www.szah.fora.pl

ahmadeusz · Administrator

Sobota 19 czerwca
Nie jesteście w ciemności, żeby ten dzień miał was zaskoczyć, tak jak dzień zaskakuje złodziei (1 Tes. 5:4).

Apostoł Paweł pisze tu o „dniu Jehowy” (1 Tes. 5:1-6). W tym kontekście chodzi o okres, który zacznie się od ataku na „Babilon Wielki”, czyli na ogólnoświatowe imperium religii fałszywej (Obj. 16:14, 16; 17:5). Z zachęty Pawła dowiadujemy się, jak możemy się przygotować na dzień Jehowy. ‛Nie możemy już spać jak pozostali’. Musimy czuwać i uważać, żeby nie angażować się w sprawy polityczne. Gdybyśmy nie zachowali neutralności, stalibyśmy się „częścią świata” (Jana 15:19). Wiemy, że tylko Królestwo Boże jest w stanie zaprowadzić trwały pokój. Chcemy też pomagać innym, żeby obudzili się z duchowego snu i przygotowali na nadchodzące wydarzenia. Kiedy rozpocznie się wielki ucisk, będzie już za późno na to, żeby ludzie zaczęli służyć Jehowie. Dlatego zadanie głoszenia jest teraz tak pilne!

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 20 czerwca
Weź zwój i zapisz w nim wszystkie słowa, które wypowiedziałem do ciebie przeciw Izraelowi i Judzie (Jer. 36:2).

Kiedy nadszedł czas na wyjawienie treści zwoju, Jeremiasz musiał ufać, że jego przyjaciel Baruch odczyta słowa Jehowy (Jer. 36:5, 6). Baruch odważnie wywiązał się z tego niebezpiecznego zadania. Czy wyobrażasz sobie, jak Jeremiasz musiał być dumny z Barucha, gdy poszedł on na dziedziniec świątyni, żeby przekazać ostrzeżenie Jehowy? (Jer. 36:8-10). Kiedy książęta Judy dowiedzieli się, co zrobił Baruch, poprosili, żeby również im odczytał treść zwoju (Jer. 36:14, 15). Potem postanowili powiedzieć królowi Jehojakimowi o tym, co usłyszeli. Kiedy król Jehojakim usłyszał słowa, które przekazał Jeremiasz, tak bardzo się rozzłościł, że spalił zwój i kazał pojmać Jeremiasza i Barucha. Jednak Jeremiasz wziął kolejny zwój i dał go Baruchowi. Baruch spisał „wszystkie słowa podyktowane przez Jeremiasza, które były w zwoju spalonym przez judzkiego króla Jehojakima” (Jer. 36:26-28, 32).

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 21 czerwca
‛Bóg pobudza was do czynu — daje wam i pragnienie, i siły do działania’ (Filip. 2:13).

Jehowa może stać się, kimkolwiek trzeba, żeby spełnić swoje zamierzenie. Na przykład stał się Nauczycielem, Pocieszycielem i Ewangelizatorem, który przekazuje dobre wiadomości — żeby wymienić tylko niektóre role, w jakie się wcielił (Izaj. 48:17; 2 Kor. 7:6; Gal. 3: Cool

. Ale często do wykonania swojej woli posługuje się ludźmi (Mat. 24:14; 28:19, 20; 2 Kor. 1:3, 4). Może dać każdemu z nas mądrość i siły, dzięki którym staniemy się, kim trzeba, żeby wykonać Jego wolę. Właśnie taka myśl kryje się w znaczeniu Jego imienia, podawanym przez niektórych uczonych. Każdy z nas chce być użyteczny dla Jehowy, ale niektórzy mogą mieć wątpliwości, czy On się nimi posługuje. Dlaczego? Bo czują, że ogranicza ich wiek, okoliczności albo że nie są wystarczająco zdolni. Z kolei inni mogą być zadowoleni z tego, co już robią, i nie widzą potrzeby robienia dalszych postępów.

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 22 czerwca
Miłość do pieniędzy jest korzeniem wszelkiego zła (1 Tym. 6:10).

Materializm może sprawić, że damy się rozproszyć i zaniedbamy tarczę wiary. Apostoł Paweł napisał: „Żaden żołnierz nie angażuje się w zarabianie pieniędzy, bo chce zyskać uznanie tego, który powołał go na żołnierza” (2 Tym. 2:4). Rzymskim żołnierzom nie wolno było podejmować innych prac. A my tak jak dobrzy żołnierze nie pozwalamy, żeby cokolwiek odwróciło naszą uwagę od najważniejszego celu — zyskania uznania naszych Dowódców, Jehowy i Chrystusa. Uważamy, że jest to cenniejsze niż cokolwiek, co mógłby nam zaoferować świat Szatana. Dbamy o to, żeby mieć czas i siły potrzebne do służenia Jehowie oraz żeby utrzymywać tarczę wiary i resztę naszej duchowej zbroi w dobrym stanie. Nigdy nie wolno nam stracić czujności! Dlaczego? Apostoł Paweł ostrzegł, że „ci, którzy postanawiają być bogaci”, w rezultacie ‛odchodzą od wiary’ (1 Tym. 6:9, 10).

ahmadeusz · Administrator

Miłość do pieniędzy jest korzeniem wszelkiego zła (1 Tym. 6:10).

