www.szah.fora.pl

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 13 lutego
Gdyby stopa powiedziała: „Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała”, nie znaczy to, że przestanie być częścią ciała (1 Koryntian 12:15).
Gdybyś porównywał się z innymi ze zboru, mógłbyś nie dostrzegać własnych zalet. Niektórzy są umiejętnymi nauczycielami, dobrymi pasterzami albo mają zdolności organizacyjne. Może uważasz, że w tych dziedzinach im nie dorównujesz. Świadczy to o twojej pokorze i skromności (Filipian 2:3). Ale bądź ostrożny. Jeśli ciągle porównujesz się z tymi, którzy mają wyjątkowe uzdolnienia, będziesz sobą rozczarowany. Jak wynika ze słów apostoła Pawła, możesz nawet dojść do wniosku, że w zborze nie ma dla ciebie miejsca. Jehowa dał niektórym chrześcijanom w I wieku cudowne dary ducha świętego, ale różniły się one między sobą (1 Koryntian 12 wersety od 4 do 11). Mimo to każdy chrześcijanin był cenny. Obecnie nie otrzymujemy cudownych darów ducha. Jednak zasada pozostaje niezmienna. Nie wszyscy mamy takie same zdolności, ale dla Jehowy wszyscy jesteśmy cenni.

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 14 lutego
Jehowa jest po mojej stronie, nie będę się bał (Psalm 118:6).
Proś Jehowę o odwagę, a On odpowie na twoje modlitwy i nigdy cię nie zostawi (Dzieje 4:29,31). Zawsze będzie przy tobie. Zastanawiaj się, jak do tej pory cię wspierał. Dodał ci sił, żebyś poradził sobie z różnymi trudnościami i dokonał w życiu zmian. Ten, który przeprowadził swój lud przez Morze Czerwone, z pewnością pomoże ci zostać uczniem Chrystusa (Wyjścia 14:13). Możesz z przekonaniem powtórzyć za psalmistą słowa z dzisiejszego tekstu dziennego. Jehowa może dodać odwagi również komuś, kto stawia w służbie pierwsze kroki. Zobaczmy, co przeżyła Tomoyo. Gdy poszła głosić od domu do domu, pierwsza kobieta, którą spotkała, wykrzyknęła: „Nie chcę mieć nic do czynienia ze Świadkami Jehowy!” — i trzasnęła drzwiami. Ale Tomoyo się nie przestraszyła. Powiedziała współpracowniczce: „Słyszałaś to? Nawet nie zdążyłam się odezwać, a ona rozpoznała, że jestem Świadkiem Jehowy. Jestem taka szczęśliwa!”. Teraz Tomoyo pełni stałą służbę pionierską.

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 15 lutego
Asa robił to, co dobre i słuszne w oczach Jehowy, swojego Boga (2 Kronik 14:2).
Asa powiedział Judejczykom, że Jehowa ‛zapewnił im wytchnienie ze wszystkich stron’ (2 Kronik 14:6,7). Nie uważał, że czas pokoju to czas na relaks. Przeciwnie, zaczął budować miasta oraz mury z wieżami i bramami. Stwierdził: „Kraj ten wciąż należy do nas”. Co miał na myśli? To, że ludzie nie spotykali się ze sprzeciwem wrogów i mogli bez przeszkód pracować w danej im przez Boga ziemi. Asa zachęcał ich, żeby dobrze wykorzystywali ten czas pokoju. Sam wtedy organizował też swoje wojsko (2 Kronik 14: Cool

. Czy to znaczy, że nie ufał Jehowie? Ufał. Rozumiał jednak, że jako król ma obowiązek przygotować naród na zagrożenia, które mogą się pojawić w przyszłości. Wiedział, że czas pokoju raczej nie będzie trwał bez końca. I się nie mylił.

