www.szah.fora.pl

ahmadeusz · Administrator

Piątek 1 października
Jehowa przygląda się całej ziemi, żeby wspierać tych, których serce jest Mu w pełni oddane (2 Kron. 16:9).

Obecnie mamy wiele dowodów na to, że Jehowa chroni swój lud. Pomyśl: Głosimy prawdę i uczymy jej we wszystkich zakątkach ziemi (Mat. 28:19, 20). W ten sposób demaskujemy niegodziwość Diabła. Gdyby Szatan był w stanie, z pewnością powstrzymałby naszą działalność. Ale nie potrafi tego zrobić. Dlatego nie musimy się panicznie bać złych duchów. Jeśli jesteśmy wierni Jehowie, demony nie mogą nam wyrządzić trwałej szkody. Ale wszyscy musimy odpierać ataki złych duchów i polegać na Jehowie. Jeśli tak robimy, zaznamy wielu błogosławieństw i nie damy się oszukać Szatanowi. Nie pozwolimy też, by strach przed demonami nas paraliżował. A przede wszystkim umocnimy naszą przyjaźń z Jehową. Uczeń Jakub napisał: „Przeciwstawcie się Diabłu, a od was ucieknie. Zbliżcie się do Boga, a On zbliży się do was” (Jak. 4:7, Cool

.

ahmadeusz · Administrator

Sobota 2 października
Owoc łona jest nagrodą (Ps. 127:3).

Wasze dzieci są waszym skarbem, „darem od Jehowy”. Dlatego to wy jesteście odpowiedzialni za ich ochronę. Co możecie zrobić, żeby zapewnić im bezpieczeństwo? Po pierwsze, dowiedz się więcej o nadużyciach seksualnych. Dowiedz się, jacy ludzie wykorzystują dzieci i jakich metod używają, żeby je zwieść. Dostrzegaj potencjalne zagrożenia (Prz. 22:3; 24:3). Pamiętaj, że w większości wypadków sprawcą wykorzystania jest osoba, którą dziecko już zna i której ufa. Po drugie, dbaj o otwartą wymianę myśli z dziećmi (Powt. Pr. 6:6, 7; Jak. 1:19). Dzieci, które wykorzystano, często nie chcą o tym powiedzieć. Mogą się bać, że nikt im nie uwierzy. Mogły też zostać zastraszone przez sprawcę. Jeśli wyczujesz, że coś jest nie tak, życzliwie zachęć je do rozmowy przez zadawanie pytań, a potem cierpliwie słuchaj tego, co mówią. Po trzecie, ucz swoje dzieci. Naucz je, co powiedzieć i jak się zachować, jeśli ktoś próbuje je dotknąć w niestosowny sposób.

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 3 października
Każdy, kto ma pychę w sercu, budzi w Jehowie obrzydzenie (Prz. 16:5).

Dlaczego Jehowa brzydzi się wyniosłymi ludźmi? Jednym z powodów jest to, że ludzie, którzy kochają przede wszystkim siebie i do tego samego zachęcają innych, stają się aroganccy tak jak Szatan. Pomyśl tylko, Szatan uważał, że Jezus — ten, którym Jehowa posłużył się do stworzenia wszystkiego — powinien pokłonić się i oddać cześć jemu! (Mat. 4:8, 9; Kol. 1:15, 16). Chociaż osoby z tak wielkim ego mogą myśleć, że są mądre, w oczach Boga są głupie (1 Kor. 3:19). Biblia jednak pomaga nam mieć zrównoważone podejście do samych siebie. Przyznaje, że pewna miara miłości własnej jest stosowna. Jezus powiedział: „Masz kochać swojego bliźniego jak samego siebie”, co wskazuje, że powinniśmy w rozsądny sposób dbać o swoje potrzeby (Mat. 19:19). Ale Biblia nie uczy, że powinniśmy wynosić się nad innych. Raczej zachęca: „Niczego nie czyńcie z kłótliwości czy z próżności, ale z pokorą uważajcie innych za wyższych od siebie” (Filip. 2:3; Rzym. 12:3).

