www.szah.fora.pl

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 15 marca
Niech każdy sprawdza swoje własne postępowanie (...), nie w porównaniu z kimś innym (Galatów 6:4).
Jeśli wprowadzamy w życie powyższą radę apostoła Pawła i analizujemy własne postępowanie, możemy dostrzec, że mamy pewne szczególne umiejętności. Na przykład jakiś starszy może nie mieć talentu do nauczania z podium, ale za to świetnie sobie radzi z pozyskiwaniem uczniów. Albo nie ma takich zdolności organizacyjnych jak inni starsi, ale jest życzliwym pasterzem, do którego głosiciele chętnie się zwracają o rady biblijne. A może jest znany z gościnności (Hebrajczyków 13:2,16). Jeśli wyraźnie dostrzegamy swoje mocne strony, będziemy cieszyć się ze wszystkiego, co możemy wnieść do zboru. Będziemy też mniej skłonni zazdrościć współwyznawcom, którzy mają inne zdolności niż my. Bez względu na to, jakie mamy miejsce w zborze, powinniśmy starać się robić postępy i rozwijać swoje umiejętności. w20.08 strona 24, akapit 16-18

ahmadeusz · Administrator

Środa 16 marca
Zobaczyłem wielką rzeszę ludzi, której nikt nie był w stanie policzyć (Objawienie 7:9).
W roku 1935 na zjeździe w Waszyngtonie Joseph Rutherford wygłosił historyczne przemówienie pod tytułem „Lud wielki”. Wyjaśnił w nim, kim jest „lud wielki” (Biblia gdańska), czyli „wielka rzesza”, z Księgi Objawienia 7:9. Wcześniej uważano, że chodzi o drugorzędną klasę niebiańską, składającą się z osób mniej wiernych Bogu. Na podstawie Pisma Świętego brat Rutherford wykazał, że członkowie wielkiej rzeszy nie pójdą do nieba, ale że należą do drugich owiec Chrystusa, przeżyją „wielki ucisk” i będą żyć wiecznie na ziemi (Objawienie 7:14). Jezus powiedział: „Mam też drugie owce, które nie są z tej owczarni. Je również muszę przyprowadzić i będą słuchać mojego głosu. I będzie jedna trzoda i jeden pasterz” (Jana 10:16). Ci przyrównani do owiec ludzie to lojalni słudzy Jehowy, którzy mają nadzieję ziemską (Mateusza 25 wersety od 31 do 33,46).

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 17 marca
Z powodu mojego imienia wszyscy będą was nienawidzić. Ale ten, kto wytrwa do końca, zostanie wybawiony (Mateusza 10:22).
Potrzebujemy samodyscypliny, żeby do końca wytrwale pełnić służbę kaznodziejską (Mateusza 28:19,20). Z cechą tą nikt się nie rodzi. Przeciwnie, mamy naturalną skłonność do pójścia po linii najmniejszego oporu. Żeby być zdyscyplinowanym i robić rzeczy, które są dla nas trudne, potrzebujemy panowania nad sobą. Jehowa pomaga nam je wypracować przez swojego świętego ducha (Galatów 5:22,23). Przykładem samodyscypliny był apostoł Paweł. Ale jak sam przyznał, żeby robić to, co właściwe, musiał wręcz ‛bić pięściami swoje ciało’ (1 Koryntian 9 wersety od 25 do 27). Do samodyscypliny zachęcał też innych. Radził, żeby wszystko robili „godnie i w sposób uporządkowany” (1 Koryntian 14:40). My również musimy ćwiczyć samodyscyplinę, żeby cały czas dbać o dobre zwyczaje duchowe, w tym o regularny udział w głoszeniu (Dzieje 2:46).

ahmadeusz · Administrator

Piątek 18 marca
Wszystkim narodom musi być głoszona dobra nowina (Marka 13:10).
Obecnie w wielu krajach panuje wolność religijna i możemy głosić bez przeszkód. Czy żyjesz właśnie w takim kraju? Jeśli tak, zastanów się: „Jak korzystam z tej wolności?”. W tych ekscytujących czasach organizacja Jehowy prowadzi największą w dziejach kampanię głoszenia i nauczania. Przed sługami Jehowy otwiera się mnóstwo możliwości. Jak możesz mądrze działać w czasie pokoju? (2 Tymoteusza 4:2). Przeanalizuj swoje warunki i zastanów się, czy nie mógłbyś poszerzyć zakresu służby, na przykład zostać pionierem. A może mógłby to zrobić ktoś z twojej rodziny. Teraz nie jest czas na gromadzenie rzeczy materialnych — one nie przetrwają razem z nami wielkiego ucisku (Przysłów 11:4; Mateusza 6 wersety od 31 do 33; 1 Jana 2 wersety od 15 do 17). Wielu głosicieli uczy się nowego języka, żeby korzystać z niego w służbie. Ogromną pomocą jest to, że organizacja Boża wydaje materiały już w przeszło 1000 języków!

