www.szah.fora.pl

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 14 kwietnia
Dzięki Chrystusowi wszyscy powrócą do życia (1 Koryntian 15:22).
Apostoł Paweł napisał to w liście do chrześcijan namaszczonych duchem świętym, którzy mieli być wskrzeszeni do życia w niebie. Chrześcijanie ci zostali „uświęceni jako uczniowie Chrystusa Jezusa, powołani na świętych”. Paweł wspomniał też, że niektórzy z nich „zasnęli snem śmierci, a żyli w jedności z Chrystusem” (1 Koryntian 1:2; 15:18; 2 Koryntian 5:17). W innym natchnionym liście napisał, że ci, którzy ‛jednoczą się z Jezusem w śmierci podobnej do jego śmierci, zjednoczą się z nim w zmartwychwstaniu podobnym do jego zmartwychwstania’ (Rzymian 6 wersety od 3 do 5). Jezus został wskrzeszony jako osoba duchowa i poszedł do nieba. Tak też będzie ze wszystkimi, którzy są „w jedności z Chrystusem”, czyli z namaszczonymi duchem chrześcijanami. Paweł napisał, że Chrystus został wskrzeszony „jako pierwszy z tych, którzy zasnęli snem śmierci” (1 Koryntian 15:20). Był pierwszym, który został wskrzeszony jako osoba duchowa i który otrzymał życie wieczne. w20.12 strony 5, 6,

ahmadeusz · Administrator

Pamiątka po zachodzie słońca Piątek 15 kwietnia
Już zawsze będziemy z Panem (1 Tesaloniczan 4:17).
Pomazańcy, którzy obecnie kończą życie na ziemi, od razu są wskrzeszani do życia w niebie. Wynika to ze słów apostoła Pawła zapisanych w 1 Liście do Koryntian 15:51,52. Po zmartwychwstaniu pomazańcy zaznają wielkiej radości. Biblia mówi, jakie zadanie czeka ich w niebie. Jezus zwraca się do nich: „Zwyciężającemu, który aż do końca będzie przestrzegał tego, co nakazałem, dam władzę nad narodami, tak jak i ja otrzymałem władzę od swojego Ojca. Zwyciężający będzie nimi rządził, używając żelaznego berła, tak iż zostaną potłuczone na kawałki jak gliniane naczynia” (Objawienie 2:26,27). w20.12 strona 12, akapit 14, 15

ahmadeusz · Administrator

Sobota 16 kwietnia
Chrystus (...) został wskrzeszony (1 Koryntian 15:20).
Kiedy apostoł Paweł nazwał Jezusa „pierwszym” (dosł. „pierwociną”), dał do zrozumienia, że po nim do życia w niebie będą wskrzeszani również inni — apostołowie i pozostali, którzy „żyli w jedności z Chrystusem” (1 Koryntian 15:1 Cool

. W wyznaczonym czasie mieli dostąpić podobnego zmartwychwstania jak on. To zmartwychwstanie do życia w niebie nie zaczęło się w czasie, gdy Paweł pisał list do Koryntian. Paweł odniósł je do przyszłości: „Każdy po kolei: Chrystus jako pierwszy, potem — podczas jego obecności — ci, którzy do niego należą” (1 Koryntian 15:23; 1 Tesaloniczan 4:15,16). W czasie „obecności” Chrystusa żyjemy właśnie dzisiaj. Oznacza to, że apostołowie i inni namaszczeni chrześcijanie po śmierci czekali aż do naszych czasów, żeby otrzymać nagrodę niebiańską i ‛zjednoczyć się z Chrystusem w zmartwychwstaniu’ (Rzymian 6:5).

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 17 kwietnia
Zasiewa się ciało podlegające zepsuciu, wskrzeszone zostaje niezniszczalne (1 Koryntian 15:42).
Apostoł Paweł pisał o kimś, kto zmartwychwstaje do życia w „ciele duchowym” (1 Koryntian 15:43,44). Kiedy Jezus był na ziemi, miał ciało fizyczne. Ale kiedy został wskrzeszony, „stał się duchem życiodajnym” i wrócił do nieba. Podobnie pomazańcy zostaną wskrzeszeni w ciele duchowym. Paweł wyjaśnia: „Jak jesteśmy obrazem tego uczynionego z prochu, tak też będziemy obrazem tego, który pochodzi z nieba” (1 Koryntian 15 wersety od 45 do 49). Paweł zaznaczył też: „Ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego” (1 Koryntian 15:50). Właśnie dlatego Jezus nie został wskrzeszony w ciele fizycznym. Tak samo miało być z apostołami i innymi namaszczonymi chrześcijanami. Nie mogli zostać wskrzeszeni w ciałach fizycznych, bo ulegają one rozkładowi.