ahmadeusz · Administrator

Środa 16 lutego
Nie wychodźcie poza to, co napisano (1 Koryntian 4:6).
Jakiś starszy, mając dobre intencje, mógłby ustalać reguły, które jego zdaniem będą dobre dla zboru. Jednak między rolą starszego a rolą głowy rodziny są też znaczące różnice. Na przykład Jehowa postanowił, że starsi będą czasami pełnić funkcję sędziów. Polecił im usuwać ze zboru nieokazujących skruchy grzeszników (1 Koryntian 5 wersety od 11 do 13). Z drugiej strony Jehowa dał głowom rodzin pewną władzę, której nie dał starszym. Między innymi upoważnił męża i ojca, żeby w swojej rodzinie ustalał i egzekwował pewne reguły (Rzymian 7:2). Na przykład ma on prawo decydować, o której godzinie jego dzieci powinny wracać do domu. A kiedy złamią tę regułę, ma prawo je skarcić (Efezjan 6:1). Oczywiście kochający mąż przed ustaleniem jakiejś reguły konsultuje się z żoną. Są przecież „jednym ciałem” (Mateusza 19:6).

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 17 lutego
[Mądrość] jest cenniejsza od korali, nie dorównuje jej nic, czego mógłbyś zapragnąć (Przysłów 3:15).
Jednym z powodów, dla którego prawdy biblijne są bardzo cenne, jest to, że Jehowa wyjawia je tylko ludziom pokornym — tym, którzy mają „właściwe nastawienie serca” (Dzieje 13:4 Cool

. Takie osoby akceptują narzędzie, którym posługuje się On do przekazywania tych prawd w naszych czasach (Mateusza 11:25; 24:45). Nikt nie jest w stanie zrozumieć ich na własną rękę, a przecież nie ma nic równie wartościowego (Przysłów 3:13). Poza tym Jehowa powierzył nam zaszczytne zadanie — dzielenie się prawdą o Nim i Jego zamierzeniu z innymi (Mateusza 24:14). To, o czym głosimy, jest bezcenne, bo pomaga ludziom wejść w skład rodziny Jehowy i daje im nadzieję na życie wieczne (1 Tymoteusza 4:16). Niezależnie od tego, czy nasz udział w głoszeniu jest większy, czy mniejszy, mamy swój wkład w najważniejszą działalność, jaka jest dziś do wykonania (1 Tymoteusza 2:3,4). Bycie Bożymi współpracownikami to ogromne wyróżnienie! (1 Koryntian 3:9).

ahmadeusz · Administrator

Piątek 18 lutego
Znaleźliśmy braci i na ich prośbę pozostaliśmy z nimi (Dzieje 28:14).
Podczas podróży apostoła Pawła do Rzymu Jehowa raz po raz udzielał mu pomocy za pośrednictwem braci i sióstr. Na przykład Pawła wspierało dwóch jego wiernych przyjaciół, Arystarch i Łukasz. Ryzykowali życie, bo nic nie wskazuje na to, by oni też otrzymali od Jezusa zapewnienie, że bezpiecznie dotrą do Rzymu. Dopiero później, gdy podczas żeglugi zerwał się gwałtowny sztorm, dowiedzieli się, że przeżyją. W portowym Sydonie Juliusz pozwolił Pawłowi „iść do przyjaciół, żeby mogli się o niego zatroszczyć” (Dzieje 27 wersety od 1 do 3). A w Puteoli apostoł i jego towarzysze ‛znaleźli braci i na ich prośbę pozostali z nimi siedem dni’. Współwyznawcy w tych miejscach zadbali o ich potrzeby, a Paweł z pewnością opowiadał budujące przeżycia, sprawiając braciom wielką radość (por. Dzieje 15:2,3).

ahmadeusz · Administrator

Sobota 19 lutego
Oddanie dla Boga (...) niesie ze sobą obietnicę błogosławieństw w życiu obecnym oraz tym, które ma nadejść (1 Tymoteusza 4: Cool