ahmadeusz · Administrator

Sobota 19 marca
‛Dalej tocz szlachetną walkę’ (1 Tymoteusza 1:1 Cool

.
Dobry żołnierz jest lojalny. Z zapałem walczy w obronie tych, których kocha, albo tego, co ceni. Paweł zachęcał Tymoteusza, żeby pielęgnował oddanie dla Boga, czyli lojalność wynikającą z przywiązania do Niego (1 Tymoteusza 4:7). Im bardziej kochamy Boga i jesteśmy Mu oddani, tym bardziej pragniemy trzymać się prawdy (1 Tymoteusza 4 wersety od 8 do 10; 6:6). Dobry żołnierz potrzebuje również samodyscypliny, żeby dbać o swoją kondycję. Tymoteusz pozostawał w odpowiedniej kondycji duchowej, bo stosował się do natchnionej rady Pawła — uciekał od złych pragnień, wypracowywał chrześcijańskie przymioty i przebywał w towarzystwie współwyznawców (2 Tymoteusza 2:22). Wymagało to od niego zdyscyplinowania. My też potrzebujemy samodyscypliny, jeśli chcemy zwyciężyć w walce z cielesnymi pragnieniami (Rzymian 7 wersety od 21 do 25). Potrzebujemy jej, żeby odrzucić starą osobowość, a potem ciągle pracować nad nową (Efezjan 4:22,24). A kiedy po całym dniu jesteśmy zmęczeni, nieraz musimy się wręcz przymusić, żeby pójść na zebranie (Hebrajczyków 10:24,25).

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 20 marca
Postanowiłem przestrzegać Twoich przepisów przez cały czas, do samego końca (Psalm 119:112).
Pomagając zainteresowanemu w robieniu postępów i zmierzaniu do chrztu, musimy być cierpliwi. Ale na pewnym etapie studium powinniśmy się upewnić, czy rzeczywiście chce on służyć Jehowie. Czy dostrzegasz, że stara się stosować do nauk Jezusa? A może chodzi mu tylko o zdobywanie wiedzy? Systematycznie analizuj postępy zainteresowanego. Na przykład czy mówi o swoich uczuciach do Jehowy? Czy się do Niego modli? (Psalm 116:1,2). Czy chętnie czyta Biblię? (Psalm 119:97). Czy regularnie chodzi na zebrania? (Psalm 22:22). Czy dokonał już jakichś zmian w swoim stylu życia? Czy dzieli się tym, czego się dowiaduje, z rodziną i znajomymi? (Psalm 9:1). A co najważniejsze, czy chce zostać Świadkiem Jehowy? (Psalm 40: Cool

. Jeśli nie robi postępów w żadnej z tych dziedzin, taktownie spróbuj ustalić dlaczego. Potem życzliwie, a zarazem otwarcie z nim o tym porozmawiaj.

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 21 marca
Ten, który mnie posłał, jest ze mną. Nie zostawił mnie samego, bo zawsze robię to, co Mu się podoba (Jana 8:29).
Niebiański Ojciec Jezusa zawsze dokonuje dobrych wyborów. Ziemscy rodzice Jezusa również podejmowali mądre decyzje. Ale w miarę dorastania musiał on się uczyć dokonywania własnych wyborów (Galatów 6:5). Tak jak wszyscy miał wolną wolę. Mógł postawić na pierwszym miejscu własne sprawy. Postanowił jednak, że przede wszystkim będzie dbał o dobre relacje z Jehową. Gdy Jezus dowiedział się, jaką rolę ma odegrać w zamierzeniu Jehowy, chętnie się na to zgodził (Jana 6:3 Cool

. Zdawał sobie sprawę, że wielu będzie go nienawidzić. Mogłoby go to zniechęcić, ale on postanowił podporządkować się Jehowie. Kiedy w roku 29 naszej ery przyjął chrzest, skupił się na zadaniu, które zlecił mu Ojciec (Hebrajczyków 10 wersety od 5 do 7). I nie zachwiał się w swoim postanowieniu, nawet gdy umierał na palu męki (Jana 19:30)

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 22 marca
Nigdy cię nie pozostawię i nigdy cię nie porzucę (Hebrajczyków 13:5).
Czy wiesz, że ktoś w twoim zborze przeżywa trudne chwile z powodu choroby albo innych problemów? A może bratu lub siostrze umarł ktoś bliski? Proś Jehowę, żeby pomógł ci powiedzieć takiej osobie coś miłego albo coś dla niej zrobić. Może się to okazać zachętą, której właśnie potrzebuje (1 Piotra 4:10). Wszyscy wiemy, że z nami jest Jehowa. Wspiera nas za pośrednictwem Jezusa i aniołów. Jeśli jest to zgodne z Jego zamierzeniem, może też w tym celu posłużyć się przedstawicielami władzy. I jak osobiście przekonało się wielu z nas, Jehowa przez ducha świętego pobudza serca swoich sług, żeby pomagali braciom i siostrom. Dlatego podobnie jak apostoł Paweł śmiało możemy powiedzieć: „Jehowa mnie wspiera. Nie będę się bał. Co może mi zrobić człowiek?” (Hebrajczyków 13:6).

