www.szah.fora.pl

ahmadeusz · Administrator

Sobota 16 października
Mój ludu, wyjdźcie z niej, żebyście nie mieli udziału w jej grzechach i żeby nie spadły na was plagi, które ją spotkają (Obj. 18:4).

Każdy prawdziwy chrześcijanin powinien trzymać się z dala od Babilonu Wielkiego. Przed poznaniem prawdy zainteresowany mógł być wyznawcą jakiejś religii fałszywej. Może chodził na nabożeństwa, brał udział w organizowanych przez nią zajęciach albo wspierał ją finansowo. Zanim zostanie nieochrzczonym głosicielem, musi całkowicie zerwać ze wszystkim, co ma związek z religią fałszywą. Powinien napisać list z informacją o wystąpieniu z kościoła albo w inny sposób jednoznacznie zerwać wszelkie kontakty z tym kościołem oraz innymi organizacjami powiązanymi z Babilonem Wielkim. Prawdziwy chrześcijanin nie może też pozwolić, żeby jego praca zawodowa miała coś wspólnego z religią fałszywą (2 Kor. 6:14-17). Dlaczego zajmujemy tak zdecydowane stanowisko? Ponieważ nie chcemy mieć udziału w praktykach ani grzechach organizacji religijnych, które są w oczach Boga nieczyste (Izaj. 52:11).

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 17 października
Jehowa jest miłosierny i współczujący (...). Nie będzie zawsze wytykał winy ani wiecznie chował urazy (Ps. 103:8, 9).

Jeremiasz spisał księgę noszącą jego imię i prawdopodobnie też 1 i 2 Księgę Królów. Zadanie to bez wątpienia upewniło go o miłosierdziu Jehowy wobec niedoskonałych ludzi. Na przykład wiedział, że kiedy król Achab okazał skruchę za złe postępowanie, Jehowa sprawił, że rodzina tego króla nie została zgładzona za jego życia (1 Król. 21:27-29). Wiedział też, że Manasses obrażał Jehowę jeszcze bardziej niż Achab. Mimo to kiedy okazał skruchę, Jehowa mu przebaczył (2 Król. 21:16, 17; 2 Kron. 33:10-13). Przeżycia tych królów na pewno pomogły Jeremiaszowi naśladować cierpliwość i miłosierdzie Jehowy. Pomyśl, jak Jeremiasz potraktował Barucha, który przez pewien czas nie skupiał się na swoim zadaniu, tylko miał uwagę rozproszoną czymś innym. Zamiast od razu przekreślić swojego przyjaciela, Jeremiasz mu pomógł, przekazując mu życzliwą, ale bezpośrednią radę od Jehowy (Jer. 45:1-5).

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 18 października
Bóg nie jest nieprawy i nie zapomni o waszej pracy oraz o miłości, którą okazaliście Jego imieniu (Hebr. 6:10).

Z Księgi Kapłańskiej dowiadujemy się, że ofiarę współuczestnictwa Izraelita mógł złożyć „w dowód wdzięczności” (Kapł. 7:11-13, 16-1 Cool

. A więc robił to nie dlatego, że musiał, tylko dlatego, że chciał. Tak jak ofiary współuczestnictwa nasza służba dla Jehowy jest dobrowolnym wyrazem tego, co do Niego czujemy. Dajemy Mu to, co najlepsze, i robimy to dlatego, że całym sercem Go kochamy. Jakże zadowolony musi być Jehowa, kiedy widzi miliony ludzi, którzy Mu służą z miłości do Niego i Jego zasad! On dostrzega i ceni nie tylko to, co robimy, ale też to, co nas do tego pobudza. Na przykład jeśli jesteś w podeszłym wieku i nie możesz już robić tyle, ile byś chciał, bądź pewny, że Jehowa cię rozumie. Może wydaje ci się, że masz niewiele do zaoferowania, ale On dostrzega miłość, która pobudza cię do robienia tego, co możesz. Jeśli robisz wszystko, na co cię stać, Jehowa z przyjemnością przyjmuje twoją ofiarę.