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 4 października
Nie pozwólcie już, żeby kształtował was ten świat, ale się przemieniajcie przez przeobrażanie swojego umysłu (Rzym. 12:2).

Pomyśl o zmianach, które musiałeś wprowadzić w swoim życiu, kiedy poznałeś prawdę ze Słowa Bożego i postanowiłeś służyć Jehowie. W tym celu wielu z nas musiało przestać robić pewne złe rzeczy (1 Kor. 6:9-11). Jesteśmy bardzo wdzięczni Jehowie, że nam w tym pomógł. Jednak nigdy nie powinniśmy popaść w samozadowolenie. Chociaż przestaliśmy popełniać poważne grzechy, których być może dopuszczaliśmy się przed chrztem, nadal musimy się pilnować, żeby dawne postępowanie nie zaczęło nas znowu pociągać. Musimy robić dwie rzeczy. Po pierwsze, mamy ‛nie pozwalać, żeby kształtował nas świat’. Po drugie, musimy ‛się przemieniać’, zmieniając sposób myślenia. Zmiana ta nie jest jedynie powierzchowna. Jest to gruntowna wewnętrzna przemiana. Musimy przeobrazić nasz umysł — nasze najskrytsze skłonności, uczucia i pragnienia.

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 5 października
Ty, Jehowo, pomagasz mi i mnie pocieszasz (Ps. 86:17).

Kiedy jesteśmy przygnębieni, siły możemy odzyskać, przychodząc na zebrania. Dajemy wtedy Jehowie dodatkowe okazje, żeby nam ‛pomagał i nas pocieszał’. Wspiera nas On tam przez swojego świętego ducha, swoje Słowo i swój lud. Na zebraniach możemy się nawzajem zachęcać (Rzym. 1:11, 12). Siostra o imieniu Sophia powiedziała: „Jehowa i bracia pomogli mi przetrwać trudne chwile. Najważniejsze były dla mnie zebrania. Przekonałam się, że im więcej robię w służbie i w zborze, tym lepiej radzę sobie ze stresem i zmartwieniami”. Kiedy więc czujemy się zniechęceni, pamiętajmy, że Jehowa nie tylko obiecuje trwałą ulgę w przyszłości, ale też oferuje nam wsparcie w radzeniu sobie ze stresem już teraz. Daje nam „i pragnienie, i siły”, żebyśmy przezwyciężyli zniechęcenie i poczucie beznadziei (Filip. 2:13).

ahmadeusz · Administrator

Środa 6 października
Idźcie opowiedzieć o tym moim braciom, żeby poszli do Galilei. Tam mnie zobaczą (Mat. 28:10).

Jezus musiał mieć coś bardzo ważnego do przekazania. Spotkanie z uczniami było pierwszą rzeczą, którą zorganizował po swoim zmartwychwstaniu! Wyznaczył im wtedy ważne zadanie, którym mieli się zajmować w I wieku — to samo zadanie, którym zajmujemy się również dzisiaj. Powiedział: „Idźcie więc i pozyskujcie uczniów wśród ludzi ze wszystkich narodów. (...) Uczcie ich przestrzegać wszystkiego, co wam nakazałem” (Mat. 28:19, 20). Jezus chciał, żeby głosili wszyscy jego uczniowie. Nie wyznaczył tego zadania jedynie 11 wiernym apostołom. Skąd o tym wiemy? Pomyślmy: Czy kiedy Jezus dawał to polecenie na górze w Galilei, byli tam obecni tylko apostołowie? Przypomnijmy sobie, co anioł powiedział dwóm wiernym Bogu kobietom: „Tam [w Galilei] go zobaczycie” (Mat. 28:7). Tak więc również one musiały być obecne na tym spotkaniu.