.
Rodzice, pokazujcie dzieciom słowami i czynami, że bardzo kochacie Jehowę. Nie zapominajcie, że najlepsze, co możecie dla nich zrobić, to pomóc im, żeby też Go pokochały. Nauczcie je dbać o dobre zwyczaje w zakresie studiowania, modlenia się, chodzenia na zebrania i udziału w służbie kaznodziejskiej (1 Tymoteusza 6:6). Oczywiście musicie też zaspokajać ich potrzeby materialne (1 Tymoteusza 5: Cool

. Ale pamiętajcie, że to nie rzeczy materialne, tylko bliska więź z Jehową pozwoli im przeżyć koniec tego starego świata i znaleźć się w nowym (Ezechiela 7:19). Bardzo nas cieszy, że tak wielu rodziców dokonuje mądrych wyborów z myślą o duchowych korzyściach swoich najbliższych! Dzieci wychowywane w takich rodzinach często przejmują te dobre zwyczaje. I niczego nie żałują! (Przysłów 10:22).

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 20 lutego
Wcale cię to nie spotka (Mateusza 16:22).
Czasami apostoł Piotr mówił lub robił coś bez zastanowienia i później tego żałował. Na przykład kiedy Jezus powiedział apostołom, że będzie cierpiał i umrze, Piotr zaczął go strofować powyższymi słowami (Mateusza 16 wersety od 21 do 23). Wtedy Jezus go skarcił. A kiedy tłum przyszedł aresztować Jezusa, Piotr zadziałał pod wpływem impulsu i odciął ucho niewolnikowi arcykapłana (Jana 18:10,11). Jezus ponownie go skarcił. Poza tym Piotr przechwalał się, że ‛choćby w związku z Chrystusem potknęli się wszyscy inni’ apostołowie, jemu nigdy się to nie przydarzy (Mateusza 26:33). Okazało się jednak, że był zbyt pewny siebie. Ze strachu przed człowiekiem trzy razy zaparł się swojego Mistrza. Ogromnie przybity, „zaczął gorzko płakać” (Mateusza 26 wersety od 69 do 75). Musiał się zastanawiać, czy Jezus kiedykolwiek mu wybaczy. Piotr nie pozwolił jednak, by zniechęcenie opanowało go do tego stopnia, że przestałby służyć Jehowie. Chociaż się potknął, to stanął na nogi i dalej przebywał w gronie apostołów (Jana 21 wersety od 1 do 3; Dzieje 1:15,16).

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 21 lutego
Mężowie, we wspólnym życiu traktujcie swoje żony ze zrozumieniem. Darzcie je szacunkiem, ponieważ jako kobiety są one słabsze niczym delikatne naczynia (1 Piotra 3:7).
Głowa rodziny może okazywać pokorę na różne sposoby. Na przykład nie oczekuje od żony i dzieci doskonałości. Chętnie ich wysłuchuje i uwzględnia ich opinie, nawet jeśli nie zgadzają się z jego opiniami. Poza tym pokorny mąż angażuje się w obowiązki domowe, nawet gdy w jego otoczeniu uważa się je za zajęcia typowo kobiece. Może to być wyzwaniem. Dlaczego? Siostra o imieniu Rachel wyjaśnia: „Tam, skąd pochodzę, jest tak, że jeśli mąż będzie pomagał żonie zmywać naczynia albo sprzątać dom, to sąsiedzi i krewni powiedzą, że nie jest prawdziwym mężczyzną. Pomyślą, że żona nim dyryguje”. Jeśli taki pogląd jest popularny w twoim środowisku, pamiętaj, że Jezus umył apostołom nogi, chociaż uważano to za zadanie niewolnika. Dobry mąż i ojciec nie myśli o tym, jak wypadnie w oczach innych, tylko o tym, jak będą się czuć jego żona i dzieci.