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 19 października
Chodźcie, udajmy się sami na odludne miejsce, żebyście trochę odpoczęli (Marka 6:31).

O tym, jak ważne jest zachowywanie równowagi, jeśli chodzi o pracę, wiedział król Salomon, który napisał pod natchnieniem: „Wszystko ma swój czas, jest pora na każde zajęcie”. Następnie wspomniał o sadzeniu, budowaniu, płaczu, śmiechu, tańcu i innych zajęciach (Kazn. 3:1- Cool

. Nie ulega wątpliwości, że praca i wypoczynek odgrywają w naszym życiu ważną rolę. Jezus miał do nich zrównoważone podejście. Pewnego razu po powrocie z podróży ewangelizacyjnej apostołowie dalej byli tak zajęci, że „nie mieli nawet kiedy zjeść posiłku”. Jezus wypowiedział wtedy słowa będące dzisiejszym tekstem dziennym (Marka 6:30-34). Zdawał sobie sprawę, że on i jego uczniowie potrzebowali odpoczynku, chociaż nie zawsze mieli na to tyle czasu, ile by chcieli. Czasami naprawdę potrzebujemy odpoczynku albo jakiejś odmiany. Wyraźnie wskazuje na to postanowienie wprowadzone w starożytności przez Boga — cotygodniowy szabat, który obowiązywał Izraelitów. Nie podlegamy Prawu Mojżeszowemu, ale możemy odnieść korzyść z przeanalizowania tego, co mówiło ono o szabacie.

ahmadeusz · Administrator

Środa 20 października
Nigdy się (...) nie zamartwiajcie (Mat. 6:31).

Jehowa dał słowo, że zatroszczy się o swoich lojalnych sług, i czuje się w obowiązku go dotrzymać (Ps. 31:1-3). Poza tym Jehowa wie, że jako członkowie Jego rodziny bylibyśmy zdruzgotani, gdyby o nas nie zadbał. Obiecał, że zaspokoi nasze fizyczne i duchowe potrzeby, i nic Go przed tym nie powstrzyma! (Mat. 6:30-33; 24:45). Jeśli pamiętamy, dlaczego Jehowa dotrzymuje obietnic, będziemy przekonani, że pomoże nam również wtedy, gdy trudno nam zarobić na utrzymanie. Pomyślmy o chrześcijanach z I wieku. Gdy w Jerozolimie rozpoczęło się prześladowanie zboru, „wszyscy oprócz apostołów rozproszyli się” (Dzieje 8:1). Co to oznaczało dla tamtejszych chrześcijan? Trudności finansowe! Prawdopodobnie stracili wtedy domy i źródła zarobku. Ale nie stracili radości. Jehowa ich nie zostawił (Dzieje 8:4; Hebr. 13:5, 6; Jak. 1:2, 3). Wspierał tamtych wiernych chrześcijan i tak samo będzie wspierał nas (Ps. 37:18, 19).

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 21 października
Jehowa (...) zwraca uwagę na pokornego (Ps. 138:6).

Kiedy Dawidowi udało się ochronić owce przed lwem i niedźwiedziem, wiedział, że to Jehowa pomógł mu w walce z tymi groźnymi drapieżnikami. Kiedy pokonał olbrzymiego Filistyna o imieniu Goliat, wyraźnie widział, że kieruje nim Jehowa (1 Sam. 17:37). Również kiedy zdołał uciec przed zawistnym królem Saulem, przyznał, że ocalił go Jehowa (Ps. 18, nagłówek). Ktoś dumny uznałby to wszystko za swoją zasługę. Ale Dawid był pokorny i dlatego potrafił dostrzec w swoim życiu rękę Jehowy. Czego możemy się z tego nauczyć? Musimy robić coś więcej, niż tylko prosić Jehowę o pomoc. Powinniśmy starać się też zauważać, kiedy i w jaki sposób nam jej udziela. Jeśli pokornie przyznajemy się do swoich ograniczeń, będziemy wyraźnie dostrzegać, jak Jehowa pomaga nam robić rzeczy, które inaczej by nas przerastały. A za każdym razem, kiedy zobaczymy, jak On nam pomaga, nasza przyjaźń z Nim będzie się zacieśniać.

ahmadeusz · Administrator

Piątek 22 października
Jehowa upomina tych, których kocha, tak jak ojciec upomina ukochanego syna (Prz. 3:12).