ahmadeusz · Administrator

Środa 23 marca
Zachowujcie spokój i okazujcie zaufanie — to będzie waszą siłą (Izajasza 30:15).
Apostołowie mieli wyraźne dowody, że Jehowa jest z nimi. Otrzymali od Niego moc dokonywania cudów (Dzieje 5 wersety od 12 do 16; 6: Cool

. My nie mamy takiej mocy. Ale Jehowa w swoim Słowie zapewnia nas, że kiedy cierpimy za prawość, to możemy być szczęśliwi, bo On darzy nas uznaniem i wspiera swoim duchem (1 Piotra 3:14; 4:14). Zamiast więc zamartwiać się, jak zareagujemy, gdyby w przyszłości spadły na nas brutalne prześladowania, powinniśmy umacniać swoje przekonanie, że Jehowa pomoże nam je przetrwać. Musimy ufać obietnicy Jezusa: „Podsunę wam takie słowa i dam wam taką mądrość, że wszyscy wasi przeciwnicy razem wzięci nie zdołają się temu przeciwstawić ani tego podważyć”. On sam zapewnia: „Dzięki wytrwałości zachowacie swoje życie” (Łukasza 21 wersety od 12 do 19). Nawet gdybyśmy umarli, Jehowa pamięta najdrobniejszy związany z nami szczegół i potrafi nas wskrzesić.

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 24 marca
Pokładam w Bogu nadzieję, (...) że nastąpi zmartwychwstanie zarówno prawych, jak i nieprawych (Dzieje 24:15).
Apostoł Paweł nie był pierwszą osobą, która wyraziła taką nadzieję. Wcześniej zrobił to już patriarcha Hiob. Był on przekonany, że gdy umrze, Bóg będzie o nim pamiętał i przywróci mu życie (Hioba 14 wersety od 7 do 10,12-15). Nauka o zmartwychwstaniu to jedna z „podstawowych nauk” chrześcijańskich, należy do „fundamentu” naszych wierzeń (Hebrajczyków 6:1,2). Paweł poruszył temat zmartwychwstania w 15 rozdziale 1 Listu do Koryntian. Jego słowa musiały bardzo pokrzepić pierwszych chrześcijan. Mogą pokrzepić również nas — mogą wzmocnić naszą nadzieję bez względu na to, jak długo wyczekujemy jej spełnienia. Nadzieja na zmartwychwstanie naszych bliskich opiera się na zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Wchodziło ono w skład „dobrej nowiny”, którą Paweł przekazał Koryntianom (1 Koryntian 15:1,2). Powiedział im wręcz, że gdyby chrześcijanie nie wierzyli w zmartwychwstanie Jezusa, ich wiara byłaby bezcelowa (1 Koryntian 15:17).

ahmadeusz · Administrator

Piątek 25 marca
Piotr przypomniał sobie słowa Jezusa (...). I wyszedł na zewnątrz, i zaczął gorzko płakać (Mateusza 26:75).
Co pomogło apostołowi Piotrowi się otrząsnąć? Między innymi to, że Jezus wcześniej modlił się za niego, żeby nie stracił wiary. Jehowa wysłuchał tej szczerej modlitwy. Później Jezus osobiście ukazał się Piotrowi — z pewnością po to, by go pokrzepić (Łukasza 22:32; 24:33,34; 1 Koryntian 15:5). Jezus ukazał się też wszystkim apostołom po tym, jak przez całą noc nic nie złowili. Dał wtedy Piotrowi okazję, żeby potwierdził swoją miłość do niego. Przebaczył swojemu drogiemu przyjacielowi i powierzył mu kolejne zadania (Jana 21 wersety od 15 do 17). To, jak Jezus potraktował Piotra, świadczy o jego miłosierdziu. A przecież Jezus doskonale naśladuje swojego Ojca. Kiedy więc popełnimy błąd, nie powinniśmy myśleć, że nie ma już dla nas nadziei. Pamiętajmy, że to Szatan chce w nas wzbudzić takie uczucia. Starajmy się raczej patrzeć na siebie — i na tych, którzy grzeszą przeciwko nam — oczami naszego współczującego i kochającego Ojca, Jehowy (Psalm 103:13,14).