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 18 kwietnia
Gdzie jest, o śmierci, twoje zwycięstwo? Gdzie jest, o śmierci, twoje żądło? (1 Koryntian 15:55).
Niektórzy uczniowie Jezusa z I wieku pod natchnieniem od Boga pisali o nadziei niebiańskiej. Na przykład apostoł Jan wyjaśnił: „Chociaż teraz jesteśmy dziećmi Bożymi, to jeszcze nie zostało ujawnione, kim będziemy w przyszłości. Wiemy, że gdy on się objawi, będziemy do niego podobni” (1 Jana 3:2). Tak więc pomazańcy nie wiedzą dokładnie, co będzie się wiązać ze wskrzeszeniem w ciele duchowym. Kiedy jednak otrzymają swoją nagrodę, będą widzieć Jehowę. Z Biblii dowiadujemy się, że będą razem z Chrystusem, kiedy ‛usunie on wszelki rząd, władzę i moc’. „Jako ostatni wróg zostanie unicestwiona śmierć”. Na koniec Jezus oraz jego współwładcy przekażą władzę Jehowie (1 Koryntian 15 wersety od 24 do 2 Cool

. Będzie to wspaniały czas!

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 19 kwietnia
Pokładam w Bogu nadzieję, (...) że nastąpi zmartwychwstanie zarówno prawych, jak i nieprawych (Dzieje 24:15).
O apostole Pawle i pozostałych, którzy idą do nieba, Biblia mówi, że dostępują „wcześniejszego zmartwychwstania” (Filipian 3:11). Wskazuje to, że nastąpi też inne. Taki wniosek harmonizuje z tym, co o swojej nadziei powiedział Hiob (Hioba 14:15). Kiedy Chrystus ‛będzie usuwał wszelki rząd, władzę i moc’, „ci, którzy do niego należą”, będą już z nim w niebie. „Jako ostatni wróg zostanie unicestwiona śmierć” (1 Koryntian 15 wersety od 23 do 26). To oczywiste, że wskrzeszeni do życia w niebie nie będą już podlegać śmierci odziedziczonej po Adamie. Dlatego wszyscy lojalni chrześcijanie, którzy nie będą żyć z Chrystusem w niebie, również mają nadzieję zmartwychwstania. Potwierdzają to słowa Pawła z dzisiejszego tekstu. Oczywiście do nieba nie może pójść żaden nieprawy człowiek. Słowa te muszą się więc odnosić do przyszłego zmartwychwstania na ziemi.

ahmadeusz · Administrator

Środa 20 kwietnia
[Chrystus] mnie pokochał i oddał za mnie samego siebie (Galatów 2:20).
Możesz się zastanawiać: „Skąd mam wiedzieć, że Jehowa nie spisał mnie na straty?”. Świadczy o tym już samo to, że w ogóle zadajesz takie pytanie. Wiele lat temu w Strażnicy napisano: „[Niekiedy] stwierdzamy, że my sami nieraz potykamy się i upadamy wskutek jakiegoś złego nawyku, który wniknął głębiej, niż myśleliśmy, do naszego poprzedniego wzoru życia. (...) Nie wnioskuj, że popełniłeś grzech, za który nie ma przebaczenia. Właśnie do takiego wniosku chciałby cię skłonić Szatan. Fakt, że w swym wnętrzu jesteś zasmucony i niepokoisz się, jest dowodem, że nie zabrnąłeś za daleko. Nigdy nie słabnij w wysiłkach, aby z pokorą i poważnie zwracać się do Boga o przebaczenie i otrzymać od niego oczyszczenie i pomoc”. Na przykład zanim apostoł Paweł został chrześcijaninem, popełnił poważne grzechy. Co prawda o nich nie zapomniał, ale traktował okup jako dar przeznaczony osobiście dla niego (1 Tymoteusza 1 wersety od 12 do 15). Dzięki temu uniknął pułapki nadmiernego poczucia winy i skoncentrował się na tym, by dawać Jehowie to, co najlepsze.

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 21 kwietnia
Jeśli więc komuś z was brakuje mądrości, niech prosi o nią Boga, a ją otrzyma, bo On daje wszystkim szczodrze i bez wypominania (Jakuba 1:5).
Szatan może używać pokus, żeby skłonić nas do czegoś złego. Jak zareagujemy? Czy będziemy się usprawiedliwiać? Ktoś mógłby pomyśleć: „Nie zostanę za to wykluczony, więc sprawa nie jest aż tak poważna”. Taki sposób myślenia jest całkowicie błędny. O wiele lepiej się zastanowić: „Czy Szatan nie próbuje tą pokusą podzielić mojego serca? Jeśli poddam się złym pragnieniom, to czy nie ściągnę hańby na imię Jehowy? Czy takie zachowanie zbliży mnie do mojego Boga, czy raczej od Niego oddali?”. Rozmyślaj nad takimi pytaniami. Proś Jehowę o mądrość, żebyś umiał odpowiedzieć na nie szczerze, nie oszukując samego siebie. Będzie to dla ciebie prawdziwą ochroną. Pomoże ci odrzucić pokusę zdecydowanie, tak jak zrobił Jezus, kiedy powiedział: „Precz, Szatanie!” (Mateusza 4:10). Pamiętaj, że podzielone serce ma niewielką wartość.