Mamy wiele powodów, by wierzyć, że Jehowa nas ceni. Pociągnął nas do siebie; zwrócił uwagę na to, jak reagujemy na dobrą nowinę (Jana 6:44). Kiedy zaczęliśmy się do Niego zbliżać, On zbliżył się do nas (Jak. 4: Cool

. Poza tym Jehowa pokazuje, że nas ceni, bo inwestuje czas i siły, żeby nas kształcić. Wie, jakimi ludźmi jesteśmy teraz i jakimi możemy się stać w przyszłości. A ponieważ nas kocha, udziela nam też karcenia. Wszystko to wyraźnie dowodzi, że Jehowa bardzo nas ceni! Chociaż niektórzy uważali króla Dawida za nic niewartego, on był pewien, że Jehowa go kocha i wspiera. Taka pewność pomogła mu znosić trudne sytuacje z właściwym nastawieniem (2 Sam. 16:5-7). Kiedy jesteśmy przygnębieni albo przeżywamy trudności, Jehowa pomoże nam spojrzeć na sprawy z innego punktu widzenia oraz pokonać każdą przeszkodę (Ps. 18:27-29). Dzięki wsparciu Jehowy nic nie odbierze nam radości wynikającej ze służenia Mu (Rzym. 8:31).

ahmadeusz · Administrator

Sobota 23 października
Uczcie ich przestrzegać wszystkiego, co wam nakazałem (Mat. 28:20).

Każde studium z osobą zainteresowaną zaczynaj od modlitwy. Ogólnie rzecz biorąc, dobrze jest wprowadzić początkową i końcową modlitwę tak szybko, jak to możliwe — zwykle w ciągu kilku pierwszych tygodni regularnego studium. Zainteresowany musi sobie uświadomić, że zrozumie Słowo Boga tylko dzięki pomocy Jego ducha. Niektórzy głosiciele poruszają temat modlitwy, odczytując najpierw List Jakuba 1:5, gdzie napisano: „Jeśli więc komuś z was brakuje mądrości, niech prosi o nią Boga”. Następnie pytają: „Jak możemy prosić Boga o mądrość?”. Zainteresowany prawdopodobnie przyzna, że powinniśmy się o nią modlić. Ucz więc zainteresowanego, jak się modlić. Upewniaj go, że Jehowa chce słuchać jego szczerych modlitw. Wyjaśnij, że w osobistych modlitwach możemy mówić Mu o wszystkim, co mamy w sercu. Możemy dzielić się z Nim uczuciami, o których nie powiedzielibyśmy nikomu innemu. Przecież Jehowa i tak zna nasze najskrytsze myśli (Ps. 139:2-4).

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 24 października
Wybór nie zależy od czyjegoś pragnienia ani od czyichś wysiłków, ale od Boga (Rzym. 9:16).

To Jehowa decyduje, kiedy wybiera pomazańców (Rzym. 8:28-30). Zaczął ich wybierać po zmartwychwstaniu Jezusa. Wydaje się, że w I wieku n.e. wszyscy prawdziwi chrześcijanie byli namaszczeni. W kolejnych stuleciach większość tych, którzy podawali się za chrześcijan, wcale nie naśladowała Chrystusa. Ale nawet w tym okresie Jehowa namaszczał nielicznych prawdziwych chrześcijan. Byli oni jak pszenica między chwastami z przypowieści Jezusa (Mat. 13:24-30). W dniach ostatnich Jehowa dalej wybiera chrześcijan do grona 144 000. Jeśli więc postanawia namaścić kogoś tuż przed końcem tego okresu, z pewnością nie powinniśmy kwestionować Jego mądrości (Rzym. 9:11b). Musimy uważać, żeby nie reagować podobnie jak pracownicy z pewnego przykładu Jezusa. Narzekali oni na to, jak ich pan potraktował osoby, które przepracowały tylko godzinę (Mat. 20:8-15).