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 22 lutego
Jedno jest pewne: Zapominam o tym, co za mną, a sięgam po to, co przede mną, i usilnie zmierzam do celu (Filipian 3:13,14).
Czego uczymy się z tego fragmentu? Miłe wspomnienia są darem od Jehowy. Jednak bez względu na to, jak dobrze nam się żyło w przeszłości, w nowym świecie będzie nam się żyć lepiej. Inni mogą nas zranić, ale jeśli postanowimy nie nosić w sercu urazy, będziemy w stanie skupić się na służeniu Jehowie. Nadmierne poczucie winy może nas ograbić z radości. Dlatego tak jak apostoł Paweł powinniśmy uwierzyć, że Jehowa nam wybaczył (1 Tymoteusza 1 wersety od 12 do 15). Przed nami życie wieczne. W nowym świecie nie będziemy się zadręczać niczym, co się wydarzyło w przeszłości. Biblia proroczo zapowiada: „Minione wydarzenia nie będą już przychodziły na myśl” (Izajasza 65:17). Niektórzy z nas pełnią służbę dla Jehowy długi czas i już się zestarzeli, ale w nowym świecie znowu będą młodzi (Hioba 33:25). Bądźmy więc zdecydowani nie żyć przeszłością. Patrzmy raczej w przyszłość — koncentrujmy się na tym, co przed nami!

ahmadeusz · Administrator

Środa 23 lutego
Zobaczyłem wielką rzeszę ludzi (...). I wołali donośnym głosem: „Wybawienie zawdzięczamy naszemu Bogu (...) i Barankowi” (Objawienie 7:9,10).
Co w przyszłości zrobi dla nas Jehowa? W wielkim ucisku dwukrotnie wybawi nas w niezwykły sposób. Po pierwsze, ocali swoich lojalnych sług, kiedy „ziemscy królowie” zniszczą Babilon Wielki, czyli religię fałszywą (Objawienie 17 wersety od 16 do 18; 18:2,4). Po drugie, zrobi to, kiedy w Armagedonie zniszczy pozostałe części świata Szatana (Objawienie 16:14,16). Jeżeli trzymamy się blisko Jehowy, Szatan nie wyrządzi nam trwałej szkody. Tak naprawdę to on poniesie trwałą szkodę (Rzymian 16:20). Dlatego nałóż całą zbroję od Boga i nigdy jej nie zdejmuj! Nie próbuj walczyć w pojedynkę. Wspieraj też swoich braci i siostry. I stosuj się do wskazówek Jehowy. Jeśli tak robisz, możesz być przekonany, że twój kochający niebiański Ojciec umocni cię i będzie cię chronił (Izajasza 41:10).

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 24 lutego
Zachowujcie spokój i okazujcie zaufanie — to będzie waszą siłą (Izajasza 30:15).
Jak moglibyśmy pokazać, że ufamy Jehowie? Trzymając się Jego wskazówek. W Biblii znajdujemy wiele relacji, które podkreślają, jak ważne jest zachowywanie spokoju i poleganie na Jehowie. Kiedy je studiujesz, zwróć uwagę, co pomogło sługom Bożym zachować spokój mimo skrajnego sprzeciwu. Na przykład gdy żydowski sąd najwyższy zabronił apostołom głoszenia, oni się nie przestraszyli. Odważnie oświadczyli: „Przede wszystkim musimy być posłuszni Bogu, a nie ludziom” (Dzieje 5:29). Nie dali się zastraszyć nawet wtedy, gdy zostali wychłostani. Dzięki czemu? Bo wiedzieli, że z nimi jest Jehowa. On był z nich dumny. Dlatego dalej głosili dobrą nowinę (Dzieje 5 wersety od 40 do 42). Podobną postawę zachował Szczepan, kiedy stanął oko w oko ze śmiercią. Był tak spokojny, że jego twarz wyglądała „jak twarz anioła” (Dzieje 6 wersety od 12 do 15). Dlaczego? Bo miał pewność, że cieszy się uznaniem Jehowy.