Według mojego pojęcia słowa miłość, miłość do pieniędzy jest podstawą krzewienia dobra. Kochać pieniądze znaczy szanować je i wydawać jak najmądrzej. Być może jakiś błąd w tłumaczeniu? Inaczej może być z pożądaniem pieniędzy, ale czy koniecznie? Wszak biblijny Samarytanin, który udzielił pomocy osobie poszkodowanej do biednych ludzi nie należał.

ahmadeusz · Administrator

Wtedy natychmiast spadnie na nich nagła zagłada (1 Tes. 5:3).

„Dzień Jehowy” będzie poprzedzony ogłoszeniem „pokoju i bezpieczeństwa” (1 Tes. 5:1-6). Użyte w 1 Tesaloniczan 5:2 wyrażenie „dzień Jehowy” odnosi się do „wielkiego ucisku” (Obj. 7:14). Skąd będziemy wiedzieć, że zaraz się on rozpocznie? W Biblii zapowiedziano, że poprzedzi go niezwykłe ogłoszenie. Będzie ono stanowiło znak zapowiadający rozpoczęcie wielkiego ucisku. Chodzi o ogłoszenie „pokoju i bezpieczeństwa”. Czy przywódcy religijni też wezmą w tym udział? Możliwe. Tak czy inaczej, ogłoszenie to będzie jedynie kolejnym natchnionym przez demony kłamstwem. Będzie ono jednak szczególnie groźne, ponieważ da ludziom fałszywe poczucie bezpieczeństwa — i to zaraz przed nadejściem największego ucisku w dziejach ludzkości. Proroctwo mówi: „Wtedy natychmiast spadnie na nich nagła zagłada — jak bóle porodowe na kobietę ciężarną”. A co się stanie z lojalnymi sługami Jehowy? Być może będą zaskoczeni tym, jak nagle rozpocznie się wielki ucisk, ale będą na niego przygotowani.

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 24 czerwca
Wszystko ma swój czas (...). [Jest] czas szukania i czas uznawania czegoś za stracone (Kazn. 3:1, 6).

Przy podejmowaniu decyzji jasno określ cel. Im bardziej konkretne są twoje cele, tym większa jest szansa, że uda ci się je osiągnąć. Może na przykład postanowiłeś częściej czytać Biblię. Jeśli jednak nie zrobisz sobie planu, możesz nie osiągnąć celu. Z kolei starsi zboru mogą zdecydować, że będą poświęcać więcej czasu na pracę pasterską, ale później się okazuje, że to się nie udaje. Może im wtedy pomóc zastanowienie się nad takimi pytaniami: „Czy ustaliliśmy, kto szczególnie mógłby odnieść korzyść, gdybyśmy poświęcili mu więcej uwagi? Czy określiliśmy, do kiedy postaramy się te osoby odwiedzić?”. Poza tym bądź realistą. Nikt z nas nie dysponuje czasem, środkami i siłami potrzebnymi, żeby zrobić wszystko, co by chciał. Dlatego bądź realistą i zachowuj rozsądek. Możliwe, że będziesz musiał zmienić jakąś decyzję, bo okazało się, że jej zrealizowanie przerasta twoje możliwości.

ahmadeusz · Administrator

Piątek 25 czerwca
To są ci, którzy przeżyli wielki ucisk. Wyprali swoje długie szaty i wybielili je we krwi Baranka (Obj. 7:14).

Proroczy opis przyszłego życia na ziemi znajdujemy w Księdze Izajasza 65:21-23. Nie będzie to życie bezczynne. Biblia wskazuje, że słudzy Boga będą wykonywać wartościową i dającą satysfakcję pracę. Możemy być pewni, że kiedy skończy się Tysiącletnie Panowanie, „stworzenie (...) zostanie uwolnione z niewoli zepsucia i zazna wspaniałej wolności dzieci Bożych” (Rzym. 8:21). W starożytności Jehowa dał Izraelitom prawo dotyczące szabatu, żeby mieli czas i na pracę, i na odpoczynek. Podobnie będzie podczas Tysiącletniego Panowania Chrystusa. Z pewnością będziemy mieli czas na zajęcia duchowe. Oddawanie czci Bogu jest niezbędne do szczęścia, a w nowym świecie będziemy mogli to robić bez przeszkód. Mamy naprawdę wiele powodów, żeby wyczekiwać czasu, kiedy wierni Bogu ludzie będą się cieszyć Tysiącletnim Panowaniem Chrystusa.

ahmadeusz · Administrator

Sobota 26 czerwca
Słowa, które ci (...) przekazuję, mają być w twoim sercu i masz je wpajać swoim dzieciom (Powt. Pr. 6:6, 7).