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 25 października
Moi słudzy będą radośnie wołać (Izaj. 65:14).

Jehowa chce, żeby Jego dzieci były szczęśliwe. Mamy wiele powodów, żeby już teraz być szczęśliwi pomimo problemów. Na przykład jesteśmy pewni, że nasz niebiański Ojciec bardzo nas kocha. Znamy prawdę ze Słowa Bożego (Jer. 15:16). I jesteśmy częścią wyjątkowej rodziny składającej się z ludzi, którzy kochają Jehowę, kochają Jego wzniosłe zasady moralne i kochają siebie nawzajem (Ps. 106:4, 5). W zachowywaniu radości pomaga nam przekonanie, że to, co najlepsze, jest ciągle przed nami. Wiemy, że wkrótce Jehowa usunie wszystkich niegodziwych ludzi i że pod panowaniem Jego Królestwa ziemia stanie się rajem. Mamy też wyjątkową nadzieję, że spotkamy się z naszymi bliskimi, którzy umarli (Jana 5:28, 29). Cóż to będzie za radość! A co najważniejsze, jesteśmy pewni, że już niedługo wszyscy w niebie i na ziemi będą oddawać naszemu kochającemu Ojcu należną Mu cześć.

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 26 października
Zgrzeszyłem przede wszystkim przeciw Tobie (Ps. 51:4).

Gdybyś popełnił poważny grzech, nie próbuj go ukrywać. Otwarcie powiedz o nim Jehowie w modlitwie. Poczujesz wtedy pewną ulgę, a wyrzuty sumienia nie będą cię już tak dręczyć. Ale jeśli chcesz odbudować swoją przyjaźń z Jehową, musisz zrobić coś więcej. Musisz przyjąć skarcenie. Kiedy Jehowa wysłał do króla Dawida proroka Natana, żeby ujawnił jego grzech z Batszebą, Dawid się nie usprawiedliwiał ani nie próbował pomniejszać znaczenia grzechu. Od razu przyznał, że zgrzeszył nie tylko przeciwko mężowi Batszeby, ale przede wszystkim przeciwko Jehowie. Przyjął skarcenie od Jehowy, a Ten mu wybaczył (2 Sam. 12:10-14). Jeśli popełnimy poważny grzech, musimy porozmawiać z tymi, których Jehowa ustanowił pasterzami (Jak. 5:14, 15). I musimy walczyć z chęcią usprawiedliwiania się. Im szybciej przyjmiemy skarcenie i wprowadzimy w życie otrzymane zalecenia, tym szybciej odzyskamy spokój i radość.

ahmadeusz · Administrator

Środa 27 października
Dziesięciu ludzi ze wszystkich narodów mówiących różnymi językami mocno uchwyci się szaty Żyda i powie: „Chcemy iść z wami, bo słyszeliśmy, że z wami jest Bóg” (Zach. 8:23).

„Dziesięciu ludzi” wyobraża tych, którzy mają nadzieję żyć wiecznie na ziemi. Zdają sobie oni sprawę, że Jehowa błogosławi pomazańcom — których wyobraża „Żyd” — i uważają za zaszczyt, że mogą Go wielbić razem z nimi. Chociaż nie jest możliwe, by poznać z imienia wszystkich pomazańców żyjących dzisiaj na ziemi, to osoby z nadzieją ziemską mogą z nimi „iść”. W jakim sensie? Odpowiedź zawiera dzisiejszy tekst dzienny. Zauważ, że pierwsza część tego wersetu mówi o jednym Żydzie, ale w drugiej części dwukrotnie występuje zaimek „wy”. Oznacza to, że wspomniany Żyd wyobraża więcej niż jedną osobę — wyobraża całe grono namaszczonych chrześcijan. Osoby z nadzieją ziemską służą Jehowie razem z pomazańcami. Nie uważają ich jednak za swoich przywódców. Rozumieją, że naszym jedynym Mistrzem jest Jezus (Mat. 23:10).