ahmadeusz · Administrator

Piątek 25 lutego
Wyprali swoje długie szaty i wybielili je we krwi Baranka (Objawienie 7:14).
Werset ten wskazuje, że ludzie tworzący wielką rzeszę mają czyste sumienie i że Jehowa uznaje ich za prawych (Izajasza 1:1 Cool

. Są oddanymi Bogu, ochrzczonymi chrześcijanami, którzy wierzą w ofiarę Jezusa i mają bliską więź z Jehową (Jana 3:36; 1 Piotra 3:21). Dzięki temu mogą stać przed tronem Boga i ‛dniem i nocą pełnić dla Niego świętą służbę’ na ziemskim dziedzińcu Jego duchowej świątyni (Objawienie 7:15). Sprawy Królestwa Bożego stawiają na pierwszym miejscu w życiu i gorliwie głoszą i pozyskują uczniów. W gruncie rzeczy wykonują znaczną część tej pracy (Mateusza 6:33; 24:14; 28:19,20). Członkowie wielkiej rzeszy, którzy wychodzą cało z wielkiego ucisku, są pewni, że dalej będą korzystać z Bożej opieki, bo „Ten, który zasiada na tronie, rozpostrze nad nimi swój namiot”. Spełni się wtedy obietnica, której realizacji drugie owce od dawna wyczekują: „Bóg otrze z ich oczu wszystkie łzy” (Objawienie 21:3,4).

ahmadeusz · Administrator

Sobota 26 lutego
Wyleję swojego ducha na najróżniejszych ludzi. I wasi synowie oraz wasze córki będą prorokować (Dzieje 2:17).
Jesteśmy szczęśliwi, że należymy do rodziny Jehowy. Dlatego też wszyscy staramy się szanować zasadę zwierzchnictwa, którą ustanowił Jehowa. Biblia pokazuje, że Jehowa ceni kobiety tak samo jak mężczyzn. Na przykład w I wieku również na nie wylał ducha świętego i uzdolnił je do robienia niezwykłych rzeczy, takich jak mówienie różnymi językami (Dzieje 2 wersety od 1 do 4 i 15 do 1 Cool

. Namaścił je też tym duchem — podobnie jak mężczyzn — żeby mogły panować w niebie z Chrystusem (Galatów 3 wersety od 26 do 29). I im także dał nadzieję na życie wieczne na ziemi (Objawienie 7:9,10,13-15). Poza tym zarówno mężczyźni, jak i kobiety mają za zadanie głosić dobrą nowinę i pozyskiwać uczniów (Mateusza 28:19,20). Dzieje Apostolskie wspominają o Pryscylli, która razem ze swoim mężem, Akwilasem, pomogła lepiej zrozumieć prawdę wykształconemu Apollosowi (Dzieje 18 wersety od 24 do 26).

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 27 lutego
‛Uważajcie na samych siebie i na całą trzodę. Paście zbór Boga’ (Dzieje 20:2 Cool

.
Starsi, do waszych obowiązków należy pomaganie głosicielom w skutecznym pełnieniu służby, między innymi w prowadzeniu studiów biblijnych. Jeśli ktoś krępuje się poprowadzić studium w waszej obecności, zaproponujcie, że zrobicie to wy. Ale nie tylko starsi mogą pomagać (1 Tesaloniczan 5:11). Nawet jeśli aktualnie nie prowadzimy żadnego studium, możemy mieć swój udział w postępach duchowych zainteresowanego. Możemy wspierać prowadzącego studium dobrze przygotowanymi wypowiedziami, pamiętając przy tym, żeby nie przejmować jego roli. Kiedy zainteresowani przychodzą na zebrania, możemy się z nimi zaprzyjaźnić i dawać im dobry przykład. A starsi mogą poświęcać czas zainteresowanym oraz szkolić i chwalić prowadzących studia. Tak naprawdę każdy z nas może zaznać radości z pomagania innym, żeby pokochali naszego Ojca, Jehowę, i zaczęli Mu służyć!