Wpajanie wymaga częstego powtarzania, by dana informacja trwale zapisała się w umyśle. Żeby to robić, rodzice muszą regularnie spędzać z dziećmi czas. Kiedy trzeba dziecku po raz kolejny powtórzyć to samo, może to być frustrujące. Warto jednak pamiętać, że właśnie w ten sposób można pomóc mu zrozumieć i stosować w życiu Słowo Boże. Dobrze więc poznaj dziecko. W Psalmie 127 dzieci porównano do strzał (Ps. 127:4). Strzały mogą różnić się wielkością albo materiałem, z jakiego zostały wykonane, i podobnie różnią się między sobą dzieci. Rodzice muszą więc się zastanowić, jak dostosować sposób nauczania do każdego dziecka z osobna. Pewne małżeństwo z Izraela, któremu udało się wychować dwoje dzieci na sług Jehowy, mówi: „Prowadziliśmy studium biblijne z każdym dzieckiem oddzielnie”. Oczywiście decyzję w tej sprawie podejmuje głowa rodziny.

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 27 czerwca
Wszystko, co chcecie, żeby ludzie wam czynili, sami też im czyńcie (Mat. 7:12).

Gdy przechodzimy trudne chwile, bez wątpienia jesteśmy wdzięczni każdemu, kto proponuje nam praktyczną pomoc. Ryan, który stracił ojca w nieszczęśliwym wypadku, mówi: „Kiedy cierpisz, mnóstwo codziennych zajęć całkowicie cię przerasta. Czyjaś praktyczna pomoc, nawet jeśli wydaje się niewielka, może bardzo dużo zdziałać”. Zawsze pamiętaj, że proste, ale praktyczne gesty mogą okazać się dla kogoś wielkim wsparciem. Żyjący w I wieku uczeń Jezusa Marek był bardzo zajętym chrześcijaninem. Mimo to poświęcił czas, żeby pocieszyć apostoła Pawła, a Paweł nie wahał się prosić go o pomoc. Angela, której babcia została zamordowana, była wdzięczna osobom, które ją pocieszały. Mówi: „Jeśli przyjaciele naprawdę chcą ci pomóc, łatwiej ci z nimi rozmawiać. Czujesz, że to nie jest wymuszone”. Zastanów się: „Czy jestem znany z tego, że chętnie udzielam współwyznawcom pocieszenia i praktycznej pomocy?”.

Tak zwana złota reguła - Wszystko, co chcecie, żeby ludzie wam czynili, sami też im czyńcie - jest skrajnie egoistyczna. Drugi człowiek się nie liczy. Myślę, że lepsza jest zasada - Czyń drugiemu to co dla niego najlepsze.

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 28 czerwca
Kto by jadł ten chleb lub pił z kielicha Pańskiego niegodnie, poniesie winę (1 Kor. 11:27).

Jak mogłoby dojść do tego, że pomazaniec uczestniczyłby w Pamiątce „niegodnie”? Byłoby tak, gdyby spożywał emblematy, ale nie przestrzegał prawych zasad Jehowy (Hebr. 6:4-6; 10:26-29). Namaszczeni chrześcijanie rozumieją, że jeśli chcą otrzymać „nagrodę powołania w górę, którą daje Bóg za sprawą Chrystusa Jezusa”, muszą pozostawać wierni (Filip. 3:13-16). Święty duch Jehowy pomaga Jego sługom przejawiać pokorę zamiast dumy (Efez. 4:1-3; Kol. 3:10, 12). Dlatego pomazańcy nie uważają się za lepszych od innych. Wiedzą, że Jehowa niekoniecznie daje im większą miarę ducha świętego niż pozostałym chrześcijanom. Nie myślą też, że lepiej od nich rozumieją prawdy biblijne. I nigdy nie powiedzieliby komuś, że też został namaszczony i że powinien zacząć spożywać emblematy podczas Pamiątki. Skromnie przyznają, że do życia w niebie powołuje tylko i wyłącznie Jehowa.

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 29 czerwca
Zbliżcie się do Boga, a On zbliży się do was (Jak. 4: Cool

.