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 28 października
Po miłości widocznej wśród was wszyscy rozpoznają, że jesteście moimi uczniami (Jana 13:35).

Jezus powiedział, że jego uczniów będzie łatwo rozpoznać, jeśli będą naśladować jego miłość. Tak było w I wieku i tak jest dzisiaj. Dlatego to bardzo ważne, żebyśmy okazywali sobie miłość nawet w trudnych sytuacjach! Zapytaj siebie: „Czego mogę się nauczyć od braci i sióstr, którzy w trudnych sytuacjach nie przestali okazywać miłości?”. Przejawianie miłości może być wyzwaniem, bo wszyscy jesteśmy niedoskonali. Mimo to musimy starać się naśladować Jezusa. Jezus uczył, jakie to ważne, żeby pogodzić się z bratem, który ma coś przeciwko nam (Mat. 5:23, 24). Podkreślił, że pokój z innymi jest niezbędny, żeby podobać się Bogu. Jehowa bardzo się cieszy, kiedy zabiegamy o dobre relacje z naszymi braćmi. Jeśli czujemy do kogoś urazę i nie staramy się przywrócić pokoju, nasza służba nie będzie miała dla Boga żadnego znaczenia (1 Jana 4:20).

ahmadeusz · Administrator

Piątek 29 października
Ustalamy, która natchniona wypowiedź jest prawdziwa, a która błędna (1 Jana 4:6).

Szatan, „ojciec kłamstwa”, od zarania dziejów oszukuje ludzi (Jana 8:44). Niektóre z jego kłamstw dotyczą śmierci oraz życia po śmierci. Opiera się na nich sporo popularnych zwyczajów i przesądów. Dlaczego tak wielu daje się oszukać? Kłamstwa Szatana odwołują się do naszych naturalnych uczuć związanych ze śmiercią. Zostaliśmy stworzeni, żeby żyć wiecznie, dlatego nie chcemy umierać (Kazn. 3:11). Uważamy śmierć za wroga (1 Kor. 15:26). Na szczęście mimo wysiłków Szatanowi nie udało się ukryć prawdy na temat śmierci. Obecnie więcej ludzi niż kiedykolwiek zna i głosi zawartą w Biblii prawdę o tym, co się dzieje z umarłymi i jaka jest dla nich nadzieja (Kazn. 9:5, 10; Dzieje 24:15). Informacje te podnoszą nas na duchu i uwalniają od niepotrzebnych obaw i niepewności.

ahmadeusz · Administrator

Sobota 30 października
Noście brzemiona jedni drugich. W ten sposób wypełnicie prawo Chrystusowe (Gal. 6:2).

Bóg Jehowa kocha tych, którzy oddają Mu cześć. Zawsze tak było i zawsze tak będzie. Kocha też sprawiedliwość (Ps. 33:5). Dlatego możemy być pewni dwóch rzeczy: 1) Jehowa odczuwa ból, kiedy widzi, że Jego słudzy są traktowani niesprawiedliwie. 2) Jehowa zadba, żeby sprawiedliwość została wymierzona. Prawo, które Bóg nadał przez Mojżesza Izraelitom, opierało się na miłości. Zapewniało też sprawiedliwe traktowanie wszystkim, nawet tym, którzy sami nie byli w stanie się bronić (Powt. Pr. 10:1 Cool

. Prawo to pokazuje, jak bardzo Jehowa troszczy się o swoich czcicieli. Ale w 33 roku n.e., kiedy powstał zbór chrześcijański, przestało ono obowiązywać. Czy więc chrześcijanie mieli być pozbawieni ochrony opartego na miłości, sprawiedliwego prawa? Nie! Otrzymali oni nowe prawo — „prawo Chrystusowe”. Jezus nie spisał dla swoich naśladowców kodeksu prawnego, ale udzielił im wskazówek, dał polecenia oraz nauczył zasad, zgodnie z którymi mieli żyć. „Prawo Chrystusowe” obejmuje wszystko, czego Jezus uczył.