ahmadeusz · Administrator

Sobota 26 marca
Będę ufał Bogu (Psalm 27:3).
Dużo możemy się nauczyć z negatywnych przykładów osób, które nie zachowywały spokoju i nie polegały na Jehowie. Analizowanie ich przeżyć pomoże nam uniknąć tych samych błędów. Na przykład król Asa na początku swojego panowania szukał rozwiązania swoich problemów u Jehowy. Ale potem wolał już brać sprawy w swoje ręce (2 Kronik 16 wersety od 1 do 3,12). Na pierwszy rzut oka zwrócenie się o pomoc do Syryjczyków wydawało się bardzo praktyczne. Ale korzyści z tego sojuszu okazały się krótkotrwałe. Jehowa powiedział mu przez proroka: „Ponieważ polegałeś na królu Syrii, a nie na Jehowie, swoim Bogu, wojsko króla Syrii wymknęło ci się z rąk” (2 Kronik 16:7). Musimy uważać, żeby nie wpaść w zbytnią pewność siebie. Moglibyśmy wtedy zacząć szukać rozwiązań na własną rękę zamiast w Słowie Bożym. Z drugiej strony jeśli zachowujemy spokój i ufamy Jehowie, to z Jego pomocą nawet w nagłej sytuacji uda nam się podjąć właściwą decyzję.

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 27 marca
Nie będą już więcej głodni (Objawienie 7:16).
Obecnie niektórzy słudzy Jehowy cierpią głód z powodu złych warunków ekonomicznych, niepokojów społecznych lub wojen. Inni są więzieni za wiarę. Pociesza ich jednak świadomość, że po zagładzie tego złego świata już zawsze będą mieli obfitość pokarmu fizycznego i duchowego. Nie dotknie ich „spiekota” gniewu Jehowy, który wyleje On na narody. Po wielkim ucisku Jezus poprowadzi ich do „źródeł wód życia [wiecznego]” (Objawienie 7:17). Pomyśl tylko, jak wyjątkową perspektywę mają przed sobą członkowie wielkiej rzeszy. W przeciwieństwie do miliardów żyjących dotąd ludzi mogą nigdy nie umrzeć! (Jana 11:26). Ci, którzy należą do drugich owiec, są wdzięczni Jehowie i Jezusowi za wspaniałą nadzieję, którą otrzymali.

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 28 marca
Pan jest wierny. On was umocni i będzie was chronił (2 Tesaloniczan 3:3).
Ostatniej nocy swojego życia na ziemi Jezus myślał o wyzwaniach, jakie czekają jego uczniów. Z miłości do nich poprosił Ojca, żeby „czuwał nad nimi z powodu Niegodziwca” (Jana 17:14,15). Wiedział, że po jego powrocie do nieba Szatan Diabeł dalej będzie walczył z każdym, kto chce służyć Jehowie. Oczywiste więc, że słudzy Jehowy potrzebują ochrony. A obecnie potrzebujemy ochrony Jehowy jak nigdy dotąd. Szatan został wyrzucony z nieba i „pała wielkim gniewem” (Objawienie 12:12). Pod jego wpływem niektórzy myślą, że prześladując nas, ‛oddają chwałę Bogu’ (Jana 16:2). Z kolei ci, którzy nie wierzą w Boga, prześladują nas, bo nie dajemy się kształtować temu światu. Tak czy inaczej, nie musimy się bać. Dlaczego? Odpowiedź jest w dzisiejszym tekście dziennym.

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 29 marca
[Nic] nie zdoła nas oddzielić od miłości Boga, która się wyraża za pośrednictwem Chrystusa Jezusa, naszego Pana (Rzymian 8:39).
Wszystko, co robi Jehowa, wypływa z miłości. Za pośrednictwem swojego Słowa, Biblii, oraz swojej organizacji zaspokaja On wszystkie nasze potrzeby. Z miłości dał za nas na okup swojego Syna. A Jezus z miłości był gotowy oddać swoje życie (Jana 3:16; 15:13). Nic nie jest w stanie sprawić, że Jehowa i Jezus przestaną kochać tych, którzy są wobec Nich lojalni (Jana 13:1; Rzymian 8:35). Podobnie wszystko, co robi głowa rodziny, powinno wypływać z miłości. Dlaczego to takie ważne? Odpowiedź znajdujemy w słowach apostoła Jana: „Kto nie kocha brata [albo członka rodziny], którego widzi, nie może kochać Boga, którego nie widzi” (1 Jana 4:11,20). Mężczyzna, który chce naśladować Jehowę i Jezusa i kocha swoją rodzinę, będzie dbał o jej potrzeby duchowe, emocjonalne i materialne (1 Tymoteusza 5: Cool

. Będzie szkolił i karcił swoje dzieci. I będzie dalej uczył się podejmować decyzje, które przynoszą chwałę Jehowie i służą dobru całej rodziny.