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 7 października
Ponieważ nie jesteście częścią świata, bo ja was ze świata wybrałem, świat was nienawidzi (Jana 15:19).

Jezus wyjaśnił, dlaczego powinniśmy się spodziewać sprzeciwu. Powiedział, że staniemy się obiektem nienawiści, ponieważ nie jesteśmy częścią świata. Prześladowania nie świadczą o tym, że Jehowa nam nie błogosławi. Wręcz przeciwnie, wskazują na to, że postępujemy właściwie! Ludzie nie mogą powstrzymać wielbienia wszechmocnego Boga, Jehowy. Wielu próbowało to zrobić i poniosło porażkę. Weźmy pod uwagę to, co wydarzyło się podczas II wojny światowej. W tym okresie w wielu krajach zaciekle prześladowano sług Bożych. Nasza działalność była zakazana nie tylko przez rządzącą w Niemczech partię nazistowską, ale także przez władze Australii, Kanady i innych krajów. Zauważmy jednak, jak potoczyły się wydarzenia. Kiedy w roku 1939 wybuchła wojna, na całym świecie było 72 475 głosicieli. Ale ze sprawozdań wynika, że po wojnie, w roku 1945, dzięki błogosławieństwu Jehowy było nas już 156 299. Liczba głosicieli zwiększyła się ponad dwukrotnie!

ahmadeusz · Administrator

Piątek 8 października
Po miłości widocznej wśród was wszyscy rozpoznają, że jesteście moimi uczniami (Jana 13:35).

Nawet jeśli obecnie nie prowadzisz żadnego studium, możesz w inny sposób pomagać w pozyskiwaniu uczniów. Na przykład możesz ciepło witać nowych w Sali Królestwa i starać się z nimi zapoznać. W ten sposób pomożesz im dostrzec wśród nas miłość charakteryzującą prawdziwych chrześcijan. Twoje odpowiedzi na zebraniach, nawet krótkie, mogą uczyć nowe osoby szczerze i z szacunkiem mówić o swojej wierze. Mógłbyś też towarzyszyć nowemu głosicielowi w służbie i pokazać mu, jak w trakcie rozmów z ludźmi posługiwać się Biblią. W ten sposób będziesz go uczył naśladować Chrystusa (Łuk. 10:25-2 Cool

. Wielu chrześcijan jest bardzo zajętych ważnymi sprawami. Mimo wszystko znajdują czas, żeby prowadzić studia biblijne — i czerpią z tego dużo radości.

ahmadeusz · Administrator

Sobota 9 października
Zapominam o tym, co za mną, a sięgam po to, co przede mną, i usilnie zmierzam do celu (Filip. 3:13, 14).

Apostoł Paweł nie dał się rozproszyć — ani swoim osiągnięciom, ani błędom, które popełnił. Jak sam stwierdził, ‛zapominanie o tym, co za nim’, było niezbędne, żeby ‛sięgnął po to, co przed nim’, czyli żeby z powodzeniem ukończył wyścig. Dzięki czemu Paweł nie dał się rozproszyć? Po pierwsze, chociaż Paweł odniósł duże sukcesy w judaizmie, uznał je za „stertę śmieci” (Filip. 3:3- Cool

. Po drugie, nie pozwolił, żeby sparaliżowało go poczucie winy związane z tym, że wcześniej prześladował chrześcijan. I po trzecie, nie uznał, że zrobił już dla Jehowy wystarczająco dużo. Wiele osiągnął w służbie pomimo tego, co go spotkało: był więziony, chłostany, kamienowany, kilka razy przeżył rozbicie statku, brakowało mu żywności i nie miał się w co ubrać (2 Kor. 11:23-27). Ale wiedział, że niezależnie od tego, co już osiągnął i przeżył, musi dalej służyć Jehowie. To samo dotyczy nas.

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 10 października
Posyłam was jak owce między wilki (Mat. 10:16).