Jehowa pragnie, żebyśmy się do Niego zbliżali i z Nim rozmawiali. Zachęca nas, żebyśmy ‛stale się modlili’, i zawsze chętnie nas wysłuchuje (Rzym. 12:12). Nigdy nie jest na to zbyt zajęty ani zbyt zmęczony. Z kolei my możemy Go słuchać, czytając Jego Słowo, Biblię, i publikacje, które pomagają nam ją rozumieć. Robimy to również wtedy, gdy w skupieniu bierzemy udział w chrześcijańskich zebraniach. Regularne rozmowy z Jehową pomagają nam utrzymywać z Nim bliską więź. On chce, żebyśmy wylewali przed Nim swoje serce (Ps. 62: Cool

. Warto zadać sobie pytanie: „Czy moje modlitwy bardziej przypominają szablonowe, kopiowane wiadomości, czy raczej szczere, własnoręcznie pisane listy?”. Bez wątpienia głęboko kochasz Jehowę i pragniesz mieć z Nim silną więź. Dlatego musisz z Nim regularnie rozmawiać. Zwierzaj się Mu. Mów o swoich radościach i smutkach. Nie wahaj się prosić Go o pomoc.

ahmadeusz · Administrator

Środa 30 czerwca
Paście powierzoną wam trzodę Bożą, usługując jako nadzorcy (1 Piotra 5:2).

Jehowa powierzył starszym ważne zadanie opiekowania się Jego ludem. Mogą oni się wiele nauczyć z przykładu Nehemiasza i tego, jak traktował on sług Jehowy. Jako namiestnik Judy Nehemiasz miał dużą władzę (Nehem. 1:11; 2:7, 8; 5:14). Pomyśl, jakie wyzwania musiał pokonać. Dowiedział się, że lud skalał świątynię i nie wspierał materialnie Lewitów, tak jak tego wymagało Prawo. Żydzi łamali też prawo dotyczące szabatu, a niektórzy z nich poślubili cudzoziemki. W tej trudnej sytuacji Nehemiasz musiał coś zrobić (Nehem. 13:4-30). Ale nie nadużywał władzy, żeby narzucać drugim swoje opinie. W modlitwie szukał kierownictwa Jehowy i uczył innych Jego Prawa (Nehem. 1:4-10; 13:1-3). Ponadto pokornie pracował razem z ludem przy odbudowie murów Jerozolimy (Nehem. 4:15).

ahmadeusz · Administrator

Lipiec
Czwartek 1 lipca
Zwracajcie się do Niego z gorącymi prośbami (Filip. 4:6).

Kiedy zostaniemy potraktowani nieżyczliwie lub szorstko, możemy utracić pokój. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy zrani nas bliski przyjaciel czy krewny. O tym, jak w takich sytuacjach radzić sobie z niepokojem, możemy się dużo nauczyć z biblijnego przykładu Anny, z której bezlitośnie naśmiewała się druga żona jej męża (1 Sam. 1:12). Podobnie jak Anna my też możemy długo rozmawiać z Jehową o swoich troskach i lękach. Nie musimy używać idealnie dobranych czy wyszukanych słów. Może czasami będą one nawet gorzkie i przerywane płaczem. Mimo to Jehowa nigdy nie będzie miał dość słuchania nas. Jednak chociaż chcemy w modlitwach mówić o swoich problemach, powinniśmy też pamiętać o radzie zapisanej w Liście do Filipian 4:6, 7. Apostoł Paweł zachęca nas, żebyśmy zwracali się do Jehowy z podziękowaniami. Mamy naprawdę wiele powodów, żeby Mu dziękować — między innymi za dar życia, dzieła stwórcze, Jego lojalną miłość i wspaniałą nadzieję, którą nam daje.

ahmadeusz · Administrator

Piątek 2 lipca
Jest (...) czas mówienia (Kazn. 3:2, 7).

Mowa to dar od Jehowy (Wyjścia 4:10, 11; Obj. 4:11). W swoim Słowie uczy nas On, jak korzystać z niej właściwie. Zawsze powinniśmy być gotowi mówić innym o Jehowie i Jego Królestwie (Mat. 24:14; Rzym. 10:14). Naśladujemy w ten sposób Jezusa. Przyszedł on na ziemię między innymi po to, żeby przekazać ludziom prawdę o swoim Ojcu (Jana 18:37). Ale musimy pamiętać, że ważne jest też to, jak mówimy. Kiedy głosimy, powinniśmy okazywać rozmówcom „łagodność i głęboki respekt” oraz brać pod uwagę ich uczucia i wierzenia (1 Piotra 3:15). Wtedy nie będziemy po prostu mówić — będziemy uczyć innych, a być może nawet dotrzemy do ich serc. Starsi nie powinni powstrzymywać się od udzielenia rady komuś, kto tego potrzebuje. Oczywiście wybiorą na to odpowiedni moment, żeby tej osoby nie zawstydzić.