drugiej osoby i pobudza do przyjścia jej z pomocą. Jehowa mówi o sobie, że Jego uczucia do nas są silniejsze niż uczucia matki do dziecka (Izajasza 49:15). Gdy cierpimy, miłosierdzie Jehowy pobudza Go do niesienia nam pomocy (Psalm 37:39; 1 Koryntian 10:13). A jak my możemy okazywać miłosierdzie braciom i siostrom? Chcemy im przebaczać i nie żywić urazy, kiedy nas rozczarują (Efezjan 4:32). A przede wszystkim chcemy wspierać ich, kiedy przeżywają trudne chwile. W ten sposób naśladujemy Jehowę, najwspanialszy wzór tkliwych, serdecznych uczuć (Efezjan 5:1).

ahmadeusz · Administrator

Sobota 28 maja
‛Chrystus pozostawił wam wzór, żebyście dokładnie podążali jego śladami’ (1 Piotra 2:21).
Głowa rodziny musi zachowywać równowagę. Nie może tak bardzo zaangażować się w zarabianie na utrzymanie rodziny, żeby zaniedbać jej potrzeby duchowe i emocjonalne. Musi też pamiętać, że jego rodzina potrzebuje odpowiedniego szkolenia. Jehowa nas szkoli i karci z myślą o naszym dobru (Hebrajczyków 12 wersety od 7 do 9). Jezus, podobnie jak jego Ojciec, z miłością szkoli tych, którzy podlegają jego władzy (Jana 15:14,15). Jest stanowczy, ale życzliwy (Mateusza 20 wersety od 24 do 2 Cool

. Rozumie, że jesteśmy niedoskonali i mamy skłonność do popełniania błędów (Mateusza 26:41). Mąż i ojciec, który naśladuje Jehowę i Jezusa, bierze poprawkę na niedoskonałość członków rodziny. Unika ‛gorzkiego zagniewania’ na żonę i dzieci (Kolosan 3:19, przypis). Stosuje się raczej do rady z Listu do Galatów 6:1 i próbuje ich ‛korygować w duchu łagodności’, pamiętając, że sam też jest niedoskonały. Tak jak Jezus, rozumie, że najlepiej uczyć własnym przykładem.