ahmadeusz · Administrator

Piątek 22 kwietnia
Mówię każdemu wśród was, żeby nie myślał o sobie więcej, niż należy myśleć. Niech raczej myśli o sobie trzeźwo (Rzymian 12:3).
Pokornie podporządkowujemy się Jehowie, bo On zawsze wie, co jest dla nas najlepsze (Efezjan 4 wersety od 22 do 24). Pokora pomaga nam uznać Jego wolę za ważniejszą niż to, czego sami chcemy. Pomaga nam też uważać innych za wyższych od siebie. Dzięki temu mamy dobre relacje z Jehową i współwyznawcami (Filipian 2:3). Gdybyśmy nie byli czujni, mogłoby się nam udzielić nastawienie ludzi należących do świata Szatana, którzy są dumni i samolubni. Najwyraźniej groziło to niektórym chrześcijanom w I wieku naszej ery, ponieważ apostoł Paweł napisał w Liście do Rzymian: „Mówię każdemu wśród was, żeby nie myślał o sobie więcej, niż należy myśleć. Niech raczej myśli o sobie trzeźwo”. Paweł przyznał, że pewna miara szacunku do samego siebie jest potrzebna. Ale pokora pomoże nam zachowywać równowagę i nie myśleć o sobie więcej, niż należy.

ahmadeusz · Administrator

Sobota 23 kwietnia
Panował spokój (...). Nikt nie prowadził z nim wojny (2 Kronik 14:6).
Za panowania króla Asy czas pokoju w pewnym momencie się skończył. Z Etiopii nadciągnęła ogromna armia, licząca milion wojowników. Jej dowódca, Zerach, był przekonany, że podbije Judę. Ale dla Asy najważniejsze nie było to, jak liczne ma wojsko. On ufał Jehowie. Modlił się: „Pomóż nam, Jehowo, nasz Boże, bo polegamy na Tobie i w Twoje imię wyruszyliśmy przeciwko tej wielkiej armii” (2 Kronik 14:11). Etiopska armia była prawie dwa razy większa od judzkiej, jednak Asa wierzył, że Jehowa potrafi pomóc swoim sługom. I się nie rozczarował. Etiopczycy ponieśli dotkliwą klęskę (2 Kronik 14 wersety od 8 do 13). Chociaż nie wiemy, co dokładnie spotka w przyszłości każdego z nas, to wiemy, że prędzej czy później czas pokoju się dla nas skończy. Mówiąc o dniach ostatnich, Jezus zapowiedział swoim uczniom: „Wszystkie narody będą pałać do was nienawiścią” (Mateusza 24:9).

ahmadeusz · Administrator

Niedziela 24 kwietnia
‛Odczuwam zadowolenie, gdy znoszę zniewagi’ (2 Koryntian 12:10).
Nikt z nas nie lubi być obrażany. Ale gdybyśmy za bardzo przejmowali się zniewagami przeciwników, moglibyśmy ulec zniechęceniu (Przysłów 24:10). W takim razie jak mamy reagować? Tak jak apostoł Paweł, możemy odczuwać wtedy zadowolenie. Dlaczego? Zniewagi i sprzeciw świadczą o tym, że jesteśmy prawdziwymi naśladowcami Jezusa (1 Piotra 4:14). Zapowiedział on, że jego uczniowie będą prześladowani (Jana 15 wersety od 18 do 20). Tak było już w I wieku naszej ery Osoby będące pod wpływem kultury greckiej patrzyły na chrześcijan z góry. A Żydzi uważali uczniów Jezusa, na przykład apostoła Piotra i Jana, za ludzi „niewykształconych i prostych” (Dzieje 4:13). Chrześcijanie wydawali się słabi i bezbronni. Nie angażowali się w politykę i nie służyli w wojsku, a ludzie uważali ich za wyrzutków społeczeństwa. Czy ci pierwsi chrześcijanie pozwolili, żeby negatywne nastawienie przeciwników ich powstrzymało?