Wiele naszych braci i sióstr mieszka w krajach, gdzie nie wolno głosić publicznie ani od domu do domu, dlatego muszą szukać innych okazji, żeby mówić o dobrej nowinie (Mat. 10:17-20). W jednym z takich krajów pewien nadzorca obwodu zachęcił głosicieli, żeby starali się stworzyć i opracowywać „tereny” składające się z krewnych, sąsiadów, kolegów ze szkoły i z pracy oraz znajomych. W ciągu dwóch lat liczba zborów w tym obwodzie znacznie wzrosła. Nawet jeśli nie mieszkamy w kraju, w którym głoszenie jest zakazane, możemy nauczyć się czegoś ważnego z przykładu naszych pomysłowych braci i sióstr: Jeśli robimy, co możemy, żeby głosić, Jehowa na pewno nam to umożliwi, nawet wtedy, kiedy jest to trudne (Filip. 2:13). W niezwykle ważnym czasie, w którym żyjemy, powinniśmy pamiętać o tym, co naprawdę się liczy, być bez skazy, unikać gorszenia innych i wydawać prawe owoce. Wtedy nasza miłość będzie wzrastała i będziemy przynosić chwałę naszemu kochającemu Ojcu, Jehowie.

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 11 października
Widziałem sług jeżdżących na koniach, a książąt chodzących pieszo jak słudzy (Kazn. 10:7).

Mało kto lubi przebywać z osobami, które zawsze stawiają na swoim i nie są otwarte na sugestie innych. Lubimy natomiast przebywać z naszymi współwyznawcami, którzy ‛okazują empatię, miłość braterską, głębokie współczucie oraz pokorę’ (1 Piotra 3: Cool

. Skoro takie osoby nas przyciągają, to jeśli będziemy pokorni, inni też będą chcieli przebywać w naszym towarzystwie. Ponadto pokora ułatwia nam życie. Czasami widzimy coś, co naszym zdaniem jest niesprawiedliwe, albo sami tego doświadczamy. Niekiedy osoby bardzo utalentowane są mniej doceniane niż te, które mają mniejsze zdolności. Mimo to Salomon stwierdził, że zamiast przesadnie się tym martwić, lepiej pogodzić się z rzeczywistością (Kazn. 6:9). Jeśli jesteśmy pokorni, łatwiej nam przyjąć życie takim, jakie jest, a nie takim, jakim chcielibyśmy, żeby było.

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 12 października
‛Ojcowie, wychowujcie swoje dzieci w karności i pouczajcie zgodnie z zasadami Jehowy’ (Efez. 6:4).

Osoby, którym powierzono pewną władzę, na przykład ojcowie, mogą działać dla dobra innych. Jehowa ustanowił ojca głową rodziny i oczekuje od niego, że będzie on szkolił i korygował swoje dzieci (1 Kor. 11:3). Ale władza ojca ma granice — odpowiada on przed Jehową, któremu każda rodzina „zawdzięcza swoją nazwę” (Efez. 3:14, 15). Ojcowie pokazują, że są posłuszni Jehowie, kiedy korzystają z władzy w sposób, który Mu się podoba. Nie nadużywaj więc władzy, którą dał ci Jehowa. Przyznawaj się do popełnionych błędów i przyjmuj od innych oparte na Biblii rady. To sprawi, że rodzina będzie cię szanować za twoją pokorę. Kiedy modlisz się z bliskimi, wylewaj serce przed Jehową — niech usłyszą, jak bardzo na Nim polegasz. A przede wszystkim niech służenie Jehowie będzie dla ciebie najważniejszą sprawą w życiu (Powt. Pr. 6:6-9). Twój dobry przykład to jedna z najcenniejszych rzeczy, jakie możesz dać swojej rodzinie.

ahmadeusz · Administrator

Środa 13 października
‛Serdecznie przyjmijcie Marka, gdy do was przyjdzie’ (Kol. 4:10).

Marek chętnie usługiwał drugim. Przy różnych okazjach wspierał apostołów Pawła i Piotra w ich zadaniach — być może dbał o ich potrzeby fizyczne (Dzieje 13:2-5; 1 Piotra 5:13). Paweł napisał, że Marek ‛współpracuje z nim na rzecz Królestwa Bożego’ i że stał się dla niego „krzepiącą pomocą” (Kol. 4:11 i przypis). Marek stał się dla Pawła bliskim przyjacielem. Kiedy Paweł około roku 65 po raz ostatni trafił do więzienia w Rzymie, napisał drugi list do Tymoteusza. W liście tym prosił, żeby Tymoteusz przyszedł do Rzymu i wziął ze sobą Marka (2 Tym. 4:11). Paweł na pewno cenił wierną służbę Marka, dlatego w tych ważnych chwilach chciał mieć go przy sobie. Marek pomagał Pawłowi na różne praktyczne sposoby — być może dostarczał mu jedzenie oraz materiały pisarskie. Wsparcie i zachęty, które Paweł wtedy otrzymał, zapewne pomogły mu wytrwać w okresie przed egzekucją.

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 14 października
Przyjdźcie do mnie (Mat. 11:2 Cool

.

Zdecydowaliśmy się prowadzić ofiarne życie i ciężko pracować. Poza tym Jezus ostrzegł, że będziemy prześladowani. Możemy jednak oczekiwać, że Jehowa doda nam sił potrzebnych, żebyśmy wytrwali bez względu na trudności. Im więcej przetrwamy, tym będziemy silniejsi (Jak. 1:2-4). Możemy też oczekiwać, że Jehowa zadba o nasze potrzeby, że Jezus otoczy nas opieką pasterską i że bracia i siostry będą nas zachęcać (Mat. 6:31-33; Jana 10:14; 1 Tes. 5:11). Kobieta, która „zmagała się z krwotokami” i którą Jezus uzdrowił, od razu zaznała pokrzepienia (Łuk. 8:43-4 Cool

. Ale żeby cieszyć się tym wiecznie, musiała zostać uczniem Chrystusa. Jak uważasz, co zrobiła? Pomyśl, co ją spotkało, jeśli postanowiła wziąć na siebie jarzmo Jezusa. Być może żyje w niebie u jego boku! W porównaniu z tym wszystko, z czego musiała zrezygnować, żeby naśladować Chrystusa, nie miało większej wartości. Bez względu na to, jaką mamy nadzieję — czy spodziewamy się żyć w niebie, czy na ziemi — możemy się cieszyć, że przyjęliśmy zaproszenie Jezusa: „Przyjdźcie do mnie”.

ahmadeusz · Administrator

Piątek 15 października
Mądrość buduje dom, a rozeznanie zapewnia mu bezpieczeństwo (Prz. 24:3).

Kiedy towarzysze Dawida znaleźli się w potrzebie, poprosili bogatego Izraelitę Nabala o trochę jedzenia. Nie mieli oporów, żeby o to poprosić, bo wcześniej chronili jego trzody na pustyni. Ale samolubny Nabal nie chciał im niczego dać. Dawid się oburzył i postanowił zabić Nabala oraz wszystkich jego ludzi (1 Sam. 25:3-13, 22). Na szczęście żona Nabala, Abigail, była nie tylko piękna, ale i mądra. Dowodząc wielkiej odwagi, upadła do stóp Dawida i błagała go, żeby się nie mścił, bo w ten sposób obciąży się winą krwi. Taktownie doradziła mu zostawić tę sprawę w rękach Jehowy. Jej pokorne słowa oraz rozsądne działanie poruszyły serce Dawida. Zdał on sobie sprawę, że wysłał ją Jehowa (1 Sam. 25:23-28, 32-34). Bóg posłużył się Abigail, bo wypracowała cenne przymioty. Podobnie kiedy chrześcijanka rozwija takt i wnikliwość, może On się nią posłużyć do budowania rodziny oraz innych osób w zborze (Tyt. 2:3-5).