ahmadeusz · Administrator

Poniedziałek 25 kwietnia
Dalej kochajmy jedni drugich, bo miłość jest od Boga, a każdy, kto kocha, narodził się z Boga i Go zna (1 Jana 4:7).
W radach zawartych w trzech natchnionych listach apostoła Jana widać, że głęboko troszczył się on o duchowe dobro swoich braci. Podnosi nas na duchu świadomość, że osoby, które będą królować razem z Jezusem, przejawiają podobną troskę jak Jan (1 Jana 2:27). Weźmy sobie do serca podane przez niego rady. Bądźmy zdecydowani chodzić drogą prawdy i okazywać posłuszeństwo Jehowie w każdej dziedzinie życia. Ufajmy Słowu Bożemu i je studiujmy. Umacniajmy wiarę w Jezusa. Odrzucajmy ludzkie filozofie i nauki odstępców. Wystrzegajmy się prowadzenia podwójnego życia i odrzucajmy pogląd świata na grzech. Kierujmy się wysokimi normami moralnymi od Jehowy. Pomagajmy braciom trzymać się prawdy, przebaczając tym, którzy nas zranili, i wspierając tych w potrzebie. Mimo trudności będziemy wtedy dalej chodzić drogą prawdy.

ahmadeusz · Administrator

Wtorek 26 kwietnia
Bóg tak rozmieścił poszczególne części ciała, jak Mu się podobało (1 Koryntian 12:1 Cool

.
Jehowa życzliwie dał każdemu swojemu słudze miejsce w zborze. Chociaż mamy różne role, wszyscy jesteśmy cenni i potrzebujemy siebie nawzajem. Apostoł Paweł podkreślił, że nikt z nas nie powinien myśleć o innym słudze Jehowy: „Nie potrzebuję cię” (1 Koryntian 12:21). Jeśli zbór ma harmonijnie funkcjonować, musimy cenić drugich i współpracować z nimi w jedności (Efezjan 4:16). Każdy wtedy czuje się kochany i zbór rozkwita. Wszyscy starsi zboru są mianowani pod kierownictwem świętego ducha Jehowy. Mają jednak różne zdolności i umiejętności (1 Koryntian 12:17). Niektórzy usługują w tym charakterze od niedawna i są stosunkowo mało doświadczeni. Inni mają ograniczenia związane z wiekiem i stanem zdrowia. Mimo to żaden starszy nie może myśleć o innym: „Nie potrzebuję cię”. Każdy z nich powinien stosować się do rady Pawła z Listu do Rzymian 12:10.

ahmadeusz · Administrator

Środa 27 kwietnia
Scena tego świata się zmienia (1 Koryntian 7:31).
Jehowa pomaga nam iść drogą prowadzącą do życia wiecznego, posługując się ziemską częścią swojej organizacji. Z pewnością chętnie stosujemy się do opartych na Biblii wskazówek w sprawach doktrynalnych i moralnych. Ale jak reagujemy, kiedy organizacja Boża wprowadza zmiany, które mają wpływ na inne dziedziny naszego życia — na przykład wtedy, gdy zostaje sprzedana Sala Królestwa, z której korzystaliśmy? W zachowaniu radości pomoże nam pamiętanie, że wszystko, co robimy, robimy dla Jehowy i że to On kieruje swoją organizacją (Kolosan 3:23,24). Dobry przykład dał nam król Dawid. Kiedy przekazywał środki na budowę świątyni, powiedział: „Kim ja jestem i czym jest mój lud, żebyśmy mogli składać Ci te ofiary? Przecież wszystko pochodzi od Ciebie i to, co Ci dajemy, otrzymaliśmy z Twojej ręki” (1 Kronik 29:14). Kiedy składamy datki, my też dajemy to, co otrzymaliśmy od Jehowy. Mimo to On bardzo ceni czas, siły i środki, które dla Niego poświęcamy (2 Koryntian 9:7).

ahmadeusz · Administrator

Czwartek 28 kwietnia
Kto patrzy na chmury, nie będzie żął (Kaznodziei 11:4).
Miarą naszego sukcesu jako Świadków Jehowy nie jest to, ile osób przyprowadzimy do Bożej organizacji (Łukasza 8 wersety od 11 do 15). Dla Jehowy liczy się to, że wytrwale bierzemy udział w głoszeniu dobrej nowiny i pozyskiwaniu uczniów. Dlaczego? Ponieważ jesteśmy posłuszni Jemu oraz Jego Synowi (Marka 13:10; Dzieje 5:28,29). Teraz mamy też dodatkowy powód do pilnego głoszenia: koniec tego świata jest naprawdę bliski! Na tę ratującą życie działalność mamy już niewiele czasu. Dlatego nie zwlekaj. Nie czekaj na idealne warunki do wzięcia udziału w tej ważnej pracy. Już teraz zadbaj o motywację, pogłębiaj wiedzę z Biblii, nabieraj odwagi i rozwijaj samodyscyplinę. Przyłącz się do ponad ośmiu milionów „rybaków ludzi”, a zaznasz ‛radości, którą daje Jehowa’ (Nehemiasza 8:10; Łukasza 5:10). Bądź zdecydowany brać pełny udział w tej działalności, aż Jehowa uzna ją za